Τα όσα διαδραματίστηκαν στη Βουλή κατά τη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης επιβεβαιώνουν την κακή σχέση της τελευταίας με το Σύνταγμα και βεβαίως αποκαλύπτουν την ταύτισή της με τους δανειστές και την ταυτόχρονη απαξία προς την ελληνική κοινωνία.

Ηταν ευχάριστη έκπληξη η πρόταση μομφής που κατέθεσε κατά του υπουργού Οικονομικών ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Πέτυχε τον απόλυτο αιφνιδιασμό και αποπροσανατόλισε τους βουλευτές των δύο συγκυβερνώντων κομμάτων, με αποτέλεσμα να παιχτεί μια ιλαροτραγωδία. Λεονταρισμοί στο άκουσμα της πρότασης, αλλά κινήσεις πανικού λίγο αργότερα, με την άτακτη υποχώρηση στην οποία πρωτοστάτησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Κυβέρνηση σε σύγχυση, σε πανικό, που, όμως, μέρα με τη μέρα διαρρηγνύει κάθε δεσμό με τον κοινοβουλευτικό διάλογο, τα άρθρα του Συντάγματος, με τη δημοκρατία. Αλλά κατ' αυτόν τον αντιδημοκρατικό τρόπο έχουν πορευτεί και έχουν νομοθετήσει ώς τώρα. Και, ως συνήθως, ο πρωθυπουργός έλαμψε, γι' ακόμη μία φορά, διά της απουσίας του.

Οταν εξορίζονται από το Κοινοβούλιο ο πολιτικός διάλογος και η κριτική αποτίμηση του κοινοβουλευτικού έργου, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα εγκυρότητας και υπευθυνότητας της κυβέρνησης, εάν δεν εξευτελίζεται το ίδιο το πολίτευμα.

Πρωθυπουργός και αντιπρόεδρος είναι αμετάκλητα αλληλεξαρτώμενοι. Ο πρώτος φαίνεται να καθορίζει τη στάση του από τις επιθυμίες του δεύτερου, ο οποίος πασχίζει με νύχια και με δόντια να διασώσει την πολιτική του ύπαρξη.

Μια κυβέρνηση που δεν διστάζει να αψηφεί τους κανόνες της Βουλής και το Σύνταγμα είναι ετοιμόρροπη και διολισθαίνει σε οιονεί κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα. Ο εμφύλιος που μαίνεται στο εσωτερικό της δεν φαίνεται να την πτοεί, ίσως και να 'ναι η «κινητήρια» δύναμή της προς την αυταρχική διολίσθηση, σε βάρος πάντα των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων.

Η κίνηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε αποτελεσματική. Ξεγύμνωσε την κυβέρνηση από τον δημοκρατικό της μανδύα και υπονόμευσε την εσωτερική συνοχή της, ενώ αποκάλυψε στους Ελληνες πολίτες ότι υπακούν άνευ όρων και χωρίς καμία διαπραγμάτευση στις εντολές των δανειστών τους, προβαίνοντας σε αφανισμό κοινωνικών-επαγγελματικών ομάδων και ξεπουλώντας την εθνική περιουσία.

Εάν δεν βλέπουν οι πολίτες το συνταγματικό-κοινοβουλευτικό πραξικόπημα ή εάν δεν χαρακτηρίζουν έτσι τη «συμπεριφορά» της κυβέρνησης, τουλάχιστον αντιλαμβάνονται ότι αυτή η κυβέρνηση είναι πλέον μια καρικατούρα. Και αυτό αρκεί για το πώς θα την «αντιμετωπίσουν» στις επικείμενες διπλές εκλογές του Μαΐου.