Η μεγαλύτερη παγκόσμια δράση ενάντια στη βία κατά των γυναικών

Της Χριστίνας Πάντζου

«Αν αγαπάς τις γυναίκες πάλεψε μαζί τους για έναν κόσμο απαλλαγμένο από τη βία και την ατιμωρησία απέναντί τους». Με αυτό το σκεπτικό, η παγκόσμια καμπάνια «Ενα Δισεκατομμύριο Ξεσηκωνόμαστε για Δικαιοσύνη» επέλεξε τη 14η Φεβρουαρίου, Ημέρα των Ερωτευμένων, για να καλέσει τις γυναίκες που επέζησαν της βίας και όσους τις αγαπούν να ξεσηκωθούν διαδηλώνοντας και χορεύοντας για να αποδοθεί επιτέλους δικαιοσύνη. Η καμπάνια, που εμπνεύστηκε η συγγραφέας Ιβ Ενσλερ, δημιουργός των παραστάσεων «Αιδοίου Μονόλογοι», άρχισε το 2012 και το «ένα δισεκατομμύριο» αναφέρεται στις στατιστικές του ΟΗΕ που αποκαλύπτουν πως μία στις τρεις γυναίκες στον κόσμο κάποια στιγμή στη ζωή της θα βιαστεί ή θα κακοποιηθεί, δηλαδή περίπου ένα δισεκατομμύριο.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη παγκόσμια δράση που έγινε ποτέ ενάντια στη βία κατά των γυναικών: το 2012 έγιναν δεκάδες χιλιάδες εκδηλώσεις σε 190 χώρες ενώ φέτος συμμετέχουν περισσότερες από 210. «Η δικαιοσύνη αρχίζει όταν μιλάμε, αποκαλύπτουμε και μοιραζόμαστε την αλήθεια μέσα σε αλληλεγγύη. Η καμπάνια αυτή είναι η αναγνώριση ότι δεν μπορούμε να δώσουμε τέλος της βίας κατά των γυναικών αν δεν δούμε την αλληλεπίδρασή της με τη φτώχεια, τον ρατσισμό, τον πόλεμο, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τον καπιταλισμό, την πατριαρχία. Η ατιμωρησία διαιωνίζεται εκεί όπου συναντώνται όλα αυτά τα δεινά», γράφει η φετινή έκκληση.

Σε αυτή την ημέρα παγκόσμιου ακτιβισμού, ο «χορός της δικαιοσύνης» προβάλλει σε κάθε χώρα ξεχωριστές διεκδικήσεις. Στις Φιλιππίνες, γυναίκες ξεσηκώνονται χορεύοντας στα ορυχεία που τους στέρησαν τα εδάφη τους. Στο Κονγκό, οι γυναίκες θύματα ενός ανελέητου πολέμου ξεσηκώνονται χορεύοντας μπροστά στα δικαστήρια που τους αρνούνται αποζημιώσεις.

Στο Μπανγκλαντές ξεσηκώνονται κατά της πολιτικής καταστολής και της αυθαίρετης κράτησης ακτιβιστριών για τα δικαιώματα στην ιδιοκτησία. Στην Ινδία ο χορός γιορτάζει την ίδρυση 25 δικαστηρίων φύλου που τεκμηριώνουν σεξουαλικά εγκλήματα που αγνοήθηκαν από τις αρχές.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, Αφροαμερικανές και Λατίνες ξεσηκώνονται γιατί για κάθε δολάριο που κερδίζει ένας άντρας εκείνες αμείβονται με 0,66 και 0,56 αντίστοιχα ενώ χοροί οργανώνονται στις φυλακές, όπου ούτε δικαιοσύνη ούτε ασφάλεια υπάρχει για τις γυναίκες.

Απαιτούν δικαιοσύνη

Στο Χονγκ Κονγκ χορεύουν απαιτώντας δικαιοσύνη για την Εργουιάνα (Ινδονήσια οικιακή βοηθό που βασανίστηκε άγρια από τους εργοδότες της) και το τέλος των συνθηκών σκλαβιάς που υφίστανται οι μετανάστριες.

Γιατί διαδηλώνουν χορεύοντας; Την απάντηση δίνει η Ενσλερ στο τελευταίο της βιβλίο «Στο Σώμα του Κόσμου»: «Η βία περιστρέφεται γύρω από το σώμα της γυναίκας.

Με τον χορό είναι σαν να “κατοικούμε” συμβολικά ξανά τα σώματά μας, να κατακτούμε τον δημόσιο χώρο μεταμορφώνοντάς τον σε τόπο όπου μπορούμε να νιώθουμε ασφάλεια και να εκφραζόμαστε ελεύθερα».

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Πλαστικός χειρουργός για την… Μπάρμπι

Εφαρμογή με νυστέρια δηλητηριάζει κοριτσίστικα μυαλά

Μια νέα εφαρμογή αποκλειστικά αφιερωμένη σε μικρά κορίτσια που κατεβαίνει δωρεάν από τα iTunes και Google Play προκάλεσε τεράστιο κίνημα διαμαρτυρίας που μεταδόθηκε σαν ιός στα κοινωνικά δίκτυα αναγκάζοντας την Apple να την αποσύρει.

Η εφαρμογή με τίτλο «Πλαστική Χειρουργική» και «Πλαστικός Χειρουργός για την Μπάρμπι», που σύμφωνα με τους κατασκευαστές της είναι «κατάλληλη για κορίτσια άνω των 9 ετών», δείχνει ένα χαμογελαστό καρτούν ονόματι Μπάρμπι να κείται σε χειρουργικό τραπέζι. «Αυτό το άτυχο κορίτσι είναι τόσο υπέρβαρο που καμιά δίαιτα δεν μπορεί να τη βοηθήσει. Στην κλινική μας μπορεί να υποβληθεί σε επέμβαση λιποαναρρόφησης που θα την κάνει αδύνατη και όμορφη. Θα τη χειρουργήσεις, γιατρέ;» γράφει καλώντας μικρά κορίτσια να πετσοκόψουν συνομήλικές τους στον βωμό μιας υποτιθέμενης ομορφιάς.

Τα tweets πήραν φωτιά και το κύμα αποδοκιμασίας ανάγκασε την Apple να αποσύρει την εφαρμογή. Αλλά πολλές ανάλογες παραμένουν, όπως μια στο Google Play που δείχνει άλλο ξανθό καρτούν σημαδεμένο από γραμμές από όπου θα περάσει το χειρουργικό νυστέρι ενώ μια φωνή εξηγεί: «Πλαστικός χειρουργός θα κάνει επεμβάσεις στο σώμα και το πρόσωπό της Μπάρμπαρα για να της προσφέρει μια όμορφη εμφάνιση».

«Μαθαίνουν σε κοριτσάκια ότι η αξία τους έγκειται στην εμφάνισή τους. Οτι αυτό που έχει σημασία είναι να είναι αδύνατες. Οτι αν είναι χοντρές θα είναι δυστυχισμένες. Και ότι ο τρόπος να είναι ευτυχισμένες είναι απλώς να κόψουν κομμάτια του σώματός τους που ένας ακραίος κοινωνικός σεξισμός θεωρεί μη αποδεκτά. Πρόκειται για μηνύματα εξαιρετικά επιζήμια για κάθε γυναίκα, πόσο μάλλον για μικρά κορίτσια», κατήγγειλε η Λόρα Μπέιτς. Πρόκειται για την 27χρονη που εμπνεύστηκε το Everyday Sexism Project (έχει καταγράψει περισσότερες από 50.000 σχετικές καταγγελίες σε δύο χρόνια) και η οποία ξεκίνησε την εκστρατεία κατά της εφαρμογής έπειτα από καταγγελία μιας μητέρας που φρίκιασε βλέποντας την κόρη να «παίζει» την πλαστικό χειρουργό.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Πορεία για την αξιοπρέπεια

Το εγχείρημα της Χσιάο Μέιλι δεν είναι διόλου συμβολικό, αλλά πρακτικό. Η νεαρή ηθοποιός και πρωταγωνίστρια της κινεζικής διασκευής των θεατρικών παραστάσεων «Αιδοίου Μονόλογοι» αποφάσισε να διανύσει περισσότερα από 2.000 χιλιόμετρα για να αφυπνίσει τους συμπατριώτες της για τις διακρίσεις και την παρενόχληση που συναντούν οι γυναίκες όχι μόνο στο σπίτι και τη δουλειά αλλά και στους δρόμους. «Μια Ομορφη Φεμινιστική Πορεία: Για την Ελευθερία των Γυναικών» είναι ο τίτλος που διάλεξε για μια πρωτοβουλία που θα τη φέρει από το Πεκίνο στη νότια πόλη του Γουανγκζού. Η Χσιάο βρίσκεται ήδη περισσότερους από τέσσερις μήνες στους δρόμους και έχει καταφέρει να συλλέξει εκατοντάδες χιλιάδες υπογραφές, έχει οργανώσει πολλές περφόρμανς και έχει συνομιλήσει με δεκάδες τοπικές κυβερνήσεις στις οποίες καταθέτει αποκαλυπτικά στοιχεία για τη βία που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, ενώ μοιράζεται την εμπειρία αυτής της δύσκολης πορείας στο μπλογκ της.

Δεν είναι η πρώτη δράση της 25χρονης καλλιτέχνιδας. Το 2012 είχε αφήσει άναυδους τους περαστικούς όταν μαζί με άλλες δύο ακτιβίστριες περιφέρονταν με ματωμένα νυφικά σε μεγάλα εμπορικά κέντρα του Πεκίνου διαμαρτυρόμενες για την οικογενειακή βία. Λίγο αργότερα «κατέλαβε» μια ανδρική τουαλέτα για να καταγγείλει την τακτική της κινεζικής κυβέρνησης να προσφέρει πολύ λιγότερες γυναικείες δημόσιες τουαλέτες από ό,τι ανδρικές. Τον περασμένο Αύγουστο ξύρισε το κεφάλι της, καταγγέλλοντας τις διακρίσεις που υφίστανται οι φοιτήτριες στις εστίες και τα πανεπιστήμια. Η Χσιάο προσπαθεί να επιβιώσει διδάσκοντας σχέδιο και πουλώντας δημιουργίες της μέσα από το online κατάστημα Tabao, επίσης δέχεται δωρεές ώστε να μπορεί να συνεχίσει το ταξίδι της. Σε κάθε πόλη που σταματά πλήθος γυναίκες έρχονται να τη συναντήσουν και τη συνοδεύουν στις παραστάσεις της στις τοπικές αρχές, ενώ ήδη έχει αφήσει πίσω της πολλά δίκτυα γυναικών αποφασισμένων να οργανώσουν κινητοποιήσεις.