Του Γιώργου Σταματόπουλου

Από ακροδεξιούς εγκέφαλους-ψυχή τε, νόω τε και όψει δεν θα περίμενε κανείς κάτι καλό σε ό,τι αφορά τη «φιλοσοφία» τους για την ασφάλεια των πολιτών. Ο (πώς είναι έτσι ανέκφραστος;) υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη (από την πόλη έρχομαι και λοιπά…) Νίκος Δένδιας βρήκε έδαφος πρόσφορον, αφού αυτή η θλιβερή συμπολίτευση έχει καταπιεί τη γλώσσα της και η αντιπολίτευση καίγεται για τους υποψηφίους στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και αλωνίζει στα νομοθετικά σαλόνια. Και τι προτείνει ο οξυνούστατος «με το βλέμμα (πάντα) στραμμένο προς την τρομοκρατία και τις μεταλλάξεις της»; Να γεμίσει η χώρα με ένστολα και άστολα όργανα που θα παρατηρούν πώς πίνουμε το ποτό μας (σκέτο ή με πάγο;), τον καφέ μας (νες ή ελληνικό;), πώς θα ανταλλάσσουμε βλέμματα (μήπως είναι συνθηματικό το σήκωμα του φρυδιού μας ή ένα υπομειδίαμα στον διπλανό μας;). Επί πλέον: τι λέμε στο τηλέφωνο; Αλλά, τι λέω, αυτή την αγαθοεργία έχει αναλάβει άλλη λαοφίλητη υπηρεσία· (παρεμπίπτον): το προσωπικό μου τηλέφωνο είναι γέμον ακαθόριστων ήχων καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας· ας είναι σύμπτωση…

Ο υπουργός αναβαθμίζει και τον χαφιεδισμό. Πάνε οι παλιοί χαφιέδες που πήγαιναν αχάραγα στα αστυνομικά τμήματα (για να μην τους δει κανείς) και κάρφωναν τους γείτονες, τους ακραίους (!) αριστερούς, τους διαφορετικούς τέλος πάντων. Τώρα θα μπαίνουν στον νέο ιστότοπο του υπουργείου «e-crime» και με την ησυχία τους θα καρφώνουν τους πάντες. Δεν είναι παίξε-γέλασε ο Δένδιας, εάν έτσι νομίζουμε. Νομίζω -το αποδεικνύει εξάλλου- ότι είναι ένας γενναίος δεξιός, στιβαρός, ανόητος, έμπλεως αισιοδοξίας για την εξυπηρέτηση του πολίτη. Τι να κάνουμε. Θα τα υποστούμε, αφού όσοι νομοθετούν περί άλλα τυρβάζουν, οι κακόμοιροι… Κακόμοιροι, όμως, είναι οι υφιστάμενοί του, αυτοί που λοιδορούνται και καθυβρίζονται από τους πολίτες και επειδή συμβαίνει αυτό (αναρωτήθηκαν ποτέ γιατί;) βγάζουν το μένος τους και τη βία τους στα σώματα των διαδηλωτών ή μπαίνουν, παράνομα, στα σπίτια «υπόπτων» και τα διαλύουν κυριολεκτικά χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν· γιατί «έτσι γουστάρουν». Αυτή τη Δημοκρατία υπερασπίζονται πολλοί (οι πλείστοι) δημοσιογράφοι. Κόλαση.

Το βλέπω. Θα κοπεί η γλώσσα σε όλους μας, τουλάχιστον σε όσους είμαστε επιρρεπείς στον διάλογο (στον χορό, στο τραγούδι) και στην ανοιχτοσύνη των συναισθημάτων. Απλώς κάθε τρεις και λίγο θα μας τραβολογάνε στα μπουντρούμια της ασφάλειας με προορισμό κάνα ωραίο κελί… Και όλα τούτα, τάχα, για να μην κινδυνεύει η κοινωνία από την τρομοκρατία τη μεταλλαγμένη. Αμ δεν κινδυνεύει από καμία τρομοκρατία η κοινωνία, από τους ίδιους κινδυνεύει· τι κινδυνεύει, έχει ήδη νικηθεί (μεγάλο κομμάτι της, δεξιό και αριστερό… εάν έχουν κάποια σημασία ακόμη οι έννοιες).

Ας ελπίσουμε ότι ο νομικός κόσμος, τα κόμματα και η κοινωνία, θα το οβελίσουν (το νομοσχέδιο). Διαφορετικά…

[email protected]