Το «12 Χρόνια Σκλάβος» του Βρετανού Στιβ ΜακΚουίν πήρε το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας, κι ας μάζεψε τα περισσότερα βραβεία το διαστημικό «Gravity» του Κουαρόν. Η τελετή, κατά τα άλλα, κύλησε αργόσυρτα, παρά την παρουσία τής πάντα καλής Ελεν ΝτιΤζένερις, και με ελάχιστες ευχάριστες εκπλήξεις

 

Της Λήδας Γαλανού

 

Μοιράστηκαν τα φετινά Βραβεία Οσκαρ που απονεμήθηκαν το βράδυ της Κυριακής, ανάμεσα στο «Gravity» του Αλφόνσο Κουαρόν που κέρδισε 7 βραβεία στις μεγάλες κατηγορίες, ανάμεσά τους και Οσκαρ Σκηνοθεσίας, και το «12 Χρόνια Σκλάβος» του Στιβ ΜακΚουίν, που κέρδισε μόνο τρία από αυτά, αλλά τιμήθηκε με το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Διχάστηκαν, σαν τους ψηφοφόρους τους, ανάμεσα στο κινηματογραφικό υπερθέαμα, που πηγαίνει την τέχνη και το μυαλό ένα βήμα μπροστά, και στην εθνική και ανθρώπινη συνείδηση, που «ορθό είναι» να κάνει την παρουσία της αισθητή.

 

Σε μια τελετή που κύλησε αργόσυρτα, με λίγες μόνον ευχάριστες εκπλήξεις, οι ταινίες της χρονιάς δεν στάθηκαν ικανές να προκαλέσουν το πάθος. Ούτε στην Ακαδημία ούτε στο κοινό της απονομής ούτε και στους θεατές. Ενώ τα περισσότερα βραβεία κινήθηκαν σύμφωνα με τα φαβορί και τις προβλέψεις, το γεγονός ότι το «Gravity» απέσπασε 6 Οσκαρ (Σκηνοθεσίας, Μοντάζ, Μουσικής, Οπτικών Εφέ, Ηχου και Μιξάζ), αλλά έχασε το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας από το «12 Χρόνια Σκλάβος», που βραβεύτηκε για το Σενάριο και για τη Λουπίτα Νιόνγκ’ο στον Β′ Γυναικείο Ρόλο, μοιάζει παράλογο. Για την αριθμητική στατιστική, τα 7 Οσκαρ του «Gravity» ακολουθούν 3 για το «12 Χρόνια Σκλάβος», 3 για το «Dallas Buyers Club» και δύο για τον «Υπέροχο Γκάτσμπι» που, αναμενόμενα, τιμήθηκε για τα σκηνικά και τα κοστούμια της ταινίας–πανδαισίας.

 

Πέρα από τα βραβεία κι ενώ οι προϋποθέσεις ήταν όλες εκεί –μια καλή χρονιά για το αμερικανικό box office, όμορφοι άνθρωποι συγκεντρωμένοι με εορταστική διάθεση, μια πανέξυπνη hostess–, η 86η Τελετή Απονομής των Οσκαρ θα μείνει στην Ιστορία για πολύ λίγα πράγματα, ένα από αυτά το πόσο λίγο ενδιαφέρουσα ήταν.

 

Τα highlights

 

Με τη βράβευση του «12 Χρόνια Σκλάβος» του Στιβ ΜακΚουίν, Βρετανού με ρίζες από τη Γρενάδα της Καραϊβικής, τιμήθηκε για πρώτη φορά με το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας φιλμ με μαύρο σκηνοθέτη.

 

Ο ίδιος ο Αλφόνσο Κουαρόν πήρε δύο Οσκαρ στην απονομή: Σκηνοθεσίας, αλλά και Μοντάζ, το οποίο συνυπέγραψε με τον Μαρκ Σάνγκερ.

 

Η οικοδέσποινα Ελεν ΝτιΤζένερις έκανε θαυμάσια αρχή. Ο πρόλογός της, ένας χειμαρρώδης μονόλογος χωρίς εξωγενή εφόδια, videos ή μουσικοχορευτικά νούμερα, έφτιαξε τα κέφια με χιούμορ έξυπνο και πιπεράτο, χωρίς βαρύ κυνισμό. «Ας ξεκινήσουμε», είπε προφητικά η Ελεν, «απόψε υπάρχουν τόσες ανοιχτές πιθανότητες. Η πιθανότητα να κερδίσει το Οσκαρ το “12 Χρόνια Σκλάβος”. Η πιθανότητα να είστε απλώς όλοι ρατσιστές!». Μόνο που συνεχίζοντας, βολτάροντας συχνά ανάμεσα στις θέσεις της αίθουσας, κάτω από τη σκηνή, έχασε πολύ χρόνο με κωμικά ευρήματα, όπως το να παραγγείλει και να μοιραστεί πίτσες με τους επίσημους προσκεκλημένους, από τον Μάρτιν Σκορσέζε μέχρι τη Μέριλ Στριπ, που εκτός από μια ατίθαση πρωτοτυπία της στιγμής, δεν έμειναν καν στη μνήμη.

 

Ο Τζάρεντ Λέτο κέρδισε το Οσκαρ Β′ Ανδρικού Ρόλου για το «Dallas Buyers Club» κι ο Μάθιου ΜακΚόναχεϊ το Α′ Ανδρικού για την ίδια ταινία και οι ευχαριστήριες ομιλίες τους ήταν από τις πιο έντονες. Ο πρώτος ευχαρίστησε τη μητέρα του, την οποία παρουσίασε ως μια κοπέλα που ήταν στα 16 της χρόνια έγκυος στο δεύτερο παιδί της, τον ίδιο, και, παρά τις δυσκολίες, τον μεγάλωσε κάνοντάς τον να πιστεύει ότι τα όνειρά του μπορούν να βγουν αληθινά. Μίλησε για τον αγώνα των ανθρώπων στη Βενεζουέλα και την Ουκρανία και αφιέρωσε το βραβείο του, σύμφωνα και με την υπόθεση της ταινίας, σε όσους αναγκάστηκαν να δυστυχήσουν στη ζωή τους εξαιτίας τού ποιοι είναι ή ποιους αποφάσισαν ν’ αγαπούν. Ο δεύτερος κινήθηκε σε πιο… τεξανό ύφος, ευχαριστώντας τον φίλο του τον Θεό, αλλά πρόσθεσε κι ότι, όταν ήταν μικρός, ο ήρωάς του ήταν… ο εαυτός του σε 10 χρόνια και μετά σε άλλα 10. «Ποτέ δεν θα γίνω ο ήρωάς μου», είπε ο ΜακΚόναχεϊ, «αλλά μ’ αυτόν τον τρόπο θα κυνηγώ πάντα το καλύτερο».

 

Το Οσκαρ Μέικ-Απ και Κομμώσεων κέρδισαν οι Αντρουίθα Λι και Ρόμπιν Μάθιους για το «Dallas Buyers Club»: αυτή η δουλειά, σ' αυτή την ταινία, κόστισε παροιμιωδώς… 250 δολάρια!

 

Το Οσκαρ Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους κέρδισε το «The Lady in Number 6: Music Saved My Life» των Μάλκομ Κλαρκ και Νίκολας Ριντ. Πρόκειται για την ιστορία της πιο γηραιάς επιζήσασας των στρατοπέδων συγκέντρωσης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, της πιανίστριας Αλις Χερτζ Σόμερ, που πέθανε πριν από μία βδομάδα σε ηλικία 110 ετών.

 

Ο Μπραντ Πιτ παρουσίασε στη σκηνή τους U2, που έπαιξαν ζωντανά το υποψήφιο τραγούδι τους, «Ordinary Love», ως «τη μεγαλύτερη ροκ μπάντα του κόσμου». Μπορεί να μην κέρδισαν τελικά το Οσκαρ, χάρισαν όμως μια από τις πιο έντονες στιγμές της χλιαρής τελετής.

 

Η Ελεν ΝτιΤζένερις έβγαλε με το κινητό της μια φωτογραφία με τον εαυτό της περιστοιχισμένο από τη Μέριλ Στριπ, την Τζούλια Ρόμπερτς, την Τζένιφερ Λόρενς, την Αντζελίνα Τζολί, τον Μπράντλεϊ Κούπερ, τον Κέβιν Σπέισι κι όποιον άλλον βρισκόταν κοντά εκείνη τη στιγμή. Την πόσταρε στο twitter account της και μέσα σε 3 λεπτά είχε κάνει 1,5 εκατομμύριο retweets. Εμπνευση της στιγμής, αλλά και μια έξυπνη εφαρμογή της διαδραστικότητας των social media.

 

Η Σαρλίζ Θερόν ήταν η αδιαμφισβήτητη καλλονή της βραδιάς. Πολύ κοντά η Κέιτ Χάντσον, η Εϊμι Ανταμς, η Αντζελίνα Τζολί φυσικά, αλλά και η Κέιτ Μπλάνσετ, περισσότερο ατμοσφαιρική παρά όμορφη, μ’ ένα υπέροχο μπεζ-χρυσαφί Armani Prive φόρεμα.

 

Κερδίζοντας το Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, «Η Τέλεια Ομορφιά» του Πάολο Σορεντίνο απέσπασε το 11ο (13o, αν μετρήσει κανείς και τα τιμητικά Οσκαρ στα πρώτα χρόνια των βραβείων) στην ιστορία της Ακαδημίας που δίνεται σε ιταλική ταινία. Πιο πρόσφατο αυτό για το «Η Ζωή είναι Ωραία» του Ρομπέρτο Μπενίνι, το 1998. Η Ιταλία βρίσκεται πρώτη χώρα σε βραβεία ξενόγλωσσου Οσκαρ και δεύτερη σε υποψηφιότητες μετά τη Γαλλία.

 

Η Λουπίτα Νιόνγκ’ο, με καταγωγή από την Κένυα, μεγαλωμένη στο Μεξικό, κέρδισε το Οσκαρ Β′ Γυναικείου Ρόλου για το «12 Χρόνια Σκλάβος» και δήλωσε, κατασυγκινημένη, ότι «απ' όπου κι αν κατάγεσαι, τα όνειρά σου πρέπει να δικαιώνονται».

 

Γιορτάζοντας τα 75 χρόνια από την έξοδό του, ο «Μάγος του Οζ» είχε την τιμητική του. Τα παιδιά της Τζούντι Γκάρλαντ, η Λάιζα Μινέλι, η Λόρνα κι ο Τζόι Λαφτ, βρέθηκαν μέσα στην αίθουσα, όσο η Pink τραγουδούσε σε μια υπέροχη διασκευή το «Over the Rainbow».

 

Η συγκινητικότερη στιγμή της απονομής ήταν το In Memoriam, το αφιέρωμα σε όσους έφυγαν το 2013-14. Οχι μόνο γιατί η χρονιά που πέρασε σημαδεύτηκε από μεγάλες απώλειες. Αλλά και γιατί, με την εικόνα του Φίλιπ Σίμορ Χόφμαν να μένει παρατεταμένη τελευταία απ’ όλες, η Μπέτι Μίντλερ (υποψήφια στο παρελθόν δύο φορές ως ηθοποιός, για το «For the Boys» και το «The Rose»), βγήκε στη σκηνή για να τραγουδήσει ζωντανά, πρώτη φορά σε οσκαρική τελετή, το «The Wind Beneath my Wings».

 

Το Οσκαρ Σκηνοθεσίας απένειμαν στον Αλφόνσο Κουαρόν ο Σίντνεϊ Πουατιέ, ο πρώτος Αφροαμερικανός ηθοποιός που κέρδισε Οσκαρ Α′ Ανδρικού Ρόλου, και η Αντζελίνα Τζολί. Με υπέροχο λόγο, ακμαιότατος και κομψότατος, ο Σίντντεϊ Πουατιέ προέτρεψε τους παρευρισκόμενους δημιουργούς: «Σας παρακαλώ, συνεχίστε να κάνετε την ωραία δουλειά που κάνετε».

 

Η Κέιτ Μπλάνσετ, παραλαμβάνοντας το Οσκαρ Α′ Γυναικείου Ρόλου για το «Θλιμμένη Τζάσμιν», ευχαρίστησε τον σκηνοθέτη της, Γούντι Αλεν, παρότι το χειροκρότημα στην αίθουσα ήταν χλιαρό, η αμερικανική κινηματογραφική κοινότητα είναι επιφυλακτική απέναντί του μετά το πρόσφατο οικογενειακό του σκάνδαλο. Η ηθοποιός ωστόσο πρόσθεσε: «Ευχαριστώ το κοινό που είδε την ταινία, αποδεικνύοντας ότι οι ταινίες με γυναίκες ηρωίδες, αντίθετα με την πεποίθηση της βιομηχανίας, φέρνουν εισιτήρια στις αίθουσες!».

 

Ο Στιβ ΜακΚουίν, κλείνοντας τη βραδιά με το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας για το «12 Χρόνια Σκλάβος», το αφιέρωσε, με τα λόγια του ήρωα του φιλμ, «σε όσους επιλέγουν όχι να επιβιώνουν, αλλά να ζουν».

 

………………………………………

 

Αναλυτικά τα βραβεία

 

◢ Καλύτερη Ταινία

• 12 Χρόνια Σκλάβος του Στιβ ΜακΚουίν

 

◢ Σκηνοθεσία

• Αλφόνσο Κουαρόν, Gravity

 

◢ A’ Γυναικείος Ρόλος

• Κέιτ Μπλάνσετ, Θλιμμένη Τζάσμιν

 

◢ Α’ Ανδρικός Ρόλος

• Μάθιου ΜακΚόναχεϊ, Dallas Buyers Club

 

◢ B’ Γυναικείος Ρόλος

• Λουπίτα Νιόνγκ’ο, 12 Χρόνια Σκλάβος

 

◢ Β’ Ανδρικός Ρόλος

• Τζάρεντ Λέτο, Dallas Buyers Club

 

◢ Πρωτότυπο Σενάριο

• Σπάικ Τζόουνς, Her

 

◢ Διασκευασμένο Σενάριο

• Τζον Ρίντλεϊ, 12 Χρόνια Σκλάβος

 

◢ Μοντάζ

• Αλφόνσο Κουαρόν, Μαρκ Σάνγκερ, Gravity

 

◢ Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία

• Η Τέλεια Ομορφιά, του Πάολο Σορεντίνο

 

◢ Καλύτερη Ταινία Animation

• Ψυχρά κι Ανάποδα (Frozen)

 

◢ Μικρού Μήκους Animation

• Mr. Hublot

 

◢ Μικρού Μήκους

• Helium

 

◢ Ντοκιμαντέρ

• 20 Feet from Stardom

 

◢ Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους

• The Lady in Number 6: Music Saved My Life

 

◢ Φωτογραφία

• Εμανουέλ Λουμπέσκι, Gravity

 

◢ Μουσική

• Στίβεν Πράις, Gravity

 

◢ Τραγούδι

• «Let It Go», Frozen

 

◢ Κοστούμια

• Κάθριν Μάρτιν, Ο Υπέροχος Γκάτσμπι

 

◢ Σκηνικά

• Κάθριν Μάρτιν, Μπέβερλι Νταν, Ο Υπέροχος Γκάτσμπι

 

◢ Μακιγιάζ και Κομμώσεις

• Αντρουίθα Λι και Ρόμπιν Μάθιους, Dallas Buyers Club

 

◢ Οπτικά Εφέ

• Τιμ Γουέμπερ, Κρις Λόρενς, Ντέιβ Σερκ, Νιλ Κόρμπολντ, Gravity

 

◢ Μοντάζ Ηχου

• Γκλεν Φρίμαντλ, Gravity

 

◢ Μιξάζ

• Σκιπ Λίβσεϊ, Νιβ Αντίρι, Κρίστοφερ Μπένστεντ, Κρις Μανρό, Gravity