ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Τζώρτζης Ρούσσος

Η μαύρη ανασφάλιστη εργασία στους ναυτικούς επιφέρει απώλεια χρόνου ασφάλισης, με τον εργαζόμενο στη θάλασσα να πρέπει να καταβάλει ο ίδιος, και μάλιστα προσαυξημένες με πρόστιμο, αυτές τις ασφαλιστικές εισφορές που δεν κατέβαλε ο εργοδότης του, πλοιοκτήτης ή εφοπλιστής. Μάλιστα ακριβώς επειδή δεν καταβλήθηκαν εγκαίρως, ο ναυτικός θα πρέπει να καταβάλει εξ ιδίων χρημάτων το ποσό των εισφορών προσαυξημένο κατά 7%. Ομως μετά την καταβολή του ποσού στο ΝΑΤ, εφόσον το επιθυμεί ο ναυτικός μπορεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη και να απαιτήσει τις εργοδοτικές εισφορές για τον ασφαλιστικό χρόνο που ο ίδιος κατέβαλε, με τις διατάξεις για την αδικοπραξία. Σύμφωνα με όσα έχουν κρίνει τα Ναυτοδικεία αλλά και όπως αναγράφεται στη νομοθεσία για την ασφάλιση των ναυτικών, οι πλοιοκτήτες έχουν υποχρέωση να καταβάλουν στο NAT την εισφορά των ναυτικών, παρακρατώντας την από τις αποδοχές τους κατά τον χρόνο καταβολής. Τα ποσά αυτά (εργοδοτικές εισφορές) δεν είναι καταβλητέα στον ασφαλισμένο ναυτικό, αλλά ανήκουν στο NAT, υπέρ του οποίου και παρακρατούνται και για τον λόγο αυτό ο ναυτικός δεν έχει άμεση αξίωση κατά του εργοδότη, προκειμένου να απαιτήσει τις εισφορές αυτές. Σε περίπτωση, όμως, μη ασφαλίσεως του εργαζόμενου ναυτικού από τον εργοδότη και ως εκ τούτου μη καταβολής στο NAT των αναλογουσών ασφαλιστικών εισφορών, ο ναυτικός για να απολαύσει το όφελος των εισφορών αυτών θα πρέπει να τις καταβάλει ο ίδιος, προσαυξημένες κατά 7%, ή να εργαστεί μεταγενέστερα για ίσο χρόνο. Επομένως, οι εισφορές αυτές, με την παραπάνω μορφή, αποτελούν ζημία (Α.Κ. 914) για τον ναυτικό, ο οποίος δικαιούται να ζητήσει αποζημίωση από τον υπόχρεο.