→Το θέμα με τους δανεικούς χρονίζει και δηλητηριάζει, αλλά οι περισσότερες ομάδες βολεύονται με φτωχό υλικό και αδιαφορούν για την αξιοπιστία του πρωταθλήματος

Του Ν. Ασημακόπουλου

Οι σημερινοί ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού που αντιμετώπισαν προχθές στο Ηράκλειο περίπου εχθρική ατμόσφαιρα, δεν μπορούν καν να φανταστούν παλιότερες εποχές, όταν η ομάδα τους πήγαινε και περνούσε… αέρα από την έδρα του ΟΦΗ, κάνοντας τους οπαδούς του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ και των άλλων ομάδων να βγάζουν… σπυράκια.

Ηταν η εποχή των «πράσινων» δανεικών, όπου ο ΟΦΗ στη συνείδηση των περισσότερων ήταν «παράρτημα», καθώς τη μισή του πολλές φορές ενδεκάδα τη συγκροτούσαν πρώην ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, με όλα τα τραγελαφικά που μπορούσε να σημαίνει και να σηματοδοτεί μια τέτοια κατάσταση.

Εδώ και δύο χρόνια η ίδια πάνω-κάτω κουβέντα γίνεται για τους «κόκκινους» δανεικούς. Το συζητάει πια όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα και το θεωρεί έναν από τους λόγους που δεν πατάει στο γήπεδο ο κόσμος.

Τις περισσότερες τουφεκιές τις τρώει τώρα ο Ολυμπιακός που μοιράζει παίκτες δεξιά κι αριστερά. Αλλά κι ο ΠΑΟΚ ή ακόμη και ο… Αστέρας Τρίπολης δίνουν, αν μπορούν -κι όπου μπορούν- όπως είδαμε και στο μίνι αφιέρωμα του περασμένου Σαββάτου.

Είναι ένα θέμα που χρονίζει και δηλητηριάζει, χωρίς κανένας να δείχνει τη διάθεση να βρει λύση.

Πριν από δύο μέρες, ο πρόεδρος του Εργοτέλη Γιάννης Δασκαλάκης βρέθηκε στην ανάγκη να απολογηθεί (σελ. 25) επειδή την ομάδα του κάποιοι τη λένε… «Ολυμπιακό Β’»! Επικαλέστηκε ως δικαιολογία «την οικονομική κρίση που μας χτύπησε όλους». Βέβαια κανένας δεν γύρισε να του πει ότι… αν μια ομάδα δεν έχει λεφτά δεν είναι απαραίτητο να μένει στην Α' Εθνική με ενέσεις άλλων. Γιατί από τη στιγμή που το πρωτάθλημα, το οποίο μας καλούν να παρακολουθήσουμε, έχει πρόβλημα φερεγγυότητας, θα ήταν καλύτερο να παίζουν σ' αυτό όσοι μπορούν να ανταποκριθούν αγωνιστικά και οικονομικά, αντί να στέκονται ψηλά με δανεικές ενέσεις.

Πρόσφατη και η ιστορία με τα Γιάννινα, με αφορμή τον Ντε Βινσέντι. Τον αγόρασε ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι από τον ΠΑΣ, τον ξαναέδωσε πίσω ως δανεικό, κι όταν πριν από έναν μήνα ο Αργεντινός αποχαιρέτησε κι έφυγε για τον ΑΠΟΕΛ, οι οπαδοί σήκωσαν πανό: «Από τον γαύρο κανέναν δανεικό. ΠΑΣ εμπρός, τσιράκι κανενός»! Στο ματς με τον Αρη αυτό… Στην τελευταία συμμετοχή του με τη φανέλα της ομάδος.

Μπορεί να λέει κάποιος τα μύρια όσα για τους οργανωμένους της κάθε ομάδας και να 'χει δίκιο, αλλά δεν είναι δυνατόν να μην τους αναγνωρίσει ευαισθησία και «αφέλεια» σε θέματα που έχουν να κάνουν με την «ανεξαρτησία» της ομάδας τους.

Το Σάββατο, λοιπόν, στο 2-1 με τον Λεβαδειακό, άλλη αντίδραση: «Μικραίνετε τον ΠΑΣ μέρα με τη μέρα, αέρα – αέρα… να φύγει η χολέρα!». Ηταν για τον Λεάντρο, που αποχώρησε από την Καλλονή την τελευταία μέρα των μεταγραφών και πήγε κατ' ευθείαν Γιάννινα… με δυο παπούτσια πάνινα, χωρίς να περάσει έστω μια μέρα από του Ρέντη!

Κάπως έτσι έχει η κατάσταση.

Και φυσικά, κανένας δεν μπαίνει στον κόπο να κάνει κάτι, ώστε να φύγει η καχυποψία.

Το περίεργο (;) είναι πως όταν πάει να βάλει κάποιος το θέμα για συζήτηση στην αρμόδια Σούπερ Λίγκα, οι πρώτες που δείχνουν να σφυρίζουν αδιάφορα και να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα είναι οι ίδιες οι ομάδες που παίρνουν τους παίκτες.

Περίεργο είπα; Το αντίθετο. Απόλυτα φυσιολογικό! Από τη στιγμή που εξασφαλίζουν φτηνό και καλό για την κλάση τους υλικό, δεν έχουν κανένα λόγο να σκαλίζουν τέτοια πράγματα.

Το καθεστώς των δανεικών υπάρχει βέβαια σ' όλο τον κόσμο. Μόνο που αλλού υπάρχουν κανόνες και περιορισμοί. Σε άλλους τα ταλέντα προωθούνται στις λεγόμενες «Ομάδες Β’» που παίζουν σε μικρότερες κατηγορίες των πρωταθλημάτων και δεν μπορούν να ανεβούν στην πρώτη ακόμη κι αν πάρουν το πρωτάθλημα.

Εδώ…