Του Δημήτρη Σ. Φαναριώτη

Θεωρείται ένα από τα φαβορί για τη δημαρχία της αμερικανικής μεγαλούπολης και όμως στα νιάτα έχει στηρίξει ενεργά τους Σαντινίστας. Ο λόγος για τον Μπιλ Ντε Μπλάσιο, υποψήφιο των Δημοκρατικών για τη δημαρχία του «Μεγάλου Μήλου», όπως αποκαλούν οι νεοϋορκέζοι την πόλη τους. Ο 50χρονος σήμερα πολιτικός, ο οποίος σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Κολούμπια με ειδίκευση στη Λατινική Αμερική και μιλά άπταιστα ισπανικά, έφυγε στα 26 του για τη Νικαράγουα όπως και αρκετοί ακόμη προοδευτικοί αριστεροί Αμερικανοί.

Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά την «εποχή της Νικαράγουας», ο υποψήφιος των Δημοκρατικών αναφέρεται εξαιρετικά σπάνια στο γεμάτο προοδευτικά ιδεώδη παρελθόν του, όταν εξέφραζε δυναμικά την αντίθεσή του στην κούρσα των εξοπλισμών και το καθεστώς του απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική. Αλλωστε, ούτε η επίσημη ιστοσελίδα του περιλαμβάνει την παραμικρή αναφορά στο σχεδόν «επαναστατικό» για τα αμερικανικά δεδομένα παρελθόν του.

Σήμερα «πλασάρει» μια εντελώς διαφορετική εικόνα και δείχνει περισσότερο πρόθυμος να ασκήσει κριτική στη διακυβέρνηση της Νικαράγουας από τους Σαντινίστας. Η εικόνα που θέλει να παρουσιάσει το επικοινωνιακό του επιτελείο στην αναμέτρηση για τη δημαρχία είναι, όπως γράφουν οι «New York Times», αυτή ενός προοδευτικού μέλους των Δημοκρατικών, ο οποίος στόχο έχει να μειώσει τις ανισότητες, να βοηθήσει τις οικογένειες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, αλλά και να επιβάλει περισσότερους φόρους στους «έχοντες».

Η… μετάλλαξη

Οταν στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ο ντε Μπλάσιο επέστρεψε στις ΗΠΑ, εξακολούθησε να στηρίζει τους Σαντινίστας και έδειχνε πάντοτε μεγάλο ενδιαφέρον για τη Λατινική Αμερική. Μάλιστα, πέρασε τον μήνα του μέλιτος στην Κούβα, παραβιάζοντας τη σχετική νομοθεσία των ΗΠΑ.

Ωστόσο, μετά το 1990 άρχισε να διάγει μια «διπλή» πολιτική ζωή: δημοτικός σύμβουλος την ημέρα και ακτιβιστής τη νύχτα. Στη «βραδινή» βάρδια του ο Ντε Μπλάσιο συγκέντρωνε κονδύλια για τους Σαντινίστας και βοηθούσε στη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των εργατικών συνδικάτων της Νικαράγουας και της Νέας Υόρκης. Στη διάρκεια της προεδρίας Κλίντον (1992-2000) εξακολούθησε να δηλώνει ότι «η δημόσια εξουσία πρέπει να έχει ως προτεραιότητα να βοηθά τους εργαζόμενους με χαμηλά εισοδήματα».

Η ολοκληρωτική αλλαγή ωστόσο επήλθε μετά το 2000 και από τότε μέχρι σήμερα επικέντρωσε τις δραστηριότητές του στον δημόσιο βίο και έπαψε να πηγαίνει στις συγκεντρώσεις για τη Νικαράγουα. Κι όπως σχολίασε ειρωνικά ένας από τους μετέχοντες στις συγκεντρώσεις αυτές, ο Ντε Μπλάσιο «μάλλον θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με την αμερικανική πολιτική»…