Το ψάχνει διαρκώς ο Ρούφους Γουεϊνράιτ. Ανακατεύει μουσικές, άλμπουμ, όπερες, θεατρικές παραστάσεις, πολλά πράγματα. Κι έστω κι αν δεν συνεχίζει στο ίδιο υψηλό επίπεδο με το οποίο πραγματοποίησε τη… θριαμβευτική εμφάνισή του στον χώρο της μουσικής, πάντοτε (πάντοτε, ναι) παρουσιάζει ενδιαφέρον. Το νέο του πρότζεκτ είναι μία όπερα βασισμένη στη ζωή του Αδριανού. Ο Αδριανός ήταν αυτοκράτορας της Ρώμης για 21 χρόνια (117-138) κι έμεινε στην ιστορία για το τεράστιο αμυντικό τείχος που έφτιαξε κατά μήκος του βόρειου ορίου της ρωμαϊκής Βρετανίας (και για τη δική μας, φυσικά, Πύλη του Αδριανού, κοντά στου Μακρυγιάννη, που έλεγε και ο Χατζιδάκις στο ωραίο του τραγούδι).

Ο Γουεϊνράιτ συνεργάζεται με τον ηθοποιό, σκηνοθέτη και θεατρικό συγγραφέα Ντάνιελ Μάκλβορ – αυτός έγραψε το λιμπρέτο στα αγγλικά, ενώ θα περιέχει και λίγα λατινικά. Είναι η δεύτερη όπερα που γράφει (μετά την Prima Donna) για την Canadian Opera Company του Τορόντο και η πρεμιέρα της προγραμματίζεται για το 2018.

«Υπάρχουν τα πάντα εδώ», δήλωσαν στην Globe and Mail οι δύο συντελεστές της. «Μια μεγάλη χορωδία, οι περισσότεροι χαρακτήρες, ο Νείλος, μια ιστορία αγάπης, μια πολιτική ιστορία, όλα τα στοιχεία δηλαδή μιας παραδοσιακής μεγάλης όπερας». Διότι ο συνθέτης διάλεξε να επικεντρωθεί στο πασίγνωστο ειδύλλιο του Αδριανού με τον Αντίνοο, ο οποίος πνίγηκε τη στιγμή ακριβώς που ζούσαν τον μεγάλο τους έρωτα. «Ο Αδριανός αγάπησε παράφορα τον Αντίνοο, κάτι που υπογραμμίζεται κι από τη μεγάλη του θλίψη όταν τον έχασε», είπε ο Ντάνιελ Μάκλβορ. «Οσο περισσότερο σκαλίζω τον κόσμο του Αδριανού τόσο περισσότερους παραλληλισμούς βρίσκω με το σήμερα».

Ο Ρούφους ξεκίνησε να γράφει την όπερα πριν από μερικά χρόνια. Μία εκδοχή της, μάλιστα, ήταν ένα από τα τελευταία πράγματα που έπαιξε στη μητέρα του, Κέιτ ΜακΓκάριγκλ, πριν από τον θάνατό της, τον Ιανουάριο του 2010. Την έμπνευσή του την άντλησε από το περίφημο μυθιστόρημα «Απομνημονεύματα του Αδριανού» της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ. Ακρως συναισθηματικός ο Ρούφους, ένιωσε να… τρομοκρατείται λίγο από την έντονη συναισθηματική κλίμακα της ζωής του αυτοκράτορα. Δεν είναι κι εύκολο πράγμα η όπερα, επιπλέον. «Αρχικά δεν ένιωθα πολύ σίγουρος για τις ικανότητές μου να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις μιας όπερας» αποκάλυψε. «Επρεπε να δοκιμάσω κάτι άλλο πρώτα». Ετσι προηγήθηκε η Prima Donna, μία πιο… ελαφριά όπερα, που παρουσίασε στο διεθνές φεστιβάλ του Μάντσεστερ.

Ούτε ο Ντάνιελ Μάκλβορ δηλώνει εξοικειωμένος με το είδος. Ωστόσο ο 51χρονος θεατρικός σκηνοθέτης και συγγραφέας τα κατάφερε, δεν θεωρείται τυχαία ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες του Καναδά. Σε επαφή με τον Ρούφους τον έφερε ο Ατόμ Εγκογιάν, να σημειώσουμε, γιατί όλα έχουν τη σημασία τους. Στόχος τους, όπως λένε, να αναδείξουν το μεγαλείο της όπερας. «Νομίζω ότι στον σύγχρονο κόσμο μας, ιδίως ανάμεσα στο νεανικό κοινό, υπάρχει μια μεγάλη ανάγκη για ένα είδος θεάματος όπως η όπερα» είπε.

Δημήτρης Κανελλόπουλος