Του Πέτρου Μανταίου

Πρώτα ήταν ο αρμόδιος επίτροπος Χοακίν Αλμούνια, ο οποίος, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή σχετική με το κούρεμα των… εγγυημένων τραπεζικών καταθέσεων κάτω των 100.000 ευρώ, απάντησε… ευκρινώς ότι: ναι μεν εγγυημένες με «βούλα» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά εφόσον δεν έχουν άλλη γνώμη –τουτέστιν, πρεμούρα– οι εθνικές κυβερνήσεις. Μετά ήρθε ο… μέγας αρχικομμωτής των ασφαλιστικών ταμείων (κούρεψε με την ψιλή τα αποθέματά τους που είχε αναλάβει να φυλάξει…), διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος, να διαψεύσει, τάχα, τον Αλμούνια, πως αποκλείεται κάθε περίπτωση κουρέματος στο… προβλεπτό μέλλον (μόνος εν Ελλάδι, φαντάζομαι, που μπορεί ακόμα και προβλέπει το μέλλον∙ χάρισμα που, ως γνωστόν, δεν διέθετε πρωτύτερα, τότε που το μέλλον μας δεν είχε γίνει… παρελθόν).

Ομως πρόφτασε τον διοικητή της κεντρικής μας τράπεζας (ψοφάω για μεγαλεία!) ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γερούν Ντάισελμπλουμ («Εφ.Συν.» 12/12) που, σε συνέντευξη, μίλησε για επιδιωκόμενη συμφωνία που θα ξεκινά με μία «διαδικασία διάσωσης (τραπεζών) με ίδια μέσα» (κάτι που ήδη εφαρμόστηκε στην περίπτωση της Κύπρου) και που δεν αποκλείεται να συνομολογηθεί πριν από τα Χριστούγεννα∙ φαντάζομαι σαν άλλο χριστουγεννιάτικο δώρο προς τους μικροκαταθέτες, που παρακολουθούν με αγωνία τα ευρωπαϊκά… λογοπαίγνια εις βάρος τους.

Λέω «λογοπαίγνια», γιατί, στην προκειμένη περίπτωση, «ίδια μέσα» για τη διάσωση τραπεζών δεν είναι παρά το κούρεμα καταθέσεων αποταμιευτών που τις εμπιστεύτηκαν. Ο δε αγγλικός, άρα διεθνής, όρος αυτής της –ακόμα μίας– κλοπής που ενεργεί εναντίον πολιτών το ληστρικό νομισματοπιστωτικό σύστημα (εκ συστήματος…) λέγεται bail-in. Οπου bail σημαίνει βέβαια εγγύηση (άρα bail-in = εγγύηση από τα μέσα). Σημαίνει όμως και σηκώνω τα χέρια, παραδίδομαι, ενώ η φράση to bail out σημαίνει πέφτω με αλεξίπτωτο (και… προσεύχομαι να ανοίξει)! Οσο να πεις, οι λέξεις μαρτυρούν! Αρκεί να τις ερμηνεύεις… Δυστυχώς, επί πληρωμή!