Η πολυθρύλητη έξοδος της χώρας στις αγορές για δανεικά μετά από τέσσερα χρόνια αποκλεισμού δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς και πολιτικούς κομπασμούς. Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους υπαγορεύτηκε -πρωτίστως πολιτικούς και δευτερευόντως οικονομικούς- η ουσία δεν αλλάζει.

Η Ελλάδα συνεχίζει να πορεύεται με ακριβό δανεικό χρήμα εν μέσω μνημονίων ή στην καλύτερη περίπτωση αυστηρής επιτήρησης, αν και όποτε βγει από αυτά. Δυστυχώς η έξοδος στις αγορές δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση απαγκίστρωση από τα «μνημονιακά δεσμά». Η χώρα θα παραμείνει εξαρτημένη για δεκαετίες από τα δάνεια των εταίρων της, έχοντας φτάσει σήμερα να βαρύνεται με χρέος αμφίβολης βιωσιμότητας ύψους 320 δισ. ευρώ, δηλαδή 175% του ΑΕΠ.

Αν η Ελλάδα θέλει να πετύχει τον στόχο μείωσης του χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2020, τότε θα πρέπει να αυξάνει τον πλούτο της με ρυθμό πολύ υψηλότερο από τα επιτόκια με τα οποία θα δανείζεται από τους «λύκους» των διεθνών κεφαλαιαγορών.

Θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να καταφέρει η Ελλάδα να πετύχει ρυθμούς ανάπτυξης ύψους 5% (όσο δηλαδή είναι και το επιτόκιο που θα πληρώσουμε σήμερα) καθώς οι μνημονιακές πολιτικές αποτελούν ουσιαστικά τροχοπέδη σε αυτή την προσπάθεια.

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το ελληνικό οικονομικό «θαύμα» του πρωτογενούς πλεονάσματος, της εξόδου στις αγορές και των… διαρθρωτικών αλλαγών, στο οποίο είναι βέβαιο ότι θα αναφερθεί και η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ, στηρίζεται σε πήλινα πόδια. Το νέο μοντέλο ανάπτυξης που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση το γνωρίζουμε μόνο ως ευχολόγιο και η αποκατάσταση των… αδικιών περιορίζεται στο «μέρισμα της κάλπης».

Την ώρα που το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωνε την έκδοση για να δοκιμάσει τις αγορές και να… φτιάξει την καμπύλη των ομολόγων, στους δρόμους της Αθήνας διαδήλωναν χιλιάδες πολίτες. Ελάχιστα ενδιαφέρουν τα σπρεντ και οι καμπύλες των ομολόγων όλους εκείνους που παλεύουν για να εξασφαλίσουν τον επιούσιο. Δεν μιλάμε για άλλες πολυτέλειες.

Οσον αφορά αυτή καθεαυτή την έκδοση, ας μη γελιόμαστε. Ολα ήταν μελετημένα και δρομολογημένα. Υπήρχε περίπτωση να αποτύχει η έκδοση όταν έχουν αναλάβει ως ανάδοχοι οι κερδοσκόποι του διεθνούς χρηματοοικονομικού συστήματος, οι οποίοι συνεχίζουν να λεηλατούν αναδυόμενες οικονομίες ή χώρες όπως τη δική μας και τις γειτονικές του ευρωπαϊκού Νότου;

Κάτω από αυτό το πρίσμα είναι τουλάχιστον «μαγική» η εικόνα της δυναμικής επιστροφής στις αγορές, καθώς για την ώρα αποτελεί προεκλογική διέξοδο και ένα ακόμα κεφάλαιο στην υποτιθέμενη επιτυχία της συγκυβέρνησης. Και γι’ αυτό όλα έγιναν «με εντολή Σαμαρά».

Στην πλατεία Συντάγματος, αποδείχθηκε όμως ότι οι πολίτες δεν πιστεύουν πλέον εύκολα τα παραμύθια.