Ευφημισμοί

Είναι γνωστό ότι η ονομασία «Εύξεινος Πόντος» (δηλ. θάλασσα φιλική στους ξένους, τους ταξιδιώτες) είναι ευφημισμός. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι εννοούσαν το ακριβώς αντίθετο: ότι ο Εύξεινος Πόντος (Μαύρη Θάλασσα) ήταν αφιλόξενη, εχθρική προς τους ξένους.

Ακριβώς το ίδιο μπορούμε να πούμε για την επιχείρηση «Ξένιος Ζευς» της κυβέρνησης και δη του κ. Δένδια. Πρόκειται για ευφημισμό, έναν ανενδοίαστα προκλητικό ευφημισμό. Αντί δικών μου επιχειρημάτων όμως, θα δώσω τον λόγο στον Ομηρο, παραθέτοντας ένα από τα πολλά σημεία της Οδύσσειας που αναφέρονται στην αρχαιότατη ελληνική φιλοξενία.

Ο Οδυσσέας, απευθυνόμενος στον Κύκλωπα, λέει: «Να σεβαστείς, άριστε, τους θεούς: ικέτες σε σένα είμαστε, ο Δίας δε είναι προστάτης των ικετών και των ξένων, ο θεός της φιλοξενίας », κ.λπ. (στ. 270, 271, μετάφραση Π. Γιαννόπουλου, εκδ. Κάκτος) και ο Κύκλωπας του απαντάει: «Ανόητος είσαι, ξένε, ή από πολύ μακριά έχεις έρθει, ο οποίος με προτρέπεις ή να φοβούμαι τους θεούς ή να φυλάγομαι από την οργή τους» (στ. 273, 274).

Από αυτό λοιπόν, όπως και από χίλια δυο άλλα χωρία της αρχαίας και παραδοσιακής μας γραμματείας, τεκμηριώνεται ένας ελληνικός πολιτισμός εκ διαμέτρου αντίθετος από αυτόν που καμαρώνουν ότι συνεχίζουν η Χρυσή Αυγή και η κυβέρνηση. Ο κ. Δένδιας μοιάζει πολύ περισσότερο με τον Κύκλωπα, που τρώει ανθρώπους και δεν φοβάται τους θεούς, παρά με τον Οδυσσέα. Δεν δικαιούται λοιπόν να χρησιμοποιεί την ονομασία «Ξένιος Ζευς» («Ζευς Ξείνιος κατά τον Ομηρο») περισσότερο από ό,τι το δικαιούται η ρατσιστική «Χρυσή Αυγή». Γιατί η «φιλοξενία» του εξαντλείται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που κάνουν «τον βίο αβίωτο» στους σύγχρονους ικέτες σύμφωνα με δήλωση του επικεφαλής αξιωματικού της αστυνομίας του.

Ανδρέας Δάνος

……………………………………….

Το ποτάμι

Το απελπιστικά προφανές είναι εξίσου απελπιστικά χυδαίο. Ητοι είναι απελπιστικά προφανές και ως εκ τούτου απελπιστικά χυδαίο ότι στο καινούργιο ποτάμι που προέκυψε εσχάτως ρέουν ακαθαρσίες, λύματα και απόβλητα.

Είναι απελπιστικά προφανές και ως εκ τούτου απελπιστικά χυδαίο κατά το οποίον η εκφυλισμένη και εφιαλτική καθεστηκυία τάξη της Ελλάδος και όχι μόνο αποφάσισε να προβάλλει από τα μολυσμένα μέσα, τα οποία διαθέτει το ποτάμι για να δηλητηριάσει το κοινωνικό σώμα. Είναι απελπιστικά προφανές και ως εκ τούτου απελπιστικά χυδαίο, η άρχουσα τάξη -ήτοι οι βρικόλακες που ξέρασε το καινούργιο ποτάμι- υποτιμά με ξετσίπωτο τρόπο τη νοημοσύνη των Ελλήνων πολιτών. Δεν κρατά ούτε καν τα προσχήματα, προσπαθεί να μας πείσει ότι εκείνο που μας αξίζει είναι να συνταχθούμε με τα βοθρολύματα.

Είναι απελπιστικά προφανές και ως εκ τούτου απελπιστικά χυδαίο, μάθανε οι λιμοκοντόροι και οι τζιτζιφιόγκοι ότι χρεοκοπήσαμε και αναρριχήθηκαν από τον ποταμίσιο οχετό για να μας σώσουν.

Είναι απελπιστικά προφανές και ως εκ τούτου απελπιστικά χυδαίο, εδώ πλέον συντελείται ύβρις.

Είναι απελπιστικά προφανές και ως εκ τούτου απελπιστικά χυδαίο, εδώ δεν πρόκειται για ποτάμι όσο μάλλον πρόκειται για υπόνομο.

Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ικετέψτε θεούς και δαίμονες να σας λυπηθούν διότι σας παρατηρούν από εκεί έξω.

Αν ξέρατε, αν ξέρατε.

Σωτήρης Κωστόπουλος

ποιητής, Πάτρα

…………………………………………….

Γαλανά και καστανά μάτια

Πριν από χρόνια μια δασκάλα στην Αϊόβα των ΗΠΑ έπεισε τους μαθητές με γαλανά μάτια πως είναι ανώτεροι όσων έχουν καστανά και τους μετέτρεψε σε αλαζόνες και μοχθηρούς. Αργότερα ανακοίνωσε πως έκανε λάθος και συνέβαινε το αντίθετο, προκαλώντας την ακαριαία αλλαγή των ρόλων.

Το ίδιο πιστεύω ότι επιχειρείται και σήμερα. Πείθουμε ανθρώπους που φέρουν τον τίτλο του στελέχους, λες και οι άλλοι είναι αόρατοι, για την ανωτερότητα της σκέψης και του νου τους και τους δίνουμε το δικαίωμα της οπλοχρησίας. Υπάρχει μόνο ένας περιορισμός… να μην τους σκοτώσουν όλους. Αρκεί ένα 15%. Πιστεύετε ότι θα ξεφύγουν από τον κοινό νου, τα ανθρώπινα όρια, τους ηθικούς ή άλλους φραγμούς και θα σκοτώσουν;

Ναι! και μάλιστα βιάζονται, πιέζουν και επιμορφώνονται για το έργο αυτό. Οπωσδήποτε η εκτέλεση πρέπει να στηρίζεται σε επιστημονικές, παιδαγωγικές, ερευνητικές εργασίες αναγκαιότητας για να είναι πιο εύπεπτη και κοινωνικά αναγκαία.

Το 1961, ο Στάνλεϊ Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής Ψυχολογίας, χρησιμοποίησε εθελοντές φοιτητές σε ένα πείραμα. Τους χώρισε σε ζευγάρια δίνοντας στον έναν τον ρόλο του «μαθητευόμενου» και στον άλλον τον ρόλο του «δασκάλου». Οταν ο μαθητευόμενος δεν απαντούσε σωστά στην ερώτηση, ο δάσκαλος ενεργοποιούσε ένα κουμπί που έστελνε στο σώμα του ηλεκτρικό ρεύμα. Η πρώτη λάθος απάντηση 15 Volt, οι επόμενες περισσότερα… μέχρι τα 450. Κουμπί με την ένδειξη: κίνδυνος θάνατος. Πίσω από τον φοιτητή, που πατούσε τα κουμπιά, καθόταν ο εξεταστής και με σοβαρό ύφος του έλεγε πως η διαδικασία είναι ελεγχόμενη και πρέπει το πείραμα να ολοκληρωθεί.

Πόσοι νομίζετε ότι πάτησαν το κουμπί κίνδυνος-θάνατος των 450 Volt στη λάθος απάντηση; Το 95%.

Μάλιστα! Μην αμφιβάλλετε λοιπόν για την επικείμενο φόνο. Το 95%, με βάση το πείραμα του Μίλγκραμ είναι έτοιμο να πατήσει το κουμπί. Εξάλλου τι στέλεχος θα είναι αυτό αν δεν συνεμμορφώθην προς τας υποδείξεις.

Στην κυρά μάνα μας μη δίνετe βοήθεια / ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά / γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της / κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά / Λένγκω, πάψε να με τυραννάς / Λένγκω, μάνα, πες μας πάλι… τι ζητάς! (Γιάννης Μαρκόπουλος)

Νικόλαος Γκίλας, (χωρίς ενοχές)