Τους τριακόσιους είκοσι πέντε δημάρχους της χώρας καλεί η κυβέρνηση να επωμιστούν την καταγραφή των καταλόγων με τους πολίτες που ζουν στο σκοτάδι αδυνατώντας να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Κάτι τέτοιο θεωρείται σχεδόν ακατόρθωτο, μια και η καταγραφή πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως τις γιορτές των Χριστουγέννων, ώστε να επανασυνδεθεί το ρεύμα σε όσα νοικοκυριά έχει κοπεί από το ψυχρό μηχανογραφικό σύστημα έκδοσης λογαριασμών. Επρεπε να ξεσηκωθεί κατακραυγή κατά των διακοπών για να δείξει η κυβέρνηση κατανόηση στο τεράστιο ενεργειακό πρόβλημα που έχει ανακύψει με τη φτώχεια πολλών που δεν μπορούν να ανταποκριθούν και άρα δεν έχουν δικαίωμα (!) να εξυπηρετούν θεμελιώδεις ανάγκες, όπως η χρήση ζεστού νερού και μέσων θέρμανσης.

Οι δήμαρχοι, με τη σειρά τους, εγκαλούν για προχειρότητα και λαϊκισμό την κυβέρνηση και αποδίδουν την απόφασή της σε φτηνό επικοινωνιακό παιχνίδι. Δηλώνουν, δε, ότι είναι σχεδόν αδύνατο να προβούν στην καταγραφή σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Οι κατάλογοι θα περιλαμβάνουν όσους είχαν ενταχθεί στις κοινωνικές και προνοιακές δομές και ζούσαν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα έως και την 1η Νοεμβρίου. Την ίδια εντολή έχουν λάβει και οι κατά τόπους ιεράρχες για όσους έχουν προστρέξει στην πρόνοια της Εκκλησίας για οικονομική βοήθεια.

Τέτοιες αποφάσεις θέλουν σοβαρή μελέτη, όπως τονίζουν οι δήμαρχοι. Οταν λαμβάνονται «στο πόδι», απλώς προσπαθούν να εντυπωσιάσουν και να δείξουν μια ευαισθησία την οποία στην ουσία δεν έχουν τα κυβερνητικά στελέχη, διότι απλούστατα δεν θα φτάναμε σ' αυτήν την κατάσταση εάν τη διέθεταν. Βεβαίως το εορταστικό «πνεύμα» συντελεί σε μια τέτοια κοινωνική απόφαση, δυστυχώς, όμως, για την κυβέρνηση δεν υπάρχει και το ανάλογο εορταστικό κλίμα. Αντίθετα, σε κάθε νοικοκυριό υπάρχει και μια μικρή τραγωδία.

Καλοδεχούμενη θα ήταν η απόφαση εάν είχε προηγηθεί ουσιαστική μελέτη και εάν δεν ήταν προϊόν της κοινωνικής κατακραυγής, αλλά πολιτικής πρακτικής. Είναι μια ανάσα για τους πάσχοντες, αλλά φαίνεται σαν κάτι ιδιοτελές. Η έλλειψη δε σχεδιασμού για μόνιμη και όχι παροδική λύση, καθιστά το όλο «επιχείρημα» ανερμάτιστο και εν τέλει κατακριτέο, όσο και αν μπει φως στο σκοτάδι μέσα στο οποίο ζουν χιλιάδες καταναλωτές. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να επεξεργαστεί μονιμότερες λύσεις, όπως είναι η μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, η δωρεάν παροχή σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες ή η διεύρυνση των κριτηρίων για το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο. Το πρόβλημα με τα νοικοκυριά που δεν έχουν ρεύμα είναι τεραστίων διαστάσεων και συνεχώς αυξάνονται όσοι αδυνατούν να πληρώσουν ή να κάνουν διακανονισμό με τη ΔΕΗ. Πρόκειται για πολλές χιλιάδες απλήρωτους λογαριασμούς που αντιστοιχούν σε πολλές χιλιάδες νοικοκυριά. Η «ευαισθησία» της κυβέρνησης πρέπει να φανεί στην πολιτική των μονιμότερων λύσεων. Ολα τα άλλα είναι λαϊκισμός και εμπαιγμός με κυβερνητική βούλα.