Η αστυνόμευση και οι απαγορεύσεις να εκθέτει στην ίδια του τη χώρα ή να ταξιδεύει στο εξωτερικό δεν πτοούν τον Αϊ Βέιβεϊ. Ο διασημότερος Κινέζος εικαστικός, μετά την εξαφάνισή του το 2011 επί 81 μέρες σε ένα κελί, έκανε το ίντερνετ και το ίνσταγκραμ μέσα επικοινωνίας του με τον κόσμο. Επιπλέον δεν σταμάτησε στιγμή να δημιουργεί και να εκθέτει στο εξωτερικό.

Η έκθεση, όμως, που ξεκινά σήμερα στο Μουσείο Martin -Gropius-Bau του Βερολίνου είναι η μεγαλύτερη ατομική που έχει κάνει ποτέ. Απλώνεται σε τρεις χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, 18 αίθουσες και το εντυπωσιακό, θολωτό αίθριο Lichthof. Εχει τον εύγλωττο τίτλο «Evidence» (μαρτυρία, με την αστυνομική έννοια του όρου), αφού είναι ένα «κατηγορώ» κατά της κινεζικής εξουσίας, ακόμα κι αν οι ιστορικές και πολιτικές αναφορές του θέλει λίγη προσπάθεια να εντοπιστούν.

Ο Βέιβεϊ εκθέτει έργα που έκανε ειδικά για το βερολινέζικο μουσείο δουλεύοντας στο στούντιό του, στα περίχωρα του Πεκίνου, αλλά και παλιότερα. Ξεχωρίζει, αναμφίβολα, το «Stools, 2014», που έχει απλωθεί στο Lichthof -όπως κάποτε οι εκατομμύρια πορσελάνινοι κόκκοι του «Sunflower Seeds» στο Turbine Hall της Τate Modern. Αποτελείται από έξι χιλιάδες απλά ξύλινα σκαμνιά, σαν αυτά που χρησιμοποιούνταν στην επαρχία στη διάρκεια της δυναστείας των Μινγκ, και ο καλλιτέχνης τα θεωρεί σύμβολο της αισθητικής τής αγροτικής Κίνας.

Αιχμηρό πολιτικό έργο είναι το «Μarble Surveillance Cameras», μια βιτριολική ανάπλαση των καμερών παρακολούθησης στην πόρτα του με τη χρησιμοποίηση μαρμάρου και κόκκινων κινέζικων φαναριών. Oι παραμορφωμένες ατσάλινες ράβδοι στα έργα «Forge» και «Forge bed» ανακαλούν τον φοβερό σεισμό στο Σιτσουάν και τις 80 χιλιάδες ψυχές που χάθηκαν καταγγέλλοντας την κρατική ανικανότητα και διαφθορά που επέτεινε την καταστροφή. Η κατεδάφιση το 2008 του στούντιό του στη Σανγκάη γέννησε το «Souvenir from Shangai».

Tα νησιά Diaoyu, που τα διεκδικούν Κίνα και Ιαπωνία με συχνές εντάσεις, τον οδήγησαν να τα αναπαραστήσει στο έργο «Diaoyu Islands» χρησιμοποιώντας μάρμαρο από ένα ορυχείο κοντά στο Πεκίνο, από το οποίο έπαιρναν μάρμαρο για την Απαγορευμένη Πόλη οι αυτοκράτορες αλλά και οι σημερινοί ηγέτες της Κίνας για το Μαυσωλείο του Μάο. Οσο για την παγκοσμιότητα της προσωπικής και καλλιτεχνικής του φύσης, αυτή εκφράζεται στη σύνθεση «Golden Zodiac», που δεν είναι τίποτα άλλο από χρυσά αντίγραφα των μπρούτζινων ζωδίων, που έφτιαξαν Κινέζοι τεχνίτες το 1750 κατόπιν παραγγελίας του αυτοκράτορα για ένα ηλιακό ρολόι στους κήπους του. Μερικά από αυτά είχε στη συλλογή του ο Ιβ Σεν Λοράν και όταν βγήκαν σε δημοπρασία το 2008 η Κίνα ξεσήκωσε τον κόσμο για τα να πάρει πίσω. Προφανώς ο Βέιβεϊ διαφωνεί, θεωρώντας ότι ανήκουν σε όλο τον κόσμο.

Επιμ.: Β.Γεωργ.

* INFO: διάρκεια ώς 7 Ιουλίου.