Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης βάζουν πάνω απ’ όλα την παραμονή της τρικομματικής κυβέρνησης στην εξουσία 

Του Τάσου Παππά

^[1]Το νέο τεστ αντοχής φαίνεται ότι το περνάει η κυβέρνηση, όχι όμως χωρίς τραύματα. Οι σχέσεις μεταξύ των τριών εταίρων δοκιμάστηκαν ακόμη μια φορά. Ωστόσο, τα πράγματα δεν έφτασαν στα άκρα και δεν απειλήθηκε η συνοχή του τρικομματικού σχήματος. Το βέβαιο πάντως είναι ότι μεγαλώνει η απόσταση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.

Στην Ιπποκράτους δεν κρύβουν την ενόχλησή τους για τη νέα διαφοροποίηση της ηγεσίας της Δημοκρατικής Αριστεράς στο ζήτημα της επιστράτευσης-επίταξης των εργαζομένων στο μετρό. Είναι η δεύτερη φορά που η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ διατυπώνει την αντίθεσή της σε μια μείζονος σημασίας κυβερνητική απόφαση. Είχε προηγηθεί η άρνησή της να ψηφίσει το κεντρικό νομοσχέδιο -προϋπόθεση για την εξασφάλιση της δόσης- επικαλούμενη τη διαφωνία της για τα εργασιακά.

Οι φράσεις «τζάμπα μάγκες», «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ» χρησιμοποιούνται όλο και συχνότερα από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, μηδέ του Ευ. Βενιζέλου εξαιρουμένου, για να περιγράψουν την επαμφοτερίζουσα στάση της ΔΗΜΑΡ. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν χάνει την ευκαιρία να εκτοξεύσει δηλητηριώδεις υπαινιγμούς εναντίον του Φ. Κουβέλη. Τον κατηγορεί ότι θέλει να κρατήσει δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη.

Λέει δηλαδή ότι «ενώ είναι στην κυβέρνηση και αποκομίζει τα όποια οφέλη, στα δύσκολα κάνει πίσω και διεκδικεί για τον εαυτό του τον ρόλο του ουδέτερου παρατηρητή». Το σχετικό θέμα το έχει βάλει ο κ. Βενιζέλος στις συναντήσεις των τριών αρχηγών, αλλά ο Φ. Κουβέλης δεν δείχνει διατεθειμένος ν’ αλλάξει κατεύθυνση. Εχει μάλιστα με το μέρος του τον πρωθυπουργό.

Ο Α. Σαμαράς εκτιμά το ότι ο κ. Κουβέλης έχει κάνει την υπέρβασή του συμμετέχοντας σε μια κυβέρνηση που εφαρμόζει μια πολιτική η οποία δεν συνάδει με τις διακηρύξεις της ΔΗΜΑΡ, γνωρίζει επίσης ότι στο εσωτερικό του κόμματος του κ. Κουβέλη υπάρχουν ισχυρές ενστάσεις για την εμπλοκή της ΔΗΜΑΡ στις κυβερνητικές ευθύνες και δεν θέλει να προσθέσει ένα ακόμη πρόβλημα στον εξ αριστερών συνέταιρό του. Ανέχεται τις «παρασπονδίες» του γιατί, έχει συνειδητοποιήσει πως αν η ΔΗΜΑΡ αποχωρήσει, η κυβέρνησή του δεν θα μπορέσει να σταθεί ούτε μία μέρα.

Το θέμα είναι ότι αυτό το ξέρει και ο κ. Κουβέλης και χρησιμοποιεί με έξυπνο τρόπο το χαρτί του «εκβιασμού». Αλλωστε οι παράγοντες της Αγ. Κωνσταντίνου το είχαν ξεκαθαρίσει από την αρχή: «Δεν είμαστε δεδομένοι και δεν έχουμε δώσει λευκή επιταγή». Η λογική όμως «ψηφίζω όπου συμφωνώ, καταψηφίζω ό,τι δεν μ’ αρέσει» που έχει υιοθετήσει η ΔΗΜΑΡ, ενοχλεί το ΠΑΣΟΚ, το οποίο την πιέζει να εγκαταλείψει το βολικό καταφύγιο της.

Τι έχει κερδίσει η ΔΗΜΑΡ με τη μέχρι τώρα τακτική της; Το πλεονέκτημα να λέει στους ψηφοφόρους της ότι «αντιστέκομαι στις πολιτικές που είναι ακραίες, αλλά δεν ρίχνω την κυβέρνηση για να μην οδηγήσω τη χώρα σε περιπέτειες». Τι έχει χάσει το ΠΑΣΟΚ συντασσόμενο πλήρως με όλες τις επιλογές Σαμαρά; Την αυτονομία του. Μεταξύ των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ κυκλοφορεί ως καλαμπούρι η άποψη ότι «γίναμε συνιστώσα της Νέας Δημοκρατίας».

Σύμφωνα με κορυφαίο κοινοβουλευτικό παράγοντα που ανήκει στη συμπολίτευση, το τριαδικό σχήμα λειτουργεί ως εξής: «Ο Σαμαράς μένει στο απυρόβλητο και υποδύεται τον μαέστρο, ο Βενιζέλος κάνει τη “βρόμικη” δουλειά, σηκώνοντας το βάρος της μετωπικής σύγκρουσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, και ο Κουβέλης είναι το αριστερό κερασάκι σε μια κεντροδεξιά τούρτα».

Αυτή την κατάσταση επιχειρεί ν’ αλλάξει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αλλά για την ώρα δεν «του βγαίνει». Πάντως και οι τρεις βάζουν πάνω απ’ όλα την παραμονή της τρικομματικής κυβέρνησης στην εξουσία. Το δηλώνουν, άλλωστε, με κάθε ευκαιρία…