Οκτώ στους δέκα Ελληνες δηλώνουν δυσαρεστημένοι τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την αντιπολίτευση! Αυτό κι αν είναι μήνυμα προς το πολιτικό σύστημα και κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα. Αυτή η δυσαρέσκεια είναι συνέπεια της απέχθειας που προκαλεί στους πολίτες η στάση των κομμάτων και η πολιτική τους δραστηριότητα. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι το πολιτικό προσωπικό έχει ταυτιστεί με τον κομματικό μηχανισμό. Οταν τα κόμματα, που θεωρούνται ο κινητήριος μοχλός της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, απαξιώνονται από τους ψηφοφόρους, τότε εγείρεται μείζον πολιτικό ζήτημα. Καλούνται να επανεύρουν την αξιοπιστία τους και την ηθική ακεραιότητα εάν θέλουν να διεκδικήσουν τη διακυβέρνηση της χώρας με σαφή λαϊκά ερείσματα.

Διαφορετικά, είναι βέβαιο, θα διολισθήσουν σε μορφές διακυβέρνησης που δεν θα βασίζονται σε δημοκρατικούς θεσμούς και θα εκπέσουν σε αρχηγικά κόμματα, με ασφαλώς δυσάρεστες συνέπειες για το πολίτευμα και την πορεία της χώρας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας πολιτικής συγκυρίας, το τρίτο μέρος της οποίας δημοσιεύεται σήμερα στην «Εφ.Συν.», οι αρνητικές γνώμες των πολιτών για τα πολιτικά κόμματα φτάνουν σε πολύ υψηλά ποσοστά, από 59% (ΣΥΡΙΖΑ), 62% (ΚΚΕ και ΔΗΜΑΡ) και 65% (Ν.Δ.) έως 80% (ΠΑΣΟΚ), αλλά και 86% (Χρυσή Αυγή).

Τα δημοσκοπικά αυτά αποτελέσματα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την υπόληψη του κομματικού μηχανισμού και δηλώνουν ότι η κοινωνία θέλει να απεξαρτηθεί απ' αυτόν ή ότι δεν πιστεύει πια στη δημοκρατική λειτουργία τους. Αρα απαιτείται ριζική αναθεώρηση του τρόπου διακυβέρνησης όσο και ελέγχου της κυρίως από τη μείζονα αντιπολίτευση, αφού μόλις 26% καταλαμβάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην ερώτηση ποιο κόμμα μπορεί να κάνει την καλύτερη αντιπολίτευση.

Η κρίση εμπιστοσύνης προς το κομματικό σύστημα και η έλλειψη αξιοπιστίας του πολιτικού προσωπικού έχουν γίνει έντονα πλέον και αποτυπώνονται σε μαζική μορφή. Σ' αυτή τη διαπίστωση εξάλλου «πάτησε» το ναζιστικό κόμμα και έφτασε σε τέτοια ποσοστά, τα οποία και διατηρεί. Η εκτόνωση από τη δυσαρέσκεια, την αδιαφάνεια, τα σκάνδαλα, την ατιμωρησία δεν οδήγησε σε αριστερά, αλλά σε ακροδεξιά έως ναζιστικά σχήματα. Εάν δεν το καταλαβαίνουν αυτό οι υπεύθυνοι της επικοινωνίας των πολιτικών κομμάτων και δεν κάνουν κάτι να έλθουν πιο κοντά στην κοινωνία, το μέλλον φαντάζει αβέβαιο αλλά και δυσοίωνο. Ας αφήσουν στην άκρη τα μικροκομματικά οφέλη και ας αντικρίσουν την πραγματικότητα.