Του Δημήτρη Τρίμη

Ανακουφισμένος από την «πετυχημένη» ολοκλήρωση της πρώτης φάσης των μνημονίων και εν όψει της πανηγυρικής «εξόδου της χώρας στις αγορές», ο Γιάννης Πρετεντέρης υποδεικνύει στον κ. Σαμαρά την απαιτούμενη πολιτική στρατηγική για να ξανακερδίσει τις εκλογές και να διατηρηθεί η ηγεμονία των κυρίαρχων ελίτ πάνω στο διαλυμένο και απελπισμένο κοινωνικό σώμα.

Ο γνωστός μεγαλοδημοσιογράφος διαπιστώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποχωρεί δημοσκοπικά, μη μπορώντας να επεκταθεί προς το «κέντρο», εφόσον επιμένει στην «ακραία» αριστερή του ρητορική και την αντισυστημική του ταυτότητα. Αλλά και αν ακόμα η αξιωματική αντιπολίτευση επιχειρήσει να μετατοπιστεί προς το «κέντρο», στρογγυλεύοντας τον ριζοσπαστικό, αντικαπιταλιστικό της λόγο, πάλι χαμένη θα είναι -παρατηρεί ο Γιάννης Πρετεντέρης- γιατί θα χάσει από τα «αριστερά της».

Κατά τον κ. Πρετεντέρη, ακριβώς αντίστροφα είναι τα πράγματα με την κυβερνητική παράταξη του κ. Σαμαρά: «Αν η Ν.Δ. καταφέρει να βγάλει από τη μέση το Μνημόνιο (το οποίο αποτελεί σήμερα τη βασική διαχωριστική γραμμή με τη “Δεξιά” της…) τότε μπορεί να ανασυνθέσει τη δεξιά παράταξη έως τις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Παρακινδυνευμένο. Διότι αυτή η “δεξιά ανασυγκρότηση” μπορεί να μοιάζει αναγκαία αλλά ταυτοχρόνως αφήνει εκτεθειμένη τη Ν.Δ. στο Κέντρο. Στο παρελθόν, να υπενθυμίσω, ο Κ. Καραμανλής ή ο Κ. Μητσοτάκης είχαν πάντα επιλέξει την τακτική της “αμφίπλευρης διεύρυνσης”».

Με λίγα λόγια, το μεγαλοστέλεχος του ΔΟΛ και του Mega εισηγείται, αρμοδίως ως φαίνεται, στις σκόρπιες κεντρώες δυνάμεις, στις Ελιές, στους Ποταμούς και στις λοιπές συνιστώσες της «εθνικής ευθύνης» να τολμήσουν -όπως, άλλωστε, έπραξαν, χάριν της «σωτηρίας της πατρίδας» και με τη συγκρότηση της συγκυβέρνησης Παπαδήμου, τον Νοέμβριο του 2011, μαζί με τους ακροδεξιούς και τους χουντικούς του Καρατζαφέρη- να συνυπάρξουν με κανέναν «σοβαρό» φασίστα χρυσαυγίτη, υπό τον κ. Σαμαρά, βεβαίως. Εναν «αμφίπλευρο» συμμαχικό σχηματισμό – «εθνικό συναγερμό», με κορμό τη Ν.Δ. ή καλύτερα τη «Νέα Ελλάδα», όπως λέγεται ότι πρόκειται να μετονομάσει το κόμμα του ο Αντ. Σαμαράς, για να μην έρθουν «οι κομμουνισταί» στην κυβέρνηση και ανατραπεί η «καθεστηκυία τάξις».

Για να μην αδικήσουμε, ωστόσο, τον Γ. Πρετεντέρη, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε ότι για όλα αυτά τα σχέδια θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση την επικοινωνιακή… εξαφάνιση των μνημονίων, της ύφεσης, των ανέργων, της φτώχειας και όλων των σκανδάλων που προκύπτουν από την πρωτοφανή λεηλασία της δημόσιας περιουσίας υπέρ των «επενδυτών». Και πώς εξαφανίζει κανείς τα μνημόνια και τις επιπτώσεις τους από τις συνειδήσεις των πολιτών; Με τι άλλo, αν όχι με την εντατική προβολή μιας εικονικής πραγματικότητας (ενός διαρκούς success story) μέσω των κυρίαρχων ΜΜΕ της διαπλοκής -τα οποία ασφαλώς χρειάζονται «θεσμική» στήριξη από την κυβέρνηση και οπωσδήποτε… άφθονη τραπεζική χρηματοδότηση.