Το μήνυμα από το αποτέλεσμα της έρευνας πολιτικής συγκυρίας που δημοσιεύει σήμερα η «Εφ.Συν.» είναι παραπάνω από σαφές. Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις είναι πλέον παρελθόν για τους Ελληνες ψηφοφόρους. Πέρασε ο καιρός των μονοκομματικών κυβερνήσεων που κυριαρχούσαν έως τον πρόσφατο πολιτικό – κοινοβουλευτικό βίο της χώρας.

Η μεγάλη πλειονότητα των ψηφοφόρων (44%) προκρίνει τις πολυκομματικές κυβερνήσεις και μόνο το 23% επιμένει να θεωρεί κυβερνητική λύση τις «ισχυρές» μονοκομματικές κυβερνήσεις.

Τα κόμματα καλούνται να λάβουν σοβαρά υπόψη τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης και να θεμελιώσουν τη δομή και την οργάνωσή τους πάνω στο πνεύμα των συνεργασιών.

Να συνειδητοποιήσουν ότι οι μεγάλες πλειοψηφίες που διαμορφώνονταν έως τώρα δεν είναι αποδεκτές πλέον από τους περισσότερους ψηφοφόρους, διότι εξέπεσαν σε αυθαίρετες διακυβερνήσεις, χωρίς κανένα έλεγχο, με αποτέλεσμα την εξάπλωση της αδιαφάνειας και το ξέσπασμα σκανδάλων, με αποκορύφωμα τη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής και το τεράστιο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Οχι πως οι κυβερνήσεις συνεργασίας θα αλλάξουν. Εφόσον το πολιτικό σύστημα παραμένει αλώβητο, θα αναγκαστούν, όμως, να λογοδοτούν μια και εξ ορισμού προγραμματικές συγκλίσεις θα δοκιμάζονται καθημερινά.

Ακόμη πιο πολύ οφείλουν να σταθούν στο ότι πάνω από επτά στους δέκα πολίτες εκτιμούν ότι αρμενίζουμε στραβά, χωρίς μάλιστα να βλέπουν κάποιο σημείο επιστροφής ή τουλάχιστον συγκράτησης του ολισθηρού δρόμου. Εάν δεν ήταν τόσο προσκολλημένα στη λογική της αυτοδυναμίας τα κόμματα, θα έβλεπαν τις λύσεις συνεργασίας σαν μια σανίδα σωτηρίας του πολιτικού συστήματος, που τους επιτρέπει να κυβερνάνε σχεδόν όπως κυβερνούσαν έως πρόσφατα. Υπ' αυτό το πρίσμα θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι πολυκομματικές κυβερνήσεις είναι μια ψευδαίσθηση ενίσχυσης της δημοκρατίας, δεν παύουν όμως να φαίνονται στα μάτια των πολλών ως η καλύτερη δυνατή λύση.

Είναι, όντως, έτσι και καθώς δείχνουν τα πράγματα οι πολίτες έχουν ξεπεράσει τον παλαιό κομματικό φανατισμό, ελπίζοντας ότι οι αντίθετες γνώμες των κομμάτων σε μια συγκυβέρνηση θα εξαλείψουν την αδιαφάνεια και θα υπάρχει μεγαλύτερος έλεγχος στις αποφάσεις για τις οποίες είναι απαραίτητο να έχει προηγηθεί ένας διάλογος, κάτι που ώς τώρα δεν συνηθίζεται, με τα γνωστά θλιβερά αποτελέσματα. Η κυβέρνηση προσωπικοτήτων-τεχνοκρατών-επιχειρηματιών, που κάποτε ξεσήκωσε συζητήσεις, προτιμάται μόνο από ένα 2%, οπότε είναι άνευ λόγου. Εστω αργά φτάνουμε στον καιρό των συνεργασιών, με την ελπίδα σε ένα καλύτερο πολιτικό αύριο.