Επανέρχονται τα σενάρια για ίδρυση νέου κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά σύμφωνα με τα οποία θα επιδιώξει δεξιά στροφή προκειμένου να αλώσει τη Χ.Α. ή θα προσπαθήσει να καλύψει τον μεσαίο χώρο προσελκύοντας ακόμα και στελέχη του ΠΑΣΟΚ

Της Αλίκης Μάτση

Επάνοδος στο 2009 ή deja vu… Τα σενάρια για ίδρυση νέου κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά επανέρχονται στο προσκήνιο για δεύτερη φορά μετά το 2009, όταν κέρδισε την κούρσα της διαδοχής στη Ν.Δ.

Σενάρια που κάνουν λόγο για σύσταση του νέου κόμματος μέσα στο καλοκαίρι, υπό άγνωστη μέχρι στιγμής ονομασία, αφού το «Νέα Ελλάδα» είναι κατοχυρωμένο από τον Δ. Αβραμόπουλο, συνδέονται δε με την ενδεχόμενη ήττα της Ν.Δ. στις επικείμενες ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου. Το ένα και μοναδικό ερώτημα που ευλόγως τίθεται είναι γιατί τώρα επανέρχονται τα σενάρια αυτά;

Οι απαντήσεις υπερβαίνουν τη μία, ενώ ακόμη και στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού δεν είναι σε θέση να διαψεύσουν ή να επιβεβαιώσουν τις πραγματικές προθέσεις του Α. Σαμαρά.

Λένε ωστόσο ότι σίγουρα στο μυαλό του ηγέτη της συντηρητικής παράταξης είναι να «ξεφύγει» από τη Ν.Δ. του Κωνσταντίνου και του Κώστα Καραμανλή και να δώσει το δικό του στίγμα στον κεντροδεξιό λεγόμενο χώρο.

Δύσκολη συμβίωση

Η πρώτη απάντηση στο γιατί τώρα είναι πως αποτελεί χρυσή ευκαιρία για τον Αντώνη Σαμαρά να αντλήσει από τη φυλλορροούσα Χρυσή Αυγή οριστικοποιώντας την επί το δεξιότερο στροφή και αποποιούμενος, όπως επιζητούν πολλοί στη Ν.Δ., με τελευταίο παράδειγμα την Ντόρα Μπακογιάννη, τον λεγόμενο «μεσαίο χώρο».

Σε αυτή την περίπτωση πάντως, κινδυνεύει να διασπάσει έτι περαιτέρω τη «δεξιά πολυκατοικία», αφού πλέον η συνύπαρξη με την πρώην υπουργό Εξωτερικών, αλλά και το καραμανλικό στρατόπεδο, θα καταστεί ακόμη πιο δύσκολη από ό,τι είναι τώρα. Εξ ου και οι εσωτερικοί του αντίπαλοι στη Ν.Δ. δίνουν εκ προοιμίου το όνομα «Συναγερμός» σε ένα τέτοιο κόμμα, φορτίζοντάς το με όλους τους ιστορικούς συνειρμούς.

Απάντηση νούμερο δύο, διότι μπορεί να κινηθεί μεταξύ σφύρας και άκμονος. Κοινώς, ναι μεν να αντλήσει από τη Χρυσή Αυγή, αλλά μετά την πολυδιάσπαση της Κεντροαριστεράς, να επιχειρήσει να καλύψει, όπως άλλωστε του ζητείται, και τον χώρο του κέντρου που τούτη την ώρα, κατά πολλούς στη Ν.Δ., δεν έχει πολιτικό αντίκρισμα.

Σε αυτή την περίπτωση, οι εκτιμήσεις λένε πως θα κρατήσει σε εγρήγορση και την περίφημη θεωρία των δύο άκρων.

Ταυτόχρονα όμως θα εντάξει στη Ν.Δ. στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ, όπως ο Μ. Χρυσοχοΐδης και ο Α. Λοβέρδος, ενώ δεν αποκλείεται ως συνεργαζόμενος να στηρίξει το εγχείρημα και ο Ε. Βενιζέλος, με «αντάλλαγμα» τη θέση του επιτρόπου στην Ε.Ε.

Ο δεύτερος εταίρος

Ακριβώς όμως αυτοί οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ που φέρονται ότι θα στηρίξουν το νέο εγχείρημα, εάν και εφόσον υλοποιηθεί, είναι που τροφοδοτούν και μια δεύτερη εκτίμηση που αποκλείει μεν την ίδρυση νέου πολιτικού σχηματισμού από τον πρωθυπουργό, τουλάχιστον άμεσα, αλλά ενισχύει το σενάριο της παραμονής του στην εξουσία, ακόμη και σε ενδεχόμενη συντριπτική ήττα του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές.

Η εκτίμηση αυτή λέει ότι ετοιμάζεται από τώρα το σκηνικό για το ενδεχόμενο το ΠΑΣΟΚ να μην εκλέξει ούτε έναν ευρωβουλευτή, έναντι των έξι που διαθέτει σήμερα. Αυτό θα σήμαινε ότι πρακτικά η κυβέρνηση «χάνει» τον έναν από τους δύο εταίρους. Και σε μια τέτοια περίπτωση τα ερείσματα της αντιπολίτευσης για την απώλεια της δεδηλωμένης θα ήταν πλέον απολύτως αντικειμενικά.

Αν όμως από τώρα διασφαλιστεί η στήριξη ενός κομματιού του ΠΑΣΟΚ (π.χ. Μ. Χρυσοχοΐδης) ή και κάποιων που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ ιδρύοντας τα δικά τους σχήματα (Αντ. Λοβέρδος), το σύνολο των 151 βουλευτών, προστιθέμενων όψιμων συμμάχων που ενδεχομένως θα προκύψουν, μπορεί να διασφαλίσει την παραμονή στην εξουσία ώς τον Μάρτιο του 2015, οπότε και η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Και ώς τότε υπάρχει χρόνος για όλα, χωρίς ιδιαίτερες βιασύνες…