Συμφώνησε το Εcofin για τις προβληματικές τράπεζες της Ε.Ε. αλλά δεν έπεισε

Του Μπάμπη Μιχάλη

^[1]«Είναι σαν να διακομίζεται ένας τραυματίας στα επείγοντα και να τον πηγαίνουμε πρώτα στο διοικητικό συμβούλιο του νοσοκομείου αντί να του παράσχουμε τις πρώτες βοήθειες». Με αυτόν τον καυστικό τρόπο σχολίασε στην ομιλία του προς τους Ευρωπαίους ηγέτες -που συναντήθηκαν χθες το απόγευμα στις Βρυξέλλες για την τελευταία σύνοδο κορυφής της χρονιάς- ο Γερμανός πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς τη συμφωνία στην οποία κατέληξε νωρίτερα το Ecofin για τον τρόπο που θα λαμβάνονται οι αποφάσεις στον μηχανισμό εξυγίανσης των προβληματικών τραπεζών.

Η συμφωνία, που επιτεύχθηκε έπειτα από επίπονες διαπραγματεύσεις 18 μηνών, δημιουργεί ένα πλαίσιο διαχείρισης για τη διάσωση ή το κλείσιμο των προβληματικών τραπεζών της Ε.Ε. οι οποίες ήδη οδήγησαν χώρες, όπως η Ιρλανδία και η Κύπρος, στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Προβλέπει τη δημιουργία ενός ενιαίου ταμείου σε βάθος δεκαετίας που θα οργανώνει την πτώχευση μιας τράπεζας ή θα χρηματοδοτεί τα κόστη της αναδιάρθρωσής της και ενός συμβουλίου αποφάσεων το οποίο θα αποφασίζει αν θα ανακεφαλαιοποιήσει ένα ίδρυμα ή θα το θέσει υπό εκκαθάριση. Αυτό όμως το συμβούλιο θα τελεί υπό την επίβλεψη των εθνικών κυβερνήσεων.

Η συμφωνία αποτελεί νίκη για τη Γερμανία -που έπαιξε άγριο κατενάτσιο μπλοκάροντας ουκ ολίγες φορές τις σχετικές διαπραγματεύσεις- ενώ υπολείπεται σημαντικά από όσα είχαν ελπίσει νωρίτερα χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία.

Ο μηχανισμός εξυγίανσης που υιοθετείται επιρρίπτει σχεδόν εξ ολοκλήρου το βάρος της χρηματοδότησης της εξυγίανσης μιας προβληματικής τράπεζας στη χώρα προέλευσης αποκλείοντας την άμεση χρήση κεφαλαίων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Διάσωσης. Αναβάλλει την περιβόητη αμοιβαιοποίηση -που εξυπακούεται από τη διαδικασία της τραπεζικής ενοποίησης- κατά μία δεκαετία, όταν και θα λάβει την τελική μορφή το ενιαίο ταμείο.

Από την άλλη πλευρά, η διαδικασία λήψης των αποφάσεων μέσω του συμβουλίου για το ποια τράπεζα θα χρεοκοπήσει δείχνει ιδιαίτερα περίπλοκη και ενδεχομένως να αποδειχτεί ιδιαίτερα δυσκίνητη… σαν το «Πρώτων Βοηθειών», κατά τον Σουλτς, που περιμένει την απόφαση του Δ.Σ. του νοσοκομείου για να περιθάλψει έναν ασθενή που κινδυνεύει.