Το Τελ Αβίβ και η Ραμάλα άρχισαν από χθες έναν νέο διπλωματικό «σκυλοκαβγά» για το ποιος φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για το νέο «ναυάγιο» μιας ούτως ή άλλως ημιθανούς ειρηνευτικής διαδικασίας

Της Μαργαρίτας Βεργολιά

Οταν ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι, ανέλαβε σχεδόν οκτώ μήνες πριν τα «ηνία» της νέας διπλωματικής πρωτοβουλίας της Ουάσινγκτον για την επίλυση της ισραηλο-παλαιστινιακής διένεξης, ξεκίνησε την αποστολή του με μπόλικο ενθουσιασμό, υπομονή και αισιοδοξία. Χθες, σχεδόν τέσσερις εβδομάδες πριν λήξει η 9μηνη διορία -που ο ίδιος ο Λευκός Οίκος όρισε- για την επίτευξη μιας ιστορικής συμφωνίας, οι προοπτικές άρσης του αδιεξόδου είναι μηδαμινές, οι δύο άμεσα εμπλεκόμενες πλευρές δείχνουν να έχουν «μουλαρώσει» και η υπομονή του επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας έχει πια εξαντληθεί, μαζί με κάθε τόνο αισιοδοξίας…

«Υπάρχει ένα παλιό γνωμικό που λέει ότι μπορείς μεν να τραβήξεις ένα άλογο στο νερό, όμως δεν μπορείς να το αναγκάσεις να πιει», δήλωσε χθες με μια δόση εκνευρισμού ο Τζον Κέρι από τα εδάφη της Αλγερίας όπου μετέβη, αμέσως μετά τη νέα διπλωματική αποστολή του στα Ιεροσόλυμα, με τη μάταιη προσμονή να δει Ισραηλινούς και Παλαιστινίους να βρίσκουν επιτέλους ένα κοινό σημείο αφετηρίας στις διαπραγματεύσεις. «Ε λοιπόν», διεμήνυσε, «τώρα είναι η ώρα να πιει κανείς νερό κι αυτό είναι κάτι που οι ηγέτες τους πρέπει να το μάθουν»!

Οπως λέει πάντως κι ένα άλλο αμερικανικό ρητό, «δεν μπορείς να μάθεις σε ένα γέρικο σκυλί νέα κόλπα». Κι έτσι, ακολουθώντας την πεπατημένη δεκαετιών, το Τελ Αβίβ και η Ραμάλα άρχισαν από χθες έναν νέο διπλωματικό «σκυλοκαβγά» για το ποιος φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για το νέο «ναυάγιο» μιας ούτως ή άλλως ημιθανούς ειρηνευτικής διαδικασίας.

Φταίνε οι Ισραηλινοί που αθέτησαν τη δέσμευσή τους για ένα τέταρτο «κύμα» αποφυλακίσεων Παλαιστίνιων κρατουμένων και αντ’ αυτού ανακοίνωσαν σχέδια ανέγερσης κι άλλων εβραϊκών οικισμών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, υποστηρίζει η παλαιστινιακή πλευρά.

Φταίνε οι Παλαιστίνιοι που αθέτησαν τη δέσμευσή τους να μην προσφύγουν στα διεθνή φόρα πριν από τα τέλη Απριλίου και αντ’ αυτού αιτήθηκαν την προσχώρησή τους σε 15 διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες, διαμαρτύρεται η ισραηλινή πλευρά, η οποία τώρα απειλεί και με οικονομικά αντίποινα, «ροκανίζοντας» επιμελώς τον χρόνο…

Σύμφωνα με τους New York Times, «το Ισραήλ καθυστέρησε το νέο κύμα απελευθέρωσης κρατουμένων, καθώς προσπαθούσε να κλείσει μια ευρύτερη -υπό αμερικανική εγγύηση- συμφωνία για παράταση των διαπραγματεύσεων μέχρι τις αρχές του 2015». Μέχρι τότε, βέβαια, το ερώτημα είναι εάν θα έχει παραμείνει στη θέση του ο Παλαιστίνιος πρόεδρος, Μαχμούντ Αμπάς.

Ηδη, η κοινή γνώμη στη Δυτική Οχθη, αλλά και τα στελέχη στην οργάνωσή του, τη Φατάχ, δυσανασχετούν. Ενώ τον τελευταίο καιρό έχει αναζωπυρωθεί και η ορκισμένη «έχθρα» του με τον -φερόμενο ως προστατευόμενο των Αμερικανών- Μοχάμεντ Νταχλάν, πάλαι ποτέ ισχυρό άνδρα της Φατάχ στη Λωρίδα της Γάζας, ο οποίος αποπέμφθηκε τελικά από την οργάνωση το 2011. Επισήμως με την κατηγορία της διαφθοράς, πλην όμως κι εν μέσω δημόσιων, αναπόδεικτων καταγγελιών συνεργατών του Αμπάς ότι είναι πράκτορας των Ισραηλινών, μέχρι ότι ήταν αυτός που δηλητηρίασε τον Γιάσερ Αραφάτ με τη θανατηφόρα δόση πλουτωνίου!