^[1]Οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές «θα έχουν πάντα αντιλαϊκή κατάληξη» επισημαίνει ο Γιάννης Γκιόκας, υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ, σημειώνοντας παράλληλα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει «κωλοτούμπες» και «δεν αντιπαρατίθεται στην κυβέρνηση επί της ουσίας». Ο βουλευτής του ΚΚΕ σημειώνει ότι η αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος «συνιστά επί της ουσίας αναπαλαίωση» και ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συνεργαστεί ο Περισσός με άλλα κόμματα στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

«Το γεγονός ότι στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης του ΣΥΡΙΖΑ με συγκροτήματα του Τύπου μπήκε και η λεγόμενη «σταλινολογία» δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει εξετάσεις στο σύστημα σε όλα τα επίπεδα, και στον αντισοβιετισμό

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Νίκο Σβέρκο

• Η κυβέρνηση αφήνει να διαρρεύσει ότι κρατά σθεναρή αντίσταση στις απαιτήσεις της τρόικας και πως αποτελεί θύμα εκβιασμού των δανειστών. Παιχνίδι εντυπώσεων ή η κυβέρνηση κρύβεται;

Η κυβέρνηση ούτε θέλει ούτε μπορεί να βάλει φρένο στις απαιτήσεις της τρόικας, γιατί υπηρετούν τον ίδιο στόχο, που είναι να πληρώσει ο λαός τα χρέη και την έξοδο από την κρίση προς όφελος του κεφαλαίου. Διαπραγματεύσεις μπορεί να κάνουν για τον τρόπο εφαρμογής των αντιλαϊκών μέτρων και προκειμένου να χειραγωγηθούν οι λαϊκές αντιδράσεις, όμως αυτές θα έχουν πάντα αντιλαϊκή κατάληξη. Οι όποιες αντιθέσεις αντανακλούν και μια γενικότερη αντιπαράθεση μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου, ιμπεριαλιστικών κέντρων για τη διαχείριση της κρίσης και του χρέους – αν θα γίνει π.χ. κούρεμα ή επιμήκυνση, χωρίς φυσικά να αμφισβητείται η συνέχιση των αντιλαϊκών μέτρων. Από αυτή την άποψη η δική μας κριτική στην κυβέρνηση, σε αντίθεση με τα άλλα κόμματα, δεν επικεντρώνει στο αν και πόσο διαπραγματεύεται, αλλά για τα συμφέροντα ποιων διαπραγματεύεται. Δεν επικεντρώνει στο εάν η πολιτική της κυβέρνησης θα φέρει την ανάκαμψη, αλλά στο ότι αυτή θα είναι προς το συμφέρον των λίγων, του κεφαλαίου. Αυτό κρύβουν τα άλλα κόμματα και κυρίως η αξιωματική αντιπολίτευση, της οποίας η πολιτική γέρνει περισσότερο στις θέσεις των ΗΠΑ και του ΔΝΤ. Δεν αντιπαρατίθεται στην κυβέρνηση επί της ουσίας.

• Ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος τονίζουν ότι εκλογές θα πραγματοποιηθούν το 2016. Θα αντέξει η κυβέρνηση, δεδομένου ότι παρεμβάλλεται και η προεδρική εκλογή;

Υπάρχει πολύς χρόνος μέχρι το 2016 και οι εξελίξεις είναι πυκνές. Υπάρχει η εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης, στην Ελλάδα και την ευρωζώνη, οι οικονομικοί ανταγωνισμοί που επιδρούν και στο πολιτικό επίπεδο, η κινητικότητα στο εσωτερικό κομμάτων. Μεσολαβούν οι ευρωεκλογές και οι τοπικές εκλογές που αντικειμενικά έχουν χαρακτήρα γενικευμένης πολιτικής μάχης. Ολα αυτά παίζουν ρόλο. Αυτό που χρειάζεται είναι, μέσα και από τις εκλογικές μάχες, αλλά κυρίως μέσα στον λαό, στο κίνημα, να διαμορφωθεί μια μαχητική εργατική-λαϊκή αντιπολίτευση, γνήσιος εκφραστής των λαϊκών συμφερόντων και της προοπτικής υπέρ του λαού, η οποία δεν βρίσκεται ούτε στη μακροημέρευση της σημερινής κυβέρνησης ούτε στην αντικατάστασή της από μία άλλη που θα κινείται στις ίδιες ράγες.

• Συγκροτήματα κατηγορούν την αξιωματική αντιπολίτευση ότι καλεί βουλευτές σε αποστασία. Ζούμε νέο 1965;

Εμείς δεν χρησιμοποιούμε όρους και φράσεις που παραπέμπουν σε μια ανούσια για τον λαό αντιπαράθεση. Αλλωστε οι μετακινήσεις στελεχών μεταξύ κομμάτων που έχουν ίδια στρατηγική είναι κάτι συνηθισμένο, ιδιαίτερα σε μια περίοδο, όπως η σημερινή, που εξελίσσεται η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και προχωράει με γοργούς ρυθμούς η σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, που παίρνει τη θέση του ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης του ΣΥΡΙΖΑ με συγκροτήματα του Τύπου μπήκε και η λεγόμενη «σταλινολογία» δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει εξετάσεις στο σύστημα σε όλα τα επίπεδα, και στον αντισοβιετισμό. Ωστόσο, αναλογίες άλλου είδους υπάρχουν με τη δεκαετία του ’60. Οπως και τότε, έτσι και σήμερα υπάρχει διαπάλη για την πολιτική διαχείρισης. Υπάρχουν εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα, αναπαλαίωση κομμάτων ή δημιουργία νέων. Διαμορφώνεται ένα νέο δίπολο, με πυρήνες τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο ένας πόλος εμφανίζεται ως εγγυητής του καπιταλιστικού συστήματος, ενώ ο άλλος υπόσχεται ανακούφιση και λύσεις από τα πάνω, μέσω μιας άλλης διαχείρισης του ίδιου συστήματος. Με βάση, λοιπόν, αυτήν και την κατοπινή εμπειρία, ο λαός πρέπει να απορρίψει τις μεταμφιέσεις του αστικού πολιτικού συστήματος και να χαράξει τον δικό του δρόμο.

• Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στο κάλεσμά του προς το ΚΚΕ για τη διαμόρφωση μιας πλειοψηφικής συμμαχίας για τη διακυβέρνηση της χώρας. Εσείς όμως αρνείστε. Υπάρχουν προϋποθέσεις να αρθούν οι επιφυλάξεις σας;

Δεν πρόκειται απλά για επιφυλάξεις. Το ΚΚΕ έχει ξεκάθαρη θέση και είναι απέναντι σε οποιεσδήποτε κυβερνήσεις –με όποια ονομασία– που φιλοδοξούν να διαχειριστούν τον σημερινό δρόμο ανάπτυξης εντός των τειχών της Ε.Ε. και της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Οι εξελίξεις μάς δικαιώνουν. Το επιβεβαιώνουν οι κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ, οι δηλώσεις νομιμοφροσύνης σε Ευρωπαίους και υπερατλαντικούς εταίρους, ο θαυμασμός για το μοντέλο των ΗΠΑ. Δεν θα προσέφερε στον λαό και το κίνημα ένα ΚΚΕ σε μία κυβέρνηση που θα εγκωμιάζει την Ε.Ε., τον Ομπάμα, τους «υγιείς» επιχειρηματίες, όπως έκανε πρόσφατα ο κ. Τσίπρας από το Τέξας. Ας σκεφτεί ο λαός πού κατάντησαν κομμουνιστικά κόμματα σε άλλες χώρες που το έκαναν, και έφτασαν να εφαρμόζουν τις πιο σκληρές πολιτικές. Το ΚΚΕ παλεύει να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις μιας πλατιάς πλειοψηφικής Λαϊκής Συμμαχίας που θα έχει στόχο την εργατική–λαϊκή εξουσία. Αυτή η εξουσία μαζί με την πάλη του λαού μπορεί να επιβάλει τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την Ε.Ε. και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, βασικές προϋποθέσεις για μια φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Μέσα από αυτό τον δρόμο μπορούν να μπουν και εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να υπάρχουν επιμέρους νίκες.

• Κίνηση των 58, επανεμφάνιση των «παπανδρεϊκών», έριδες στη Ν.Δ. και τη ΔΗΜΑΡ. Θεωρείτε ότι οδηγούμαστε σε αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος;

Το ΚΚΕ δεν το πιστεύει απλώς, το είχε προβλέψει εδώ και καιρό. Και οι εξελίξεις το επιβεβαιώνουν. Υπάρχει αναμόρφωση και στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΔΗΜΑΡ, το ΠΑΣΟΚ, άλλες δυνάμεις να ερίζουν σ’ αυτό τον χώρο, αλλά και στη Ν.Δ. Το σημαντικό για τον λαό είναι ότι αυτή η αναμόρφωση συνιστά επί της ουσίας αναπαλαίωση. Γίνεται δηλαδή με τα ίδια υλικά, πάνω-κάτω με τα ίδια πρόσωπα και προπάντων με τις ίδιες πολιτικές. Γι’ αυτό και δεν έχει να προσφέρει τίποτα στον λαό. Αυτό που αποτελεί επιτακτική ανάγκη είναι οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα να μετακινηθούν και να εγκαταλείψουν τα κόμματα της Ε.Ε. και του κεφαλαίου που στήριζαν μέχρι τις τελευταίες εκλογές.

• Βλέπετε ενδεχόμενο κυβέρνησης τύπου Παπαδήμου;

Δεν αποκλείουμε προσπάθεια ευρύτερων συναινέσεων ανάμεσα στα κόμματα που έχουν τις ίδιες στρατηγικές επιλογές, που υπερασπίζονται την Ε.Ε. Αλλωστε το σύστημα ενδιαφέρεται να υπάρχουν και περισσότερες εναλλακτικές λύσεις, αλλά και σταθερές κυβερνήσεις που θα εφαρμόσουν την αντιλαϊκή πολιτική, έστω κι αν αυτό συνεπάγεται και αλλαγή προσώπων σε θέσεις ευθύνης. Τώρα το αν μια τέτοια κυβέρνηση ονομαστεί «εθνικής» σωτηρίας, «εθνικής» διαπραγμάτευσης δεν μπορούμε να το ξέρουμε.

• Οι δημοτικές εκλογές είναι μπροστά μας σε λίγους μήνες. Θα συμμετάσχουν υποψήφιοι του ΚΚΕ σε αυτοδιοικητικά σχήματα συνεργασίας με στελέχη άλλων κομμάτων;

Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Το ΚΚΕ βέβαια επιδιώκει πάντα σε εκλογικές μάχες να συμμετέχουν στα ψηφοδέλτιά του και αγωνιστές, πρωτοπόροι εργαζόμενοι, νέοι, γυναίκες, χωρίς να απαιτεί πλήρη συμφωνία με το πρόγραμμά του. Να εκφραστεί και στα ψηφοδέλτια η ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας που παλεύει για τα οξυμένα προβλήματα, αλλά και για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας. Είναι όμως άλλο αυτό και άλλο η συνεργασία με στελέχη κομμάτων που χρόνια τώρα στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική είτε σε κεντρικό είτε σε τοπικό επίπεδο.