XΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

Του Πέτρου Μανταίου

Εβλεπα το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας: 265 ψήφοι υπέρ παραπομπής Παπακωνσταντίνου! και θαύμαζα –ένιωθα και σιγουριά με– τη βεβαιότητα των αντιπροσώπων του έθνους και του λαού. Θαυμασμός και σιγουριά, διότι (έτσι μου ’ρχεται, στο εξής, το διότι να το γράφω… διώτη∙ πώς κάναμε το Γουδί, Γουδή στο κάτω κάτω…), δεν μπορεί, σκέφτηκα, 265 ψήφοι στις 300 είναι αυτές –παραλίγο να ψηφίσει υπέρ παραπομπής και ο …θυρωρός της Βουλής– κάτι θα ξέρουν, που δεν ξέρουμε όλοι εμείς! Αρα τους αξίζει θαυμασμός και εμπιστοσύνη!

Το απέδειξαν, άλλωστε, ότι ξέρουν. Το απέδειξαν, έστω και με εις άτοπον απαγωγή! Αφού, όπως γράφτηκε στα ρεπορτάζ, από τους τριακόσιους, κατά την «απολογητική» ομιλία του κ. Παπακωνσταντίνου, ήσαν παρόντες ελάχιστοι και ένας –μόνον– υπουργός. Μπορεί κι αυτοί οι ελάχιστοι να ήταν μεταξύ των 35 που δεν ψήφισαν υπέρ της παραπομπής! Αρα, οι 265 είναι προφανές ότι δεν είχαν ανάγκη τις εξηγήσεις του «κατηγορουμένου», επειδή γνώριζαν! Επομένως, δεν ήταν ανάγκη να είναι παρόντες στην ομιλία του, έστω κατά την κεκανονισμένη κοινοβουλευτική τάξη (πρώτα ακούω και μετά ψηφίζω) ή από ευγένεια προς πρώην συνάδελφο που βρίσκεται σε προφανή δυσχερή θέση!

Πρώτος …μεταξύ ίσων «απών», ο πρωθυπουργός! Εμφανίστηκε μόνο μετά τα μεσάνυχτα, μόνο για να ψηφίσει και μόνο στην κάλπη «Παπακωνσταντίνου»! Αυτοί –κυβέρνηση, συμπολίτευση, αντιπολίτευση, ακραίοι, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα…– έχουν αναλάβει …εργολαβία να μας βγάλουν από το αδιέξοδο που οι ίδιοι ή κάποιοι σαν αυτούς μας περιήγαγαν!

Δυστυχώς δεν υπάρχει στα λεξικά –και ίσως θα πρέπει να επινοηθεί – άλλη λέξη από το «αίσχος» για να περιγράψει αυτή την απερίγραπτη εικόνα ανευθυνότητας και αναλγησίας των αντιπροσώπων του έθνους. Μ’ άρεσε που κάποιοι ζήτησαν αναβολή ψηφοφορίας, επειδή «συμπληρωματική δικογραφία» έφτασε αργά και δεν είχαν χρόνο να τη μελετήσουν! Ισως για να έχουν «σφαιρική άποψη», μην αδικήσουν κανένα…