Του Κ. Μανωλιουδάκη

Την επιστροφή στο Champions League είχαν αρχίσει να βάζουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού, αλλά είδαν τα… αστεράκια ανάποδα χθες βράδυ απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης. Εχασαν με 1-0 και βρέθηκαν στην πλάτη του βαθμολογικά, πέφτοντας από την 4η στην 5η θέση. Ολα αυτά λίγες ημέρες πριν από το καθοριστικό ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο.

Για μία ακόμη φορά αποδείχτηκε πως η ομάδα δεν έχει καμία πιθανότητα άμεσης επιστροφής στα ψηλά πατώματα, αν εξακολουθήσει να υπάρχει η ίδια χθεσινή νοοτροπία όταν οι συγκυρίες δεν ευνοούν και το ματς «στραβώνει», αφού αντί για πείσμα, προκύπτει εικόνα εγκατάλειψης και άφεσης των πραγμάτων στην (όποια) μοίρα τους.

Ο Παναθηναϊκός κατάφερε χθες βράδυ στην Τρίπολη όχι μόνο να μη νικήσει, αλλά να χάσει κιόλας με τη μοναδική κλασική ευκαιρία των γηπεδούχων που προήλθε από κακή εκτίμηση του Καπίνο και τραγικό λάθος-«δώρο» του Ζέκα.

Οι «πράσινοι» ήταν σαφώς ανώτεροι των αντιπάλων τους στο πρώτο ημίχρονο, είχαν τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα (η κατοχή της μπάλας ήταν συντριπτικά υπέρ τους), αλλά η επιπολαιότητα και η αστοχία τούς στέρησαν κάποιο γκολ που θα έβαζε το ματς σε άλλα δεδομένα.

Ο Κλωναρίδης έδειχνε ασταμάτητος και δημιουργούσε διαρκώς ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα, ο Ζέκα και ο Ατζαγκούν πίεζαν ασφυκτικά αλλά και μοίραζαν σωστά το παιχνίδι της ομάδας, όμως κανένας δεν είχε το καθαρό μυαλό στην τελική προσπάθεια. Οσο για τον Μπεργκ, ήταν για τρίτο συνεχόμενο ματς εκτός αγώνα.

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Αστέρας στο δεύτερο ημίχρονο αποφάσισε να αλλάξει την προσέγγισή του. Αφησε κατά μέρος τον παθητικό ρόλο που είχε στα πρώτα 45 λεπτά και ξεκίνησε την πίεση ψηλά στην αμυντική γραμμή του «τριφυλλιού», δυσκολεύοντας την πρώτη πάσα και τον έλεγχο του ρυθμού του αγώνα από τους φιλοξενούμενους. Απόρροια αυτού του γεγονότος ήταν το γκολ του Καράσκο (8ο συνολικά και 5ο στα τελευταία 6 ματς!) που προήλθε από το πείσμα και την ικανότητα του κορυφαίου της Τρίπολης χθες, Μουνάφο, ένα γκολ που προκάλεσε σοκ και «παγωμάρα» στους «πράσινους» και έδωσε τη δυνατότητα στους γηπεδούχους να θωρακίσουν τα νώτα τους και να παίξουν με τον χρόνο και το άγχος των αντιπάλων τους.

Το οξύμωρο του χθεσινού αγώνα αφορούσε το γεγονός ότι μετά το γκολ το ματς δεν «άνοιξε», αλλά έγινε ακόμα πιο σφιχτό. Πέρα από ένα μακρινό σουτ του Ζέκα στο 64’, δεν έγινε ούτε μία σημαντική ευκαιρία μπροστά στους δύο τερματοφύλακες. Κι αν για τον Αστέρα Τρίπολης, από τη στιγμή που η τύχη τού έκλεισε το μάτι, η αντίδραση μπορεί να κριθεί φυσιολογική, για τον Παναθηναϊκό κάτι τέτοιο δεν μπορεί επ’ ουδενί να ισχύει.

Ειδικά για τον Παναθηναϊκό, όσα ελαφρυντικά κι αν υπάρχουν για την απειρία και τους πολλούς πιτσιρικάδες, δεν παύει να αποτελεί μέγα ζήτημα που πρέπει τάχιστα να διευθετηθεί από το προπονητικό τιμ ο τρόπος αντιμετώπισης των δύσκολων καταστάσεων.

Το γεγονός ότι ο διαιτητής Καμίνης όφειλε να δείξει απευθείας κόκκινη κάρτα στην «καρατιά» του Σανκαρέ επί του Μπεργκ στο 45’ αλλά χαρίστηκε στον Σενεγαλέζο βγάζοντάς του απλώς κίτρινη, δεν αλλάζει ούτε λέξη από τα παραπάνω.