Οι αναλυτές και τα πρώτα γκάλοπ προβλέπουν ότι ο «μίστερ TV» σήμερα θα ήταν σε θέση να κερδίσει την όποια εκλογική αναμέτρηση

→Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι υπογράφει συμφωνίες και ξεκινά διάλογο με τους πολιτικούς αντιπάλους, μόνον όταν έχει άμεσο, εξαργυρώσιμο συμφέρον

Του Θεόδωρου Ανδρεάδη Συγγελλάκη

Η ιστορία αυτή δεν τελείωσε. Οσοι πίστευαν ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είχε εγκαταλείψει οριστικά την ιταλική πολιτική σκηνή, διαψεύστηκαν για ακόμη μια φορά. Ο «καβαλιέρε» μπορεί να αποπέμφθηκε από τη Γερουσία της Ρώμης, αλλά συνεχίζει να καθορίζει, σε μεγάλο βαθμό, το μέλλον της χώρας του.

Παρά τις αντιδράσεις του Κινήματος των Πέντε Αστέρων και μέρους της Κεντροαριστεράς, κατάφερε να συνυπογράψει με τον νέο ηγέτη των Δημοκρατικών Ματέο Ρέντσι την πρόταση για την αναμόρφωση του εκλογικού νόμου. Η μεταρρύθμιση προβλέπει, κατά κύριο λόγο, τη θέσπιση ορίου ψήφων 37%, πέρα από το οποίο η πρώτη συμμαχία κομμάτων θα μπορεί να λαμβάνει «πριμ εδρών» 15%.

Τρεις ημέρες, όμως, μετά τη δημοσιοποίηση της εν λόγω συμφωνίας η Κεντροαριστερά ανακάλυψε ότι το εκλογικό αυτό σύστημα, με τα σημερινά δεδομένα, αντί να την ευνοήσει, υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να τη ζημιώσει: εντελώς «τυχαία», ο κεντρώος πρώην Χριστιανοδημοκράτης και πρώην πρόεδρος της Βουλής Πιερφερντινάντο Καζίνι ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει τη μετριοπαθή συμμαχία που είχε ιδρύσει με τον Μάριο Μόντι και ότι επιστρέφει στο πολιτικό στρατόπεδο του «καβαλιέρε». Και οι πολιτικοί αναλυτές, όπως άλλωστε δείχνουν και τα πρώτα γκάλοπ, διαπίστωσαν κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί σχεδόν αυτονόητο. Μαζί με τη Νέα Κεντροδεξιά του πρώην δελφίνου του, Αντζελίνο Αλφάνο, και με την επιστροφή του «μετανιωμένου» Καζίνι, ο «μίστερ TV» σήμερα θα ήταν σε θέση να κερδίσει την όποια εκλογική αναμέτρηση.

Πρωτιά χωρίς συμμάχους

Το Δημοκρατικό Κόμμα του Ματέο Ρέντσι συνεχίζει να βρίσκεται σε ανοδική πορεία -στα γκάλοπ είναι πρώτη πολιτική δύναμη, ξεπερνώντας το 27%- αλλά δεν διαθέτει συμμάχους που να μπορούν να του προσφέρουν πολύτιμη στήριξη, ώστε να ξεπεράσει το νέο «μαγικό όριο» του 37% που θα πρέπει -θεωρητικά- να εγγυηθεί μια σταθερή πλειοψηφία στο νέο Κοινοβούλιο.

Επιβάλλεται να λάβουμε υπόψη μας, βέβαια, ότι η εκλογική μεταρρύθμιση ακόμη δεν ψηφίστηκε και ότι κανείς δεν ξέρει πότε ακριβώς θα προκηρυχθούν οι επόμενες βουλευτικές εκλογές, έστω και αν πολλοί σχολιαστές πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να αργήσουν. Για ακόμη μια φορά, όμως, μπορεί κάποιος να προχωρήσει άνετα στη διαπίστωση ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι υπογράφει συμφωνίες και ξεκινά διάλογο με τους πολιτικούς αντιπάλους, μόνον όταν έχει άμεσο, εξαργυρώσιμο συμφέρον.

Το περίεργο, και μάλλον πρωτοφανές, είναι ότι καταφέρνει ακόμη να εφαρμόζει τη στρατηγική του αυτή, παρά τη δύσκολη προσωπική και πολιτική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Υπενθυμίζουμε, ενδεικτικά, την οριστική καταδίκη για απάτη σε αγοραπωλησία τηλεοπτικών δικαιωμάτων, τη νέα δίκη που πρόκειται να αρχίσει την επόμενη εβδομάδα για χρηματισμό γερουσιαστή, αλλά και την έρευνα για απόπειρα δωροδοκίας των καλλονών των γνωστών πάρτι του -«Ρούμπι Γκέιτ».

Δεν ξέρουμε αν ο πρώην πρωθυπουργός και καναλάρχης θα αντέξει, αν θα μπορέσει να παραμείνει πρωταγωνιστής του πολιτικού γίγνεσθαι, παρ’ ότι έχει τεθεί πλέον εκτός Κοινοβουλίου.

Πρέπει, όμως, να του αναγνωριστεί ένα ιδιαίτερο, εξαιρετικό ταλέντο ή, έστω, μια μοναδική μείξη ένστικτου και πονηριάς. Εκτός και αν πρόκειται τελικά για εγκληματική αφέλεια των αντιπάλων…