Καταπέλτης ο επικεφαλής της Αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος στην περιγραφή του για την υπόγεια διαδρομή αυτού του χρήματος στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Αφθονο έρρεε το χρήμα από τις τράπεζες σε επιχειρηματίες, που είτε ήταν ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης είτε φρόντιζαν να γίνουν. Τα μέσα ενημέρωσης φαίνεται να παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στη διακίνηση του μαύρου χρήματος, που μοναδικό στόχο είχε τον προσωπικό πλουτισμό.

Ολα αυτά δεν έπεσαν σαν κεραυνός εν αιθρία, απλώς τόσα χρόνια απουσίαζε παταγωδώς ο στοιχειώδης έλεγχος. Και τούτο διότι υπήρχε αγαστή συνεργασία πολιτικής-οικονομικής-δημοσιογραφικής εξουσίας. Ολοι μιλούσαν για το «αμαρτωλό» αυτό τρίγωνο, ουδείς όμως ήξερε από πού να ξεκινήσει τον έλεγχο και -για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας- ουδείς τολμούσε να θίξει ότι οφείλει να γίνει έλεγχος.

Η διαφθορά και η διαπλοκή υπάρχουν παντού, σχολίασε ο επικεφαλής της Αρχής, αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Παν. Νικολούδης, ο οποίος πιστεύει πως στο αμαρτωλό τρίγωνο πρώτο ρόλο έχουν τα μέσα ενημέρωσης και οι τράπεζες και ακολουθούν οι πολιτικοί.

Οι τελευταίοι φαίνεται να παίζουν μικρό ρόλο στο τεράστιο αυτό διαρκές σκάνδαλο και δρουν σαν φερέφωνα των καναλαρχών και ιδιοκτητών ΜΜΕ και των τραπεζιτών – πάντως φέρονται λιγότερο διεφθαρμένοι από τους υπηρετούντες τους δύο άλλους πόλους της διαπλοκής.

Ο επικεφαλής της Αρχής για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος αναφέρθηκε αναλυτικά στα σκάνδαλα που αφορούν πέντε τράπεζες: την Proton (συμφερόντων Λαυρεντιάδη), την FBBank (συμφερόντων Β. Ρέστη), το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, την Τράπεζα Χαλκίδας και την Τράπεζα Πελοποννήσου. Αποδίδονται εγκληματικές πράξεις στα μέλη των διοικήσεων, καθώς έδιναν αφειδώς δάνεια που κατέληγαν στους δικούς τους λογαριασμούς ή άλλα που ουδέποτε επιστρέφονταν. Τα περίτεχνα νομικά «παιχνίδια» που σκαρφιζόταν το κύκλωμα, όπως π.χ. κάποιοι που έπαιρναν δάνεια, δεν μπορούσαν να τα αποπληρώσουν και ζητούσαν να μπουν στο άρθρο 99 περί πτώχευσης, αναλύονται διεξοδικά από τον κ. Νικολούδη.

Το πιο θλιβερό απ' όλα αυτά είναι η ανάμιξη στη διαπλοκή των μέσων ενημέρωσης, τα οποία υποτίθεται υφίστανται ως μέσα ελέγχου της εξουσίας, της διαφθοράς και λειτουργούν υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Δεν είναι απλώς θλιβερό, είναι επικίνδυνο για την ίδια τη δημοκρατία, αφού η αλλοτρίωσή τους από τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα -η εξαγορά τους καλύτερα- ρίχνει βαθύ σκοτάδι στην πληροφόρηση και διαλύει τους θεσμούς που συνέχουν και διαφυλάττουν μια δημοκρατική πολιτεία. Επαναξιολόγηση του ρόλου των μέσων επικοινωνίας· αυτή ας είναι η προτεραιότητα του ανώτατου σωματείου των δημοσιογράφων.