Του Φάνη Λυσιφάνη

 

^[1]Χριστέ μου, πήρα αφορμή την Αγια Γέννησή Σου

 

κι αναπολώ απ' την αρχή την επί γης ζωή Σου

 

Αν μες στην κρίση, Ιησού, τώρα ξαναγεννιόσουν

 

σε τι προβλήματα πεζά μπροστά θε να βρισκόσουν!

 

Ηδη από τη Βηθλεέμ θ' αρχίζαν φασαρίες

 

πού να 'βρεις επιδότηση γι' αγγέλων χορωδίες…

 

Ρεύμα δεν θα 'δινε η ΔΕΗ για άστρων φωταψία

 

κι οι μάγοι θα ’τρωγαν ποινή για τη… δωροδοκία!

 

Της άγιας φάτνης ο φτωχός ιδιοκτήτης τώρα

 

πικρά θα το μετάνιωνε που όταν ήρθ' η ώρα

 

την άφησε την Παναγιά 'κεί μέσα να γεννήσει

 

γιατί η θεία της μορφή τον είχε συγκινήσει

 

Η φάτνη μαιευτήριο; Σκαστή αλλαγή χρήσης

 

και μ' αυθαιρέτων θα 'μπλεκε τώρα τακτοποιήσεις…

 

Με πρόστιμα τον κυνηγά η Πολεοδομία

 

κι από… αέρος του ζητά να βρει φωτογραφία!

 

Στα δώδεκα, εις τον Ναό της Γνώσης σαν εμβαίνεις

 

σοφούς Δασκάλους, Γραμματείς να βρεις μην περιμένεις

 

Αμα τυχόν δεν απεργούν, κατάληψη θα έχουν

 

να δώσουνε παράσταση όπου της γης θα τρέχουν…

 

Κι αν άρχιζες τα θαύματα, θα 'πιανε υστερία

 

Χριστέ μου όποιον λογιστή Σού κράταγε βιβλία!

 

Πού να 'βρει παραστατικά, πώς να δικαιολογήσει

 

πώς τόσες στάμνες με νερό κρασί έχουν γεμίσει;

 

Αντί για γάμο στην Κανά θα 'χαμε φασαρία

 

αν πλάκωνε στα ξαφνικά ΣΔΟΕ και εφορία…

 

Νομίζουμε πως πέρασε ο χρόνος των θαυμάτων

 

πως όλα τα ελέγχουμε, μα πιάσαμε… τον πάτον!

 

Δυο χιλιετίες πιο μπροστά, στην τρίτη χιλιετία

 

εμπλέξαμε τα μπούτια μας στη γραφειοκρατία

 

Ολα πια τα ρυθμίσαμε! Μ' απ' την πολυνομία

 

μήπως τη χάσαμε, παιδιά, για πάντα την ουσία;

 

Και συ, οργανωμένη μας, σύγχρονη Πολιτεία

 

μόν' από θαύμα του Χριστού προσμένεις σωτηρία…