Του Τάσου Τσατάλη

Δεν είναι μόνο η πιθανότητα «διάρρηξης» της υπαγωγής της ΠΑΕ ΑΕΚ στο άρθρο 44, που σημαίνει προσωπικά θέματα με τη Δικαιοσύνη για ένα μεγάλο αριθμό πρώην παραγόντων της ομάδας.

Είναι κι άλλα θέματα, όπως αυτά που ήδη απασχολούν τη Δικαιοσύνη, με άλλες ρυθμίσεις που δεν τηρήθηκαν, με ασφαλιστικές εισφορές κ.λπ.

Για κάποια από αυτά, παράγοντες όπως ο Αδαμίδης και ο Δημητρέλος έχουν ήδη βρεθεί στο εδώλιο, με την πρώτη περιπέτεια που αφορούσε θέμα ασφαλιστικών εισφορών να περνάει χωρίς επιπτώσεις. Ερχονται όμως κι άλλες.

Μάλιστα, αν πέσει μαζί και το «44», τότε η κατάσταση και γι’ αυτούς τους δύο, αλλά και για πολλούς άλλους, θα γίνει τραγική.

Τι έχουν σκαρφιστεί λοιπόν κάποιοι από τους πρώην παράγοντες που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν προβλήματα;

Στράφηκαν σε μια… πατέντα που «συνέλαβε» ο «συνήθης ύποπτος» σε αυτές τις περιπτώσεις Γιώργος Κιντής, ορμώμενος από την υπόθεση Alter – Κουρή. Προσπαθούν να στηρίξουν νομικά ευθύνες και των ανθρώπων που κατείχαν μετοχικά ποσοστά στην ΠΑΕ τις επίμαχες περιόδους και κυρίως μετά το 2004. Στην ΑΕΚ να σημειώσουμε βέβαια πως δεν υπήρξε ποτέ βασικός μέτοχος που να έχει πάνω από το 50% μετά το 2004.

Κι ο στόχος είναι προφανής. Αν υπάρχει νομική ευθύνη των μετόχων για τις πράξεις ή τις παραλείψεις διοικήσεων, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να συρθούν στην ουσία να πληρώσουν κάποια ποσά με τα οποία θα τελείωναν τις εκκρεμείς υποθέσεις, όπως του «44».

Φυσικά, και οι πρώην μέτοχοι από την πλευρά τους δεν κάθονται άπραγοι. Οι πληροφορίες μας είναι πως οι περισσότεροι από αυτούς, με το ψάξιμο που έχουν κάνει μέσω των νομικών τους, είναι σίγουροι πως δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να πετύχουν τον στόχο τους κάποιοι από τους πρώην προστατευόμενούς τους.

Οπου «προστατευόμενοι», άνθρωποι σαν τον Γιώργο Κιντή, τον Σταύρο Αδαμίδη, τον Νίκο Θανόπουλο, που ήταν καθαρά επιλογές των μετόχων, αλλά πλέον οι τελευταίοι δεν θέλουν να έχουν μαζί τους ούτε «καλημέρα».

Ανθρωποι όπως ο Νίκος Νοτιάς, ο Πέτρος Παππάς, ο Πόλυς Χατζηιωάννου δεν παραγνωρίζουν στις σχετικές τους κουβέντες το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Θεωρούν όμως ότι το μεγαλύτερό τους λάθος, εκεί που λένε δηλαδή ανοιχτά «την πατήσαμε», ήταν ότι στήριξαν είτε ενεργά είτε μέσω ανοχής διοικήσεις σαν αυτές του Νικολαΐδη, του Κιντή, του Θανόπουλου και του Αδαμίδη. Και τους καταλογίζουν τα… μύρια όσα.