Ο Πακιστανός Αχμέτ Βακάς τιμωρήθηκε για τις πράξεις που κατέστρεψαν τη ζωή της Μυρτώς. Καταπέλτης η απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Σύρου

Αποστολή στη Σύρο: Τζώρτζης Ρούσσος

Πρόσωπα βουβά, χαρακτηριστικά σκαμμένα, μάτια βουρκωμένα λίγο πριν ξεσπάσουν σε λυγμούς συνέθεταν την έδρα του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου και από κάτω μια κραταιά φιγούρα να «μαστιγώνει» με την αλύγιστη και σταθερή φωνή της τον άνθρωπο που κατέστρεψε τη ζωή της κόρης της και βύθισε στη θλίψη την οικογένειά της…

Η χθεσινή δίκη είχε περίπου δεδομένο αποτέλεσμα, αφού ο Πακιστανός Αχμέτ Βακάς τιμωρήθηκε για τις πράξεις του με πολύ βαριές ποινές.

Για τη ληστεία: ισόβια κάθειρξη· για την απόπειρα ανθρωποκτονίας: ποινή κάθειρξης 18 ετών· για τον βιασμό: ποινή κάθειρξης 18 ετών· και για την παράνομη παροχή εργασίας: τρεις μήνες φυλάκιση. Αυτή ήταν η εισαγγελική πρόταση που υιοθέτησαν και οι τρεις δικαστές με τους τέσσερις ενόρκους. Με τη διαδικασία της συγχώνευσης, λοιπόν, η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια συν 25 χρόνια. Επιπρόσθετα αποφασίστηκε η ισόβια στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, ενώ ο εισαγγελέας ζήτησε την ισόβια απέλασή του «αν και εφόσον βγει ποτέ από τη φυλακή».

Ξέσπασε σε λυγμούς

Βαριά ατμόσφαιρα στην αίθουσα του δικαστηρίου στη Σύρο, με τον εισαγγελέα να ξεσπά σε λυγμούς και να ζητά τη διακοπή της δίκης όταν η μητέρα της Μυρτώς είπε ότι ακόμη και σήμερα η κόρη της ουρλιάζει από τον πόνο καθώς, όπως ανέφερε, ανακαλεί στη μνήμη της τη θηριωδία του δράστη. Η μητέρα της Μυρτώς περιέγραψε το πώς βρήκε την κόρη της… «Οταν πλησίασα το σημείο είδα ένα αλλοιωμένο σώμα και πρόσωπο. Εβλεπα παντού αίμα. Πάρα πολύ αίμα. Το δεξί της μάτι ήταν κλειστό, πρησμένο και μελανιασμένο. Το αριστερό της μάτι ήταν ανοιχτό και ασάλευτο. Πρησμένο και αυτό και ματωμένο. Σκέφτηκα πως αν δεν πέθανε ακόμα, σε λίγα λεπτά θα είναι σίγουρα νεκρή! Στο νοσοκομείο μού είπαν ότι το παιδί μου είναι κλινικά νεκρό. Οπως διαπιστώθηκε αργότερα στο νοσοκομείο, όλο της το πρόσωπο ήταν σπασμένο. Τέσσερις μήνες μετά το συμβάν πήγα πάλι στο ίδιο σημείο! Ηθελα να το δω. Ηθελα να δω το μέρος όπου κακοποιήθηκε το παιδί μου. Παρ’ όλο που έβρεξε και η θάλασσα ξέβραζε τα νερά της, τα βράχια είχαν ακόμα το αίμα του παιδιού μου! Εννέα φιάλες αίμα τής χορηγήσαν στο νοσοκομείο».

Η υπεράσπιση του κατηγορουμένου ζήτησε να του αναγνωριστούν ελαφρυντικά γιατί, όπως αναφέρθηκε, προέρχεται από μια χώρα όπου η γυναίκα είναι υποδεέστερη του άντρα! «Το γεγονός ότι προέρχεται από μουσουλμανική χώρα και η γυναίκα για τη θρησκεία του είναι υποδεέστερη του ανδρός και το γεγονός ότι είχε δύσκολες συνθήκες διαβίωσης συγκρότησαν τον χαρακτήρα του κατηγορουμένου.

Επίσης, το οικογενειακό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον συνέβαλαν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του», είπε στην αγόρευσή της η δικηγόρος του κατηγορουμένου επιχειρώντας να βρει ελαφρυντικά για τις στυγερές πράξεις του εντολέα της.

Νωρίτερα ο εισαγγελέας στην αγόρευσή του είχε επίσης σταθεί στο θέμα του τρόπου που αντιμετωπίζουν τις γυναίκες οι Ασιάτες και δη οι μουσουλμανικές χώρες, εκφράζοντας παράλληλα την αγωνία του για το γεγονός ότι δεν λαμβάνονται μέτρα στις χώρες αυτές με αποτέλεσμα, όπως είπε, να κινδυνεύει ο δυτικός κόσμος να κατακλυστεί από Ασιάτες!

Την απαξία έναντι της ανθρώπινης ζωής που δείχνουν οι συγκεκριμένοι λαοί προέταξε η πολιτική αγωγή επαναφέροντας στη μνήμη την υπόθεση του σφαγιασμού στο κέντρο της Αθήνας ενός ανθρώπου που ετοιμαζόταν να πάει τη γυναίκα του να γεννήσει, για να του πάρουν την ψηφιακή κάμερα αξίας 100 ευρώ.

Στην απολογία του ο κατηγορούμενος, παρότι ζήτησε συγγνώμη για το κακό που προκάλεσε, προσπάθησε να πείσει ότι δεν βίασε τη 15χρονη Μυρτώ, ούτε ότι τη χτύπησε πολλαπλές φορές με πέτρα. «Ηταν καλά διαβασμένος και ήξερε τι έλεγε», ανέφερε μετά το τέλος της διαδικασίας η μητέρα της Μυρτώς. Ο Αχμέτ Βακάς μάλιστα έφτασε στο σημείο να μιλά για απλό αυνανισμό εκ μέρους του, ενώ επανέφερε το σενάριο της ανηλικότητας προσκομίζοντας ένα έγγραφο από το Πακιστάν που βεβαίωνε ότι έχει γεννηθεί 27 Απριλίου 1994, όταν στις καταθέσεις του ανέφερε ως ημερομηνία γέννησης την 1η Ιανουαρίου 1991!

Η εκδοχή του δράστη

«Εκανε σκηνικό για να κρατήσει το τηλέφωνο. Γλιστρήσαμε στις πέτρες και πέσαμε μαζί κάτω. Το κινητό έπεσε δίπλα μας. Πιαστήκαμε στα χέρια. Εγώ λίγο την έσπρωξα. Μετά της έβγαλα τα ρούχα για να μη με ακολουθήσει. Πήγα να φύγω και με τράβηξε με το πόδι της. Επεσα, είδα την πέτρα, την άρπαξα και την πέταξα γύρω μου, αφού γύρισα και την κοίταξα. Η πέτρα έπεσε στο μάτι της», ήταν η ψύχραιμη περιγραφή του δράστη, ο οποίος μετά τις πράξεις του, τις οποίες ωστόσο ομολόγησε, εμφανίζοντας ολύμπια ψυχραιμία, προετοίμασε τη φυγή του κατ’ αρχάς από την Πάρο και ακολούθως από την Ελλάδα. «Αν καθυστερούσαμε ακόμη δύο ημέρες θα είχε καταφέρει να φύγει από την Ελλάδα, αφού είχε αποταθεί στην πρεσβεία του Πακιστάν και είχε διοργανώσει το ταξίδι του για τη χώρα του», είπε στην κατάθεσή του ο αστυνομικός που τον συνέλαβε.