Του Βίκτωρα Νέτα

Υποστήριξα στο άρθρο μου της περασμένης Δευτέρας, ότι θα είναι ολέθριο λάθος να γίνουν πρόωρες εθνικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές. Υπογράμμιζα ότι οι πρόωρες εκλογές δεν προσφέρουν τίποτε θετικό στη χώρα, διότι και οικονομικό κόστος έχουν για τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά, προπαντός, διότι κατά την προεκλογική περίοδο παραλύει τελείως η κρατική μηχανή.

Κατά την άποψή μου οι προσεχείς εκλογές, πρόωρες ή μη, πρέπει να γίνουν με την απλή και άδολη αναλογική και τα κόμματα να μάθουν να συνεργάζονται, ώστε με συμμαχικές κυβερνήσεις κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας να εξαντλείται η τετραετία. Επίσης, πρόωρες εκλογές χωρίς συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις από τα κόμματα δεν έχουν νόημα, γιατί θα έχουμε «μια από τα ίδια». Και, επιτέλους, πρέπει να παραδεχτούμε, όπως πολλές φορές έγραψα σ΄ αυτήν τη σελίδα, ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας χρεοκόπησε και χρειάζεται ριζικές αλλαγές για να εξυγιανθεί. Η αντιμετώπιση της βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης με ριζικές αλλαγές του πολιτικού συστήματος, έως και με αναθεώρηση του Συντάγματος, μπορεί να γίνει μόνο από μια Οικουμενική Κυβέρνηση. Εχουν τεράστια πολιτική ευθύνη τα κόμματα που, όταν ξέσπασε η κρίση, δεν παραμέρισαν τις αντιθέσεις τους για να σχηματίσουν μια Οικουμενική Κυβέρνηση. Μπορούν να το κάνουν έστω και τώρα.

Προκάλεσε το άρθρο της περασμένης Δευτέρας θετικές και αρνητικές αντιδράσεις, που δείχνουν και τον προβληματισμό, αλλά και τη σύγχυση που υπάρχει στην κοινή γνώμη. Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η άποψη της κυρίας Μόνικας Λαγουδάκη, η οποία μου γράφει: «Πραγματικά, όπως το λέτε, δεν έχει νόημα να γίνουν εκλογές, χωρίς κάποιο κόμμα να προτείνει ένα λογικό και βιώσιμο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, κάτι που, απ΄ ό,τι φαίνεται, δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής. Ομως το ίδιο ολέθριο είναι να συνεχίσουμε με το τρέχον σύστημα, που το μόνο που κάνει είναι να μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον γκρεμό. Παρ΄ όλο που δεν είμαι οικονομολόγος, δεν μπορώ να φανταστώ να λειτουργεί μια οικονομία και να έχει ανάπτυξη με τέτοια ανεργία. Ούτε μπορεί να συνεχίσει ένας λαός χωρίς καμία προσδοκία. Το τρέχον σύστημα δεν μας δίνει καμία (…). Εν τέλει πιστεύω ότι πολλοί θα ψηφίσουν με τον γνώμονα της ελπίδας και της απελπισίας. Ελπίζουμε ότι μια καινούργια κυβέρνηση θα κάνει τουλάχιστον το 1 στα χίλια απ΄ ό,τι υπόσχεται (…). Εγώ προσωπικά, γνωρίζοντας ότι είναι παράλογο, θα ψηφίσω με γνώμονα την απελπισία και την ελπίδα».

Μπορούν να αγνοούν τα κόμματα τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης τέτοια μηνύματα;

Από τα επικριτικά σχόλια ξεχωρίζω έναν λίβελο, που μου έχει σταλεί από τον εκ Θεσσαλίας παλιό γνωστό μου Δημ. Τσαπραλή, ο οποίος εδώ και αρκετά χρόνια έγινε Ελληνοαμερικάνος και μου γράφει «με χαιρετισμούς από το Αμέρικα», με το γνωστό υβριστικό ύφος του μακαρίτη Λίντον Τζόνσον: «Διερωτώμαι ποιο είναι εκείνο που σε κάνει να λες -να γράφεις, μάλλον- ανοησίες; Εχεις ξεκουτιαστεί και δεν ξέρεις τι τσαμπουνάς ή συμβαίνει κάτι άλλο; Δηλαδή ωφέλησε τα συμφέροντα της χώρας και την Ελλήνων η άθλια, η αισχρή κυβέρνηση Σαμαρά με τις τσόντες του τιτανοτεράστιου «δημοκράτη» Βενιζέλου και του αριστερούλη και φτωχούλη κυρ Φώτη Κουβέλη με όλη την χλαπάτσα, η οποία ακολουθεί και τους δύο -ή δεν είναι χλαπάτσα;». «Στο Αμέρικα» ο εκ Θεσσαλίας Δημήτρης ή Τζίμης ξέμαθε και να διαβάζει και να γράφει ελληνικά. Η στάση μου ήταν πάντοτε κριτική απέναντι στη ημερινή κυβέρνηση. Γι΄ αυτό και ο λίβελός του «είναι άνευ σημασίας», όπως θα έλεγε ο Γεώργιος Παπανδρέου. Δείχνει, πάντως, την τεράστια έλλειψη πολιτικής Παιδείαςω που είναι η κύρια αιτία της κακοδαιμονίας του τόπου.

Το καίριο ερώτημα που τίθεται έντονα αυτές τις μέρες της εκλογολογίας είναι: Τα υπάρχοντα κόμματα, αυτά που ευθύνονται για την κρίση και την ανεπαρκή αντιμετώπισή της, είναι έτοιμα για εθνικές εκλογές τώρα μαζί με τις ευρωεκλογές; Δηλαδή, έχουν επεξεργαστεί προτάσεις και έχουν προσελκύσει νέα, άφθαρτα πρόσωπα για την ανανέωση του πολιτικού τους προσωπικού, που θα ζητήσει την ψήφο του εκλογικού σώματος και θα επωμιστεί την ευθύνη για την εξυγίανσή του πολιτικού συστήματος και την έξοδο από την κρίση; Η επιλογή υποψηφίων για τις αυτοδιοικητικές εκλογές προκάλεσε τόσες αναταράξεις μέσα στα κόμματα, που αποκαλύφθηκε ότι οι υπάρχοντες σχηματισμοί είναι και ανεπαρκείς και ανέτοιμοι να ανταποκριθούν στις προσδοκίες του εκλογικού σώματος. Επομένως, αν έτσι πορευτούν, θα εκπλαγούν από τα αποτελέσματα της κάλπης.

Δίδεται μία ευκαιρία για να δημιουργηθούν νέοι κομματικοί σχηματισμοί, αλλά και οι υπάρχοντες να εξυγιανθούν, δηλαδή να θεσμοθετήσουν αυστηρούς κανόνες για τη συμμετοχή στελεχών στα κομματικά όργανα. Πρέπει, επιτέλους, η χώρα να αποκτήσει κόμματα αρχών, που ποτέ δεν είχε. Σε αγόρευσή του (11-6-1958) ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε πει: «Θα πρέπει να πείσωμεν τον λαόν, να πείσωμεν κατ΄ εξοχήν την νεότητα, ότι οι ηγέται της Δημοκρατίας είναι ανεπίληπτοι και αδιάβλητοι, ότι η αρετή των δημοσίων ανδρών και των δημοσίων λειτουργών, είναι υπεράνω πάσης υποψίας. Εάν πρόκειται και πρέπει να γίνη μια επανάστασις εις την χώραν, η επανάστασις η οποία επείγει είναι η επανάστασις της αρετής, η ηθική επανάστασις. Και θα ήτο αληθώς ευτύχημα, εάν υπήρχε πρακτικός τρόπος να επιβεβαιώνωνται και αι περιουσίαι των δημοσίων ανδρών και τα κομματικά έξοδα και γενικώς οι πόροι των κομμάτων, όπως συμβαίνη εις άλλας Δημοκρατίας». Πότε θα τολμήσουν τα κόμματα;

[email protected]