→Οι «άτυπες επαναπροωθήσεις» είναι κεντρική γραμμή της κυβέρνησης. Οι πνιγμένοι είναι απλώς «παράπλευρες απώλειες» της κυβερνητικής γραμμής

Του Δημήτρη Ψαρρά

Μετά τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη ήρθε η σειρά του υπουργού Δικαιοσύνης να υπεραμυνθεί των θέσεων της κυβέρνησης για το δράμα στο Φαρμακονήσι. Μιλώντας στη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης την περασμένη Παρασκευή, ο κ. Αθανασίου, ούτε λίγο ούτε πολύ, ζήτησε να «πάψει η αναφορά στον επίτροπο» Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μούιζνιεκς και ισχυρίστηκε ότι η επιβαρυντική για την Ελλάδα έκθεσή του στηρίζεται μόνο «σε μια φράση του πρωθυπουργού, που είπε ότι θα ανακαταλάβουμε τις πόλεις». Σύμφωνα με τον κ. Αθανασίου, πρόκειται για παρεξήγηση: «Ο πρωθυπουργός εννοούσε ότι ως πολέμαρχος θα κατεβεί στην πόλη και θα καθαρίσει την Αθήνα; Απλώς, υπήρχε μεγάλο λαθρεμπόριο και διακίνηση ναρκωτικών και όταν είπε “θα καθαρίσουμε τις πόλεις” εννοούσε από την εγκληματικότητα. Δεν εννοούσε ότι θα πάρουμε κεφάλια ή θα κατεβεί το ιππικό των Βησιγότθων να καθαρίσει την Αθήνα. Πρέπει να σταματήσει αυτή η αναφορά στον επίτροπο».

Σε φορτισμένη ατμόσφαιρα που προκαλούσαν οι παρεμβάσεις βουλευτών της συμπολίτευσης, όπως λ.χ. του Δ. Κυριαζίδη της Ν.Δ., ο οποίος φώναξε προς την Βασ. Κατριβάνου του ΣΥΡΙΖΑ «να πάρει τους μετανάστες σπίτι της», φάνηκε ότι από την πλευρά της κυβέρνησης δεν υπάρχει καμιά διάθεση αυτοκριτικής για την πολιτική που οδήγησε στην πρόσφατη τραγωδία. Η προσπάθεια του κ. Αθανασίου να αποδυναμώσει την έκθεση Μούιζνιεκς διαψεύδοντας τις δηλώσεις του ίδιου του κ. Σαμαρά έπεσε στο κενό. Γιατί δεν πρόκειται για μια φράση που «ξέφυγε» από τον πρωθυπουργό. Το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα της Ν.Δ., το οποίο αποτυπώθηκε και στο δεύτερο τηλεοπτικό της σποτ τον Μάιο του 2012, ήταν ακριβώς αυτό: «Ανακατάληψη των πόλεων από τα γκέτο των μεταναστών». Στο ίδιο σποτ αναφερόταν και η κατάργηση του νόμου Ραγκούση περί ιθαγένειας, κάτι το οποίο έχει ήδη συμβεί.

Αυτή η σκληρή πολιτική «μηδενικής ανοχής» απέναντι στους μετανάστες είναι που εφαρμόστηκε την περασμένη εβδομάδα και στο Φαρμακονήσι. Η κυβέρνηση οχυρώνεται πίσω από τους λιμενικούς και επιχειρεί να φέρει σε σύγκρουση το Λιμενικό Σώμα με την αξιωματική αντιπολίτευση. Μόνο που το Λιμενικό έδρασε με βάση εντολές που έχουν οι άνδρες του από τους διοικητές τους και εκείνοι από την κυβέρνηση. Γιατί η «άτυπη επαναπροώθηση» δεν είναι τίποτα άλλο από την κεντρική απόφαση της κυβέρνησης, στο πλαίσιο της πολιτικής «μηδενικής ανοχής» απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Είναι η ίδια γραμμή που εκφράζεται στο εσωτερικό της χώρας με τα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» και με τις επιχειρήσεις-σκούπα του «Ξενίου Διός».

Τη στρατηγική αυτή έχει περιγράψει με σαφήνεια ο κ. Δένδιας: «Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα πλάνο, το οποίο να κάνει την Ελλάδα μη φιλικό προορισμό στην παράνομη μετανάστευση. Ολα αυτά εδώ, γιατί γίνονται; Εκτός από το ότι πρέπει να τους περιορίσουμε, δεν μπορούν να γυρνάνε ελεύθεροι στη χώρα μας, λέμε σε όσους θέλουν να περάσουν στη χώρα μας “Κοιτάχτε κύριοι, αν έρθετε στην Ελλάδα, δεν θα είστε ελεύθεροι, δεν θα γυρνάτε έξω. Θα σας πιάσουμε, θα σας βάλουμε σ’ ένα κέντρο, θα μείνετε εκεί κι ο μόνος τρόπος να βγείτε έξω είναι να υπογράψετε ένα χαρτί και να πάτε στην πατρίδα σας ή να σας στείλουμε στην πατρίδα σας”» (εκπομπή Αντ. Σρόιτερ, Alpha, 4.10.2012). Και εξειδικεύοντας τη γραμμή αυτή, υπάρχουν στελέχη του κόμματος, τα οποία έχουν μιλήσει ανοιχτά για νεκρούς, ως τίμημα για τη φύλαξη των συνόρων. Είναι λοιπόν πράξη πολιτικής ανεντιμότητας η μετακύλιση των ευθυνών στους άνδρες του Λιμενικού. Γιατί δυστυχώς εκείνοι εκτελούν εντολές άνωθεν. Μπορεί οι εντολές αυτές να μην είναι διατυπωμένες γραπτά, αλλά η πρακτική που ακολουθείται δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το περιεχόμενό τους.

Οσο για την «φιλομεταναστευτική» προδιάθεση των ανδρών του Λιμενικού, θυμίζουμε το επεισόδιο με τα ανατριχιαστικά ρατσιστικά συνθήματα που εκφωνούσε η Μονάδα Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2010. Τελικά το Ναυτοδικείο το 2011 καταδίκασε μόνο 2 από τους 39 άνδρες, αλλά δέχτηκε ότι ήταν οι λιμενικοί εκείνοι που κραύγαζαν «Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε γουρούνι Αλβανέ» ή το «Θα γίνει μακελειό, μετά θα εκδικηθώ, όταν θα προσκυνήσετε σημαία και σταυρό» και το ανατριχιαστικό «Τους λένε Σκοπιανούς, τους λένε Αλβανούς, τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματα απ’ αυτούς». Το σημαντικό είναι ότι ως μάρτυρες υπεράσπισης παρήλασαν τότε όλοι οι αρχηγοί και διοικητές τους, καθώς και ο αρχηγός του ΓΕΕΘΑ Φραγκούλης Φράγκος. Και είχαν δίκιο. Γιατί γνώριζαν ότι όσα φώναζαν οι λιμενικοί ήταν απλώς μέρος της εκπαίδευσής τους.