ΙΤΑΛΙΑ – Η συμφωνία Ρέντσι – Μπερλουσκόνι για νέο εκλογικό νόμο οδήγησε σε παραίτηση τον πρόεδρο του κόμματος, Τζ. Κούπερλο

Του Θεόδωρου Ανδρεάδη -Συγγελλάκη

Κίνδυνο διάσπασης αντιμετωπίζει το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, με τις εντάσεις να αυξάνονται ολοένα και περισσότερο. Η πρόταση του γραμματέα των «Δημοκρατικών» Ματέο Ρέντσι για αλλαγή του εκλογικού νόμου συνεχίζει να διχάζει με έντονο τρόπο: επισήμως η διεύθυνση του κόμματος ενέκρινε το σχέδιο εκλογικής μεταρρύθμισης, με 111 ψήφους υπέρ, 34 αποχές και ούτε μία αντίθετη ψήφο.

Πριν από την ψηφοφορία όμως σημειώθηκε «ανταλλαγή πυρών» ανάμεσα στον Ρέντσι και τον πρόεδρο του κόμματος, Τζάνι Κούπερλο, ο οποίος ανήκει στην αριστερή μειοψηφία του Δημοκρατικού Κόμματος.

Ο Κούπερλο είπε ανοιχτά στον νέο γραμματέα και δήμαρχο της Φλωρεντίας ότι η πρότασή του «δεν πείθει», διότι θα έπρεπε να επιστρέψει ο σταυρός προτίμησης και να μπορεί να δίνεται «πριμ» σε συμμαχία κομμάτων μόνο όταν αυτή ξεπερνά το 40% και όχι το 35% των ψήφων. Ο Ρέντσι απάντησε ανεβάζοντας τους τόνους, υπενθυμίζοντας στον πρόεδρο του κόμματος ότι «είναι περίεργο να μιλά για σταυρό προτίμησης, από τη στιγμή που ο ίδιος δεν επελέγη από τα μέλη του κόμματος, αλλά τοποθετήθηκε στις λίστες των τελευταίων εκλογών μετά από σχετική απόφαση των ιθυνόντων του μηχανισμού του».

Η οριστική ρήξη ήταν αναπόφευκτη και ο Κούπερλο τελικά χθες το μεσημέρι υπέβαλε παραίτηση από την προεδρία, τονίζοντας, μέσω Facebook, ότι « το κόμμα και η εσωτερική αντιπαράθεση δεν μπορεί να οδηγηθεί προς την απάλειψη κάθε διαφοράς στη σκέψη και στη γλώσσα που χρησιμοποιείται».

Ο Κούπερλο ασφαλώς δεν είναι μόνος: στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται πολλοί συνεργάτες του πρώην γραμματέα Πιερλουίτζι Μπερσάνι, του πρώην πρωθυπουργού Μάσιμο ντ΄Αλέμα, όπως και ο Στέφανο Φασίνα ο οποίος παραιτήθηκε πρόσφατα από τη θέση του υφυπουργού Οικονομικών, διότι ένιωσε ότι η νέα ηγεσία του κόμματος δεν τον κάλυπτε πλέον πολιτικά.

Ο Ρέντσι λέει ξεκάθαρα ότι «η συμφωνία που επετεύχθη με τη Φόρτσα Ιτάλια και τον ίδιο τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, το περασμένο Σάββατο, δεν μπορεί να τεθεί και πάλι υπό συζήτηση -να τροποποιηθεί – διότι αυτό θα σήμαινε ότι θα κατέρρεε ολόκληρο το οικοδόμημα της προτεινόμενης μεταρρύθμισης».

Από την άλλη όμως η αριστερή μειοψηφία των «Δημοκρατικών» διερωτάται τι νόημα μπορεί να έχουν πλέον οι συνεδριάσεις της διεύθυνσης του κόμματος και αν υπάρχουν ακόμη περιθώρια για εσωτερική γόνιμη συζήτηση και αντιπαράθεση.

Σύμφωνα με αρκετούς παρατηρητές, το ότι ένας ένας οι κατακριτές της «κεντρώας» γραμμής του Ρέντσι εγκαταλείπουν τα κυβερνητικά και κομματικά αξιώματα, μπορεί να σημαίνει ότι η ώρα της δημιουργίας μιας νέας πολιτικής δύναμης πλησιάζει όλο και περισσότερο.

Οσο για την κυριότερη αιτία της ρήξης -τον εκλογικό νόμο- αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή μέχρι το τέλος του μήνα, με σκοπό να εγκριθεί μέσα στην άνοιξη. Είναι σαφές πάντως ότι με τον τρόπο αυτό ευνοούνται οι δυο μεγάλες συμμαχίες της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς. Οσο για τις δυνάμεις της λεγόμενης «παραδοσιακής Αριστεράς» για να μπορέσουν να εισέλθουν στο Κοινοβούλιο, θα πρέπει να ξεπεράσουν το 8% ως κόμμα και το 5% σε περίπτωση ευρύτερης συμμαχίας. Δεν μοιάζει ακατόρθωτο, αλλά σε μια διασπασμένη πολιτική σκηνή σαν την ιταλική δεν είναι σίγουρα εύκολο.