Μπορεί να μην το έκανε στη διάρκεια του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αλλά το ντοκιμαντέρ «Στο νήμα» των Αλέξανδρου Παπανικολάου και Εμιλυς Γιαννούκου κατάφερε, λίγες μέρες μετά, να τραβήξει πάνω του το βλέμμα ολόκληρης της χώρας – για λόγους εξωκινηματογραφικούς, αν και όχι απόλυτα. Η ταινία παρακολουθεί τις διαδρομές του Αλέξη Τσίπρα από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου του Ιουνίου του 2012 μέχρι το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος, τον Ιούλιο του 2013.

Δεν είναι ανάθεση του ΣΥΡΙΖΑ για προβολή του frontman της παράταξης – παρ’ ότι, όπως είναι φυσικό, χρειάστηκε το Ok του για να προβληθεί. Ολόκληρη η ταινία έχει, στην ουσία, μόνο δύο σκηνές που εκθέτουν αρνητικά το προφίλ του Αλέξη Τσίπρα και της ομάδας του: η μία όταν, χαριτολογώντας… σοβαρότατα, δηλώνουν ότι δεν έχουν σκεφτεί κάποια εναλλακτική στο Μνημόνιο, στην περίπτωση που απορριφθεί από τους πολίτες στις εκλογές. Η άλλη είναι αυτή που προκάλεσε την οργή της Λιάνας Κανέλλη: ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του βλέπουν στην τηλεόραση του γραφείου (την ίδια μέρα του συμβάντος, αλλά σε αναμετάδοση) τον Κασιδιάρη να χαστουκίζει την Κανέλλη στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη και… γελούν, αυθόρμητα και απροκάλυπτα.

Δεν είναι ότι βλέποντας τη σκηνή κάποιος δεν μπορεί να ξεσπάσει σε γέλιο αμηχανίας, προτού συνειδητοποιήσει τι είδε. Ούτε κι ότι, κατά τη δική μας τουλάχιστον γνώμη, ο Τσίπρας βρήκε το περιστατικό «κωμικό». Είναι, περισσότερο, ότι για να κάνει κάποιος ένα ντοκιμαντέρ για ένα πρόσωπο ζωντανό, πόσω μάλλον την πιο συναρπαστική περίπτωση της ελληνικής πολιτικής σκηνής, οφείλει να μελετήσει το υλικό του και να έχει ξεκάθαρες προθέσεις: η αποτύπωση μιας σκηνής στην κάμερα δεν είναι παιχνίδι. Το ότι αυτή η σκηνή συμπεριλήφθηκε σ’ ένα ντοκιμαντέρ για τον Τσίπρα, που τίθεται μάλλον υπέρ του, δείχνει επιπολαιότητα ενθουσιώδη. Οι συνεργάτες, άραγε, του Τσίπρα την άφησαν να φανεί υπερασπιζόμενοι την ελευθερία του λόγου ή απλώς δεν κατάλαβαν τη σοβαρότητα της αντίδρασής του;

Γιατί, όσο και να τη θεωρούμε ατυχή μεν, φυσική δε, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε καλά ότι η κάμερα τον παρακολουθούσε και δεν έκανε μια προσπάθεια, χάριν αξιοπρέπειας, να συγκρατήσει το γέλιο του. Αν θεωρήσουμε ότι η ταινία «Στο νήμα» διακρίνεται από ελαφριά επιπολαιότητα, η ομάδα επικοινωνίας του Τσίπρα χαρακτηρίζεται από, μάλλον επικίνδυνη, ελαφρότητα. Κι αν η Λιάνα Κανέλλη αντιμετωπίζει το περιστατικό με μεγαλύτερο βάρος απ’ ό,τι του πρέπει, οπωσδήποτε έχει σοβαρούς λόγους να εξοργίζεται.

Λήδα Γαλανού