Του Γιώργου Τσιάρα

«Κακή χρονιά» ευχήθηκε ο Μπαράκ Ομπάμα και το Κογκρέσο σε 1,3 εκατομμύρια μακροχρόνια άνεργους Αμερικανούς πολίτες, στους οποίους έκοψε τα επιδόματα ανεργίας, οδηγώντας τους ίδιους και τις οικογένειές τους στην απόλυτη φτώχεια.

Τυπικά, βέβαια, ο Ομπάμα εμφανίζεται να μη φέρει προσωπική ευθύνη, καθώς δεν μπορούσε να κάνει τίποτε για να εμποδίσει την «αυτόματη» περικοπή (sequester) των σχετικών ομοσπονδιακών κονδυλίων, τα οποία το Κογκρέσο αρνήθηκε να ανανεώσει για τα επόμενα έτη. Στην πράξη, όμως, η περικοπή αυτή –όπως και άλλα κοινωνικά επώδυνα «ψαλίδια» σε επιδόματα και βοηθήματα προς εκατοντάδες χιλιάδες ομοσπονδιακούς και πολιτειακούς δημοσίους υπαλλήλους, αλλά και στο πρόγραμμα των επιδοτούμενων κουπονιών σίτισης (food stamps), από τα οποία εξαρτώνται για τη διατροφή τους κάπου 48 εκατομμύρια πάμφτωχοι Αμερικανοί- εντάσσεται στο δι(α)κομματικό «budget deal» του Κογκρέσου για τη μείωση του ελλείμματος και το πλαφόν του δημόσιου χρέους.

Ετσι, μπορεί ο Ομπάμα και οι Δημοκρατικοί «κόγκρεσμεν» να σχίζουν τώρα τα ιμάτια τους για τα χαμένα επιδόματα ανεργίας, αλλά όταν έπρεπε να πολεμήσουν για τη σωτηρία τους –στη θεατρική «μάχη» για την έγκριση του νέου προϋπολογισμού, στις αρχές Δεκεμβρίου– έκαναν τους… Αμερικανούς, συνυπογράφοντας τον τερματισμό των κονδυλίων. Κροκοδείλια, λοιπόν, τα δάκρυα της αρχηγού της της κοινοβουλευτικής ομάδας των Δημοκρατικών, Νάνσι Πελόζι, που χαρακτηρίζει σήμερα «απλά ανήθικη» την απόφαση, και ρίχνει την ευθύνη στους άκαρδους Ρεπουμπλικάνους.

Στην πραγματικότητα, πριν από μόλις δύο εβδομάδες, η κυρία Πελόζι απέσυρε διακριτικά –κατ΄εντολήν Ομπάμα- τη δέσμευσή της πως θα καταψήφιζε το «budget deal», αν δεν περιελάμβανε την επέκταση των επιδομάτων. Τώρα, κατόπιν εορτής, ο Λευκός Οίκος και η κυρία Πελόζι κατέθεσαν νομοσχέδιο για την περιορισμένη, τόσο χρονικά (μόνο για τρεις μήνες) όσο και σε συνολικό αριθμό δικαιούχων «επανεκκίνηση» των επιδομάτων: όμως οι πιθανότητες υπερψήφισής του είναι μηδαμινές, αφού η ρεπουμπλικανική πλειοψηφία είναι ανοιχτά εχθρική.

Την ίδια στιγμή που οι φτωχότεροι Αμερικανοί καταδικάζονται στην πείνα, σε μια χρονιά που σημαδεύτηκε από την επίσημη χρεοκοπία της (εργατού)πολης του Ντιτρόιτ, οι πλούσιοι πανηγυρίζουν νέα υπερκέρδη στις αγορές, με τον χρηματιστηριακό δείκτη S&P να σημειώνει άνοδο 31% μέσα στο έτος και την κεντρική τράπεζα Fed να ανακοινώνει πριν από λίγες μέρες την παράταση για ένα ακόμη χρόνο των σχεδόν μηδενικών επιτοκίων δανεισμού, προς μεγάλη χαρά των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων που έχουν προνομιακή πρόσβαση σε αυτά τα κεφάλαια, και ιδιαίτερα των μεγαλοστελεχών τους, που χάρη στην άνοδο των μετοχών μοιράζουν και πάλι μεταξύ τους εξωφρενικά μπόνους εκατομμυρίων δολαρίων…