Περιπλέκεται η κατάσταση στην Ιταλία, καθώς οι πολιτικές συμμαχίες που στηρίζουν τον νέο πρωθυπουργό δεν μοιάζουν ασφαλείς

ΡΩΜΗ Του Θεόδωρου Ανδρεάδη-Συγγελλάκη

Η προσπάθεια του Ματέο Ρέντσι αποδεικνύεται, τελικά, δυσκολότερη από ό,τι θα μπορούσε να πιστεύει κανείς αρχικά. Ο 39χρονος γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος λαμβάνει σήμερα το πρωί εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, αλλά πρέπει να συνομιλήσει διεξοδικά με τους επικεφαλής των πολιτικών δυνάμεων που αναμένεται να τον στηρίξουν.

Την Τετάρτη, ή το πολύ την Πέμπτη, ο δήμαρχος της Φλωρεντίας πρέπει να επιστρέψει στο μέγαρο Κυρηνάλιο και να παρουσιάσει στον πρόεδρο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο τη λίστα με τους υπουργούς της κυβέρνησής του. Αν όλα κυλήσουν όπως προβλέπεται, μέχρι το Σαββατοκύριακο το νέο κυβερνητικό σχήμα θα έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη βουλή και τη Γερουσία και η Φλωρεντία θα αναζητά νέο δήμαρχο.

Υπάρχει, όμως, μια σειρά ουσιαστικών προβλημάτων. Πέρα από τον αποπροσανατολισμό και την απογοήτευση μεγάλου μέρους των Ιταλών για την «επιχείρηση έξωσης» του Ενρίκο Λέτα, μέσα σε χρόνο ρεκόρ, που οργάνωσε ο Ρέντσι, το θέμα είναι, τώρα, ότι οι μελλοντικές πολιτικές συμμαχίες δεν μοιάζουν τόσο δεδομένες και ασφαλείς όσο πίστευαν πιθανώς κάποιοι σύμβουλοι του Ματέο.

Ζητούν χρόνο

Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει το θέμα που έθεσε ο Αντζελίνο Αλφάνο, ο γραμματέας της Νέας Κεντροδεξιάς, η οποία αποσχίσθηκε πριν από τρεις μήνες από τη Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι. O Αλφάνο ζήτησε να δοθεί περισσότερος χρόνος από τον Ιταλό πρόεδρο, ώστε «να μπορέσει να επιτευχθεί κάτι το αξιόλογο και το σημαντικό». Μια φόρμουλα που ερμηνεύεται ως απαίτηση τριών, τουλάχιστον, υπουργείων, αλλά και ως προειδοποίηση ότι η νέα κυβέρνηση δεν πρέπει να αλλάξει πορεία πλεύσης σε θέματα όπως ο σεβασμός των απόψεων της Καθολικής Εκκλησίας, που αντιμάχεται τα σύμφωνα συμβίωσης, ενώ ζητείται και η τήρηση σκληρής γραμμής στο μεταναστευτικό, παρά τα τόσα ναυάγια της Λαμπεντούζα.

Το ακριβώς αντίθετο πρόβλημα προκύπτει με την αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος: ο εκφραστής της, Πίπο Τσιβάτι, κατέκρινε σκληρά την όλη στρατηγική του Ρέντσι, λέγοντας ότι «παρακολουθήσαμε, όλοι μας, ένα άκρως δυσάρεστο θέαμα». Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, ο Τσιβάτι μπορεί να πείσει δέκα τουλάχιστον γερουσιαστές που θεωρείται ότι ανήκουν στην σφαίρα επιρροής του, να μην δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση. Και στη Γερουσία, υπενθυμίζεται, οι πλειοψηφίες είναι σχεδόν πάντα οριακές. Παράλληλα, οι «αριστεροί» του Δημοκρατικού Κόμματος, φέρονται έτοιμοι να ξεκινήσουν διάλογο με τον Νίκι Βέντολα, επικεφαλής του κόμματος «Αριστερά Οικολογία και Ελευθερία» με πιθανό στόχο τη σύσταση μιας νέας πολιτικής δύναμης.

Ο Ματέο Ρέντσι, δηλαδή, αναγκάζοντας τον Ενρίκο Λέτα σε παραίτηση, αντί να διευκολύνει την διακυβέρνηση της χώρας, είναι πολύ πιθανό να περιπλέξει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Ενδεικτικό, θεωρείται το σχόλιο του ιδρυτή της εφημερίδας «Λα Ρεπούμπλικα», Εουτζένιο Σκάλφαρι, ο οποίος πιστεύει ότι ή ο Ρέντσι θα συναντήσει ακριβώς τις ίδιες δυσκολίες με τον Λέτα (ο οποίος δεν διέθετε τα αναγκαία οικονομικά μέσα για πραγματική ανάκαμψη) ή πρέπει να αρχίσει να παραβιάζει τους κανόνες που έθεσε η Ευρώπη, αρχίζοντας από το όριο του 3% στη σχέση ελλείμματος – ΑΕΠ.

Γόρδιος δεσμός

Ο 39χρονος Ιταλός μεταρρυθμιστής πολιτικός απειλείται, συγχρόνως, από τη δυσαρέσκεια του κόμματός του, από τις απαιτήσεις των ανταρτών της Κεντροδεξιάς, αλλά και από τους αυστηρούς περιορισμούς που έχει επιβάλει η Ευρώπη. Μέσα σε όλα αυτά, τέλος, υπάρχει και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι: μένει στην αντιπολίτευση αλλά δεσμεύεται να σεβαστεί την πρόσφατη συμφωνία του με τον γραμματέα των Δημοκρατικών, για τον νέο εκλογικό νόμο. Πολλοί, όμως, τη θεωρούν μια υπόσχεση-παγίδα: ο Καβαλιέρε, πιθανότατα, θέλει να πετύχει την περαιτέρω όξυνση των σχέσεων του νέου εντολοδόχου πρωθυπουργού της Ιταλίας με τον Αλφάνο και να αρχίσει να αποσταθεροποιεί, με ουσιαστικό τρόπο, την κυβέρνηση.