ΙΣΡΑΗΛ Με προσόν του τη δημοσιότητα ο αμόρφωτος, γενικόλογος και περίγελος αντιπάλων και σόσιαλ μίντια ηγέτης ήταν ο πραγματικός νικητής των εκλογών

Της Μαργαρίτας Βεργολιά

^[1]

«Πρώην αστέρας της τηλεδημοσιογραφίας κι επαγγελματίας ερασιτέχνης, ο Γιάιρ Λαπίντ ήξερε εξ αρχής ότι θα κερδίσει», σχολιάζει με καυστική διάθεση η «Haaretz» για τον πραγματικό νικητή των εκλογών της Τρίτης στο Ισραήλ. Γιατί, όμως, ήταν ο μοναδικός που το πίστευε, ενώ έλεγαν τα αντίθετα οι δημοσκοπήσεις; «Απλώς», εξηγεί η έγκριτη εφημερίδα, «επειδή όλοι οι υπόλοιποι τον έπαιρναν στο ψιλό»!

Εδώ και καιρό, ο 49χρονος Γιάιρ είχε γίνει περίγελος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι σολοικισμοί του είχαν εμπνεύσει την έκδοση ενός διαδικτυακού κόμικς. Στο facebook, δημιουργήθηκε η ομάδα «Γιάιρ, είναι ώρα να πάρεις απολυτήριο λυκείου», με συντακτικά λάθη από ομιλίες και συνεντεύξεις του και την επισήμανση ότι ο πιθανός αυριανός υπουργός δεν έχει καν ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση!

Στο Διαδίκτυο κάνουν θραύση ανέκδοτα τύπου… Τσακ Νόρις για τις υπερφυσικές ικανότητες του πολυπράγμονα πολιτικού, παρουσιαστή ειδήσεων, εκπομπάρχη, αρθρογράφου, μυθιστοριογράφου, θεατρικού συγγραφέα, σεναριογράφου, ηθοποιού (στη δεκαετία του ’90 είχε παίξει τον γόη σε ρομαντικές κομεντί), ερασιτέχνη μποξέρ και μουσικοσυνθέτη!

Οσο για την προεκλογική εκστρατεία του; Δεν παρουσίασε κάποια συγκροτημένη ατζέντα. Λειτούργησε περισσότερο σαν πολιτικό κακέκτυπο του Μπαράκ Ομπάμα, χρησιμοποιώντας κατά κόρον τις λέξεις «αλλαγή», «ελπίδα», νέα πολιτική», κάνοντας πολλές ρητορικές ερωτήσεις για την οικονομία και την κοινωνική ανισότητα, χωρίς να δίνει ουσιαστικές απαντήσεις. Με λίγα λόγια, σχολιάζει ο αρχισυντάκτης της «Haaretz» Αλουφ Μπεν, προσάρμοσε το πολιτικό μήνυμά του σε αυτά που ήθελαν να ακούσουν οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι της μεσαίας τάξης.

Κάπως έτσι, όμως, ο πρωτάρης της πολιτικής (ίδρυσε το κεντρώο κόμμα του, Γες Ατίντ, μόλις πέρυσι τον Απρίλιο) κατάφερε -ως κάτι νέο αλλά και γνώριμο- να «σαγηνεύσει» 1 στους 6 ψηφοφόρους. Σήμερα, δεν είναι απλώς ο ηγέτης του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος στη Βουλή, αλλά ο ρυθμιστής του μετεκλογικού σκηνικού στο Ισραήλ, ως κυβερνητικός εταίρος-σωσίβιο του Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Λαπίντ προετοιμαζόταν από τα γεννοφάσκια του για τέτοιου είδους μεγαλεία. Παιδί του αείμνηστου μεγαλοδημοσιογράφου και επιφανούς πολιτικού Γιόζεφ «Τόμι» Λαπίντ και της διακεκριμένης συγγραφέως Σουλαμίτ Λαπίντ, μεγάλωσε σε μία από τις ακριβότερες συνοικίες του Τελ Αβίβ. Πήγε στα καλύτερα σχολεία -μέχρι που τα παράτησε, επικαλούμενος μαθησιακές δυσκολίες. Αλλά χάρη στις ισχυρές οικογενειακές διασυνδέσεις του δεν άργησε να βρει τον δρόμο του, ακολουθώντας τα χνάρια του μπαμπά του.

Δούλεψε στο πλευρό του στην εφημερίδα «Maariv», μεταπήδησε αργότερα στην πρώτη σε κυκλοφορία «Yedioth Ahronoth» γράφοντας συνήθως «γι' αυτά που τον ενδιέφεραν περισσότερο: το μποξ, τον Ρέιμοντ Τσάντλερ, τη διαμάχη των φύλων και το ουίσκι», σχολιάζει με βιτριολική διάθεση ο αρθρογράφος Ασερ Σέχτερ. Εκανε καριέρα στην τηλεόραση φτιάχνοντας μεθοδικά το προφίλ του. Και το πλήρωμα του χρόνου ήρθε τον Ιανουάριο του 2012, με την κάθοδό του στην πολιτική.

«Το κόμμα του, Γες Ατίντ, είναι παράδεισος για τους νέους και τους μεσήλικους Ασκενάζι [ανατολικοευρωπαϊκής καταγωγής Εβραίοι]), που θα ήθελαν να γίνουν γιάπηδες και φοβούνται ότι οι έποικοι και οι υπερορθόδοξοι τους έκλεψαν τη χώρα», επισημαίνει η «Haaretz». Γι' αυτό και το εκλογικό αποτέλεσμα «λέει πιο πολλά για το Ισραήλ παρά για τον ίδιο τον Λαπίντ, για το πώς δηλαδή ένας υποψήφιος με μηδενική πολιτική πείρα, χωρίς παιδεία ώστε να εκφέρει λόγο, με μοναδικό προσόν του τη δημοσιότητα, μπορεί να γίνει μέσα σε μια βραδιά ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς παράγοντες στη χώρα».