^[1]Από το «νέο κύμα ελληνικού σινεμά», που τόσο επαίνεσε ο Τζάρμους, ο Αλέξανδρος Αβρανάς, ο βραβευμένος στη Βενετία σκηνοθέτης τού «Miss Violence», βρισκόταν ανάμεσα στις καρέκλες όσων παρακολουθούσαν τον φιλοξενούμενο σταρ της διοργάνωσης. Στη Θεσσαλονίκη έγινε η πρώτη επίσημη προβολή στην Ελλάδα της πολυσυζητημένης ταινίας του. Φιλμ οπωσδήποτε ακραίο, με έντονη εσωτερική και ψυχολογική βία, είναι από εκείνες τις ταινίες για τις οποίες όσα λιγότερα ξέρει ο θεατής πριν τις δει στην οθόνη τόσα περισσότερα κερδίζει.

Εκείνα, ωστόσο, που διαπιστώσαμε για το «Miss Violence» είναι τα εξής: ο Αλέξανδρος Αβρανάς είναι ένα εξαιρετικά ταλαντούχος σκηνοθέτης. Η ταινία του δεν συγκαταλέγεται πραγματικά σ’ αυτό που επιπόλαια ονομάζεται «weird Greek cinema», μια και οι διάλογοί του διακρίνονται από φυσικότητα και λογική και τα κάδρα του είναι αρχιτεκτονικά στημένα με ακρίβεια και ισορροπία –και μια εκλεκτική ποπ αστική αισθητική– τείνοντας περισσότερο στο ακαδημαϊκό παρά στο ελλειπτικό. Η σκληρότητα της ταινίας είναι πιο επιδραστική, καταλυτική στ’ αλήθεια, όσο παραμένει υπόγεια, όσο ο θεατής βάζει με τον νου του τα χειρότερα που δεν βλέπει. Με το που έρχεται, στο τελευταίο μέρος της ταινίας, στην επιφάνεια, κερδίζει σε εντυπωσιασμό αλλά ταυτόχρονα χάνει την παγερή της δύναμη. Ο Θέμης Πάνου είναι συγκλονιστικός ηθοποιός. Και η ελληνική οικογένεια, με τόση κατακραυγή που έχει εισπράξει από το εγχώριο σινεμά των τελευταίων χρόνων, κάπως θα πρέπει να συνετιστεί!