Του Φάνη Λυσιφάνη

 

Καινούργια, λεν, Ευρωβουλή ο Σόιμπλε πως σκαρώνει

 

με μέλη αποκλειστικά από την ευρωζώνη

 

«Ιδέα» που το έδαφος, νομίζω, ετοιμάζει

 

ώστε με λέσχη εκλεκτών η Ευρώπη πια να μοιάζει

 

Κι εμείς οι «προεδρεύοντες», του τσίρκου οι παλιάτσοι

 

προσμένουμε ποια συμφορά στον σβέρκο μας θα κάτσει…

 

Ξεκάθαρα δεν μας μιλούν κι ούτε κι εμείς ακούμε

 

τον Τσίπρα σαν κατηγορούν, για «Κύπρο» τον περνούμε!

 

Χαμένοι στη μετάφραση, σωστή Βαβυλωνία

 

Δύσκολα καταπίνεσαι, του Φάρατζ ειρωνεία…

 

Ευρώπη, πώς ξεκίνησες, με όνειρα, με φόρα

 

σαν νύφη περιζήτητη και έχεις γίνει τώρα

 

γριά καχύποπτη, στρυφνή, χωρίς εμπιστοσύνη

 

που του αγγέλου της νερό με χίλια ζόρια δίνει

 

Γκρινιάζουνε οι Βόρειοι πως όλο τους μαδάμε

 

γκρινιάζουμε κι οι Νότιοι αύριο τι θα φάμε…

 

Τραπέζι οικογενειακό μού θύμισες, Ευρώπη:

 

για να στρωθεί χρειάστηκαν χρόνων πολλών οι κόποι

 

κάτσαμε, φάγαμε καλά, πρώτο, δεύτερο πιάτο

 

μετά το επιδόρπιο μάς πήρε από κάτω

 

και πάνω στον πικρό καφέ βγήκαν τ’ απωθημένα

 

κι ένας στον άλλο έσουρε ό,τι είχε μαζεμένα…

 

Μη σπεύσουμε απ’ τον θυμό ευθύς να σηκωθούμε

 

και λόγια αμετάκλητα αστόχαστα μην πούμε

 

Κάλλιο ας αναλογιστεί καθείς τι μας συνδέει

 

αντί πόσο αδικήθηκε συνέχεια να μας λέει

 

Κι αντί να νιώθουμε κι οι μεν κι οι δε ωσάν κορόιδο

 

ας το ομολογήσουμε: τα κάναμ’ όλοι ρόιδο!

 

Μ’ αν τώρα το διαλύσουμε κι αλλού τραβάμε χώρια

 

όλοι χειρότερα, θαρρώ, θα βρούμε μπρος μας ζόρια

 

Γι’ αυτό Ευρώπη «γηραιά», τρέχα και λίφτινγκ κάνε,

 

γιατί τα νιάτα κι η χαρά περάσανε και πάνε

 

Και δες, στις ευρωεκλογές, σωστές βάσεις να θέσεις

 

να γεφυρώσεις, αν μπορείς, αιώνων αντιθέσεις…