Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και Σοσιαλδημοκράτες απέφυγαν χθες στο Ευρωκοινοβούλιο να βρεθούν αντιμέτωποι με τις αλήθειες για την ισοπέδωση 4 χωρών από τα Μνημόνια

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ Του Κ. Μοσχονά

Σε φαρσοκωμωδία κατέληξε η συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για τον καταστροφικό ρόλο της τρόικας στις τέσσερις μνημονιακές χώρες (Ελλάδα, Κύπρος, Πορτογαλία, Ιρλανδία) με βάση τις εκθέσεις των Επιτροπών Οικονομικών Υποθέσεων και Απασχόλησης – Κοινωνικών Υποθέσεων, που αναμένεται να υιοθετηθούν σήμερα από την Ολομέλεια του Σώματος.

Η τελευταία συζήτηση για τις δύο εκθέσεις διεξήχθη σε ένα άδειο σχεδόν ημικύκλιο, απόδειξη του πόσο ξεφούσκωσε το όλο θέμα που άρχισε με κραυγές και τελείωσε με ψιθύρους. Και έγινε εμφανές το παιχνίδι που παίχτηκε ενόψει των ευρωεκλογών του Μαΐου.

Είναι φανερό ότι τόσο το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ – συμπεριλαμβάνεται η Ν.Δ.) όσο και το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών (περιλαμβάνει το ΠΑΣΟΚ) φρόντισαν να τραβήξουν τα αυτιά των εισηγητών, με αποτέλεσμα να χαμηλώσουν οι τόνοι και να αμβλυνθούν οι αιχμές.

Ευρω-σούπα…

Διάβολε, δεν είναι δυνατόν ενόψει των ευρωεκλογών να επιρρίπτονται βαριές κατηγορίες στην τρόικα και την πολιτική της, που διαμορφώνουν οι Βρυξέλλες, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ουάσινγκτον (ΔΝΤ) και οι άλλοι σύμμαχοί τους στην ευρωζώνη. Γι' αυτό οι εκθέσεις έγιναν σχεδόν ανώδυνες, μια άνοστη ευρω-σούπα…

* Ο Οτμαρ Κάρας ανέφερε ότι «στόχος της τρόικας ήταν η αποφυγή της άτακτης χρεοκοπίας και της διάλυσης της ευρωζώνης», κάτι που επιτεύχθηκε… Βέβαια, διαπιστώνεται «έλλειψη διαφάνειας, δημοκρατικής νομιμοποίησης και ελέγχου», αλλά «σε όλες τις χώρες έχουμε αισθητή ανάκαμψη και ελπίζουμε ότι από του χρόνου θα έχουμε σημαντική μείωση της ανεργίας». Ο Αυστριακός ζήτησε μεταξύ άλλων τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου υπό τον έλεγχο της Ευρωβουλής. Φυσικά, ο επίτροπος Ολι Ρεν υποσχέθηκε ότι η Κομισιόν θα εξετάσει τα αιτήματα αυτά σε βάθος χρόνου…

* Στο ίδιο μήκος κύματος και ο έτερος εισηγητής, ο Γάλλος σοσιαλδημοκράτης Χόανγκ Νγκονγκ. Μίλησε για τα ερωτήματα που γεννάει η δράση της τρόικας (όπως οι διαφωνίες μεταξύ του Πολ Τόμσεν και της παρέας του, που δεν έγιναν ποτέ αντικείμενο διαβούλευσης) και φρόντισε να αναφέρει ότι η Γερμανία κινεί τα νήματα. Θυμήθηκε την «απόπειρα κουρέματος» των καταθέσεων κάτω από 100.000 ευρώ στην Κύπρο, επανέλαβε ότι «οι χώρες και οι κυβερνήσεις είχαν το πιστόλι στον κρόταφο» και παρατήρησε ότι το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να αναδιαρθρωθεί εξ αρχής, ώστε να μη «σκοτωθεί» η ανάπτυξη στην Ελλάδα και την Πορτογαλία.

Και φτάσαμε στον Ολι Ρεν, ο οποίος διαπίστωσε με δόση ειρωνείας ότι «στις εκθέσεις υπάρχει μια ισορροπημένη παραδοχή των επιτευγμάτων και των προόδων».

Ο Φινλανδός επανέλαβε ότι «οι ανισορροπίες είχαν οικοδομηθεί μια δεκαετία πριν από την κρίση» και «τότε η ελληνική οικονομία ήταν σε ελεύθερη πτώση». «Θέλαμε να αποφευχθεί η χρεοκοπία χωρών που θα οδηγούσε σε διάλυση του ευρώ και το πετύχαμε» είπε ο επίτροπος. Για την Ελλάδα διαπίστωσε «έλλειψη εθνικής ομοφωνίας λόγω συμφερόντων και διαπλοκής».