Η Sugahspank! και η Esterina είναι βέρες Ελληνίδες. Η Idra Kayne γεννήθηκε και μεγάλωσε εδώ από πατέρα Ουγκαντέζο και μητέρα Ελληνίδα. Τις ενώνει, εκτός από το ταλέντο τους, η αγάπη τους για τα μπλουζ, τη σόουλ, τη φανκ, το χιπ-χοπ, το γκόσπελ, την τζαζ. Αυτή την τεράστια μουσική παράδοση που δεν γνωρίζει γεωγραφικά όρια

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Κυριακή των Βαΐων μεθαύριο αλλά εμείς θα πάμε κόντρα στο ρεύμα – όχι βέβαια πως δεν θα κάνουμε και μία βόλτα από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Καρύτση, εδώ δίπλα στην εφημερίδα μας, έχει τους καλύτερους ψάλτες για τη Μεγάλη Εβδομάδα, γοητευτικούς ακόμα και για εμάς που δεν περνάμε ούτε απ' έξω από τις εκκλησίες. Κυριακή των Βαΐων, λοιπόν, εμείς θα ακούσουμε και «μαύρη» μουσική και, δη, με ελληνική καταγωγή! Σχήμα οξύμωρο; Ισως.

Τρία κορίτσια δικά μας, Ελληνάκια, όμορφα και ωραία, δροσερά, ενώνουν δυνάμεις στο «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο» της Συγγρού. Τρία κορίτσια που αρέσκονται στους «μαύρους» ήχους, τα χιπ χοπ, τα σόουλ και τα σουίνγκ. Η Sugahspank!, η Idra Kayne και η Esterina σε μία παράσταση που την ονομάζουν «Back To Black». Τρεις φωνές γεμάτες black vibe θα παίξουν πρωτότυπο, δικό τους, υλικό καθώς και επιλεγμένες διασκευές ειδικά για τη βραδιά: Prince, Alice Russell, Kesiah Jones, Bo Diddley, Bessie Smith, Stevie Wonder και άλλα ωραία, τέτοια, «μαύρα».

Αλλά, βρε παιδί μου, τι σημαίνει «μαύρη» μουσική στην Ελλάδα; Δεν είναι κάτι ξένο και άγνωστο; Οι τρεις κοπέλες δίνουν τη δική τους απάντηση. Η Sugahspank! καταρχάς: «Εν έτει 2014 νομίζω ότι όλα έχουν σχέση με όλα. Δεν έχει καν νόημα να κάνουμε παραλληλισμούς ρεμπέτικου και μπλουζ, τα ίδια ανθρώπινα συναισθήματα είναι με διαφορετική χροιά». Η Idra Kayne στη συνέχεια: «Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάποιος δεσμός της Ελλάδας με τη «μαύρη» μουσική. Θεωρώ όμως ότι οι Ελληνες είναι ένας λαός με groove, με ρυθμό και η «μαύρη» μουσική πάντα θα τους «κουνάει»». Και η Esterina: «Αν βάλεις ένα ρεμπέτικο δίπλα σε ένα blues κομμάτι, οι ομοιότητες που θα βρεις είναι ίσως περισσότερες από αυτές που φαντάζεσαι. Η αμεσότητα και η απλότητα του λόγου, η περιγραφή της κοινωνίας και της καθημερινότητας, οι κοφτές και «αλήτικες» ερμηνείες. Αλλά και μουσικά αν το εξετάσεις, θα συναντάς όλο και περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά. Μπορεί χιλιομετρικά, βιωματικά, ακόμα και… χρωματικά να υπάρχουν διαφορές, η μουσική είναι μία όμως και μέσα από τον καθένα μας εκφράζεται διαφορετικά».

Η Sugahspank! (με το θαυμαστικό στον τίτλο της) είναι ένα ωραίο μαγκάκι από τον Πειραιά, μία απόλυτη performer on stage. Παίζει με τους Swing Shoes, μία μπάντα με επιρροές από Django Reinhardt έως και Μανώλη Χιώτη. Σόουλ, φανκ και χιπ χοπ. Ροκ, μπλουζ, γκόσπελ και σουίνγκ. «Μία Πειραιώτισσα δεν θα έπρεπε να ασχολείται με τα ρεμπέτικα κυρίως;» της λέω, πικάροντάς την. «Ναι, και όλοι οι μάγειρες στην Ελλάδα να μαγειρεύουν μόνο σουβλάκια και φασολάδα», απαντάει. «Κι άμα θέλουμε να φάμε καμιά κρέπα, να τρέχουμε Παρισάκι». Εχει τη φάση της το κορίτσι (μας), έτσι; Ενα άλμπουμ έχει κυκλοφορήσει έως τώρα, το καταπληκτικό «The incredible, the invisible». Είναι από τις πρώτες «μαύρες» τραγουδίστριες στην Ελλάδα. Αν νιώθει να άνοιξε κάποιο δρόμο; «Οχι, τον δρόμο τον άνοιξε η Τζούλη Μασσίνο» απαντάει, όπως συνήθως με χιούμορ. «Σοβαρά τώρα: όχι, δεν νομίζω να περίμενε κανείς εμένα να ανοίξω κανένα δρόμο και σίγουρα πολλές φωνές έχουν φλερτάρει με τα «μαύρα» στην Ελλάδα πολύ πιο πριν».

Η Idra Kayne γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα από Ουγκαντέζο πατέρα και Ελληνίδα μητέρα. «Είναι πλεονέκτημα να ανήκεις σε μια πολυεθνική οικογένεια», λέει. «Διαφορετικές κουλτούρες, συνήθειες, μουσικές, γεύσεις. Το θεωρώ πολύ μαγικό». Η μουσική είναι θέμα γονιδίων; Είναι έμπνευση ή επιρροές; «Θα έλεγα πως είναι απλά εσωτερική ανάγκη, έρωτας». Ανακάλυψε το πάθος της για τη μουσική και τον χορό από πολύ νεαρή ηλικία, σπούδασε χορό (κλασικό και τζαζ) για πολλά χρόνια και υπήρξε και μέλος χορωδίας. Εχει βγάλει το άλμπουμ «Don’t walk away», ενώ ασχολείται και με το θέατρο. «Η μουσική και το θέατρο είναι τα δύο πράγματα που ονειρευόμουν πάντα να κάνω», λέει. «Με τη μουσική ασχολούμαι πάνω από 10 χρόνια, ενώ το θέατρο μπήκε μόλις πριν από 3 χρόνια στη ζωή μου. Ποιο αγαπάω περισσότερο; Ξαναρωτήστε με σε 10 χρόνια να σας απαντήσω».

Και, τέλος, η Esterina, η πιο μικρή της παρέας. «Στη χιπ-χοπ χρωστάω το διαφωτιστικό άνοιγμα της πόρτας στην ευρύτερη «μαύρη» μουσική, οπότε ένα μεγάλο μέρος μου νιώθει χιπ-χοπ», λέει. «Το μεγαλύτερο μέρος τού «είναι» μου, όμως, αγαλλιάζει στους ανοιχτούς κόλπους της soul». Η Esterina παίζει χιπ-χοπ και συνεργάζεται πλέον με τον Rsn. Αυτή την περίοδο κυκλοφορούν ως «Rsn & Esterina» το πρώτο τους ολοκληρωμένο album, το «We got Music». «Είναι το πρώτο μας μουσικό παιδί», λέει. «Ενας δίσκος που έχει μέσα του όλα αυτά που ακούγαμε και μας διαμόρφωσαν μεγαλώνοντας. Τριπ χοπ, χιπ χοπ, σόουλ και μπλουζ. Ο Αρης, ο Rsn δηλαδή, είναι ταλαντούχος, με άριστη αισθητική και καλός φίλος. Ευλογία». Η Esterina είναι καταπληκτική επί σκηνής. Το μυστικό της; «Να είσαι ειλικρινής. Το stage, αν προσποιηθείς κάτι άλλο, σε εκθέτει».

* INFO: Γυάλινο Μουσικό Θέατρο: Λεωφόρος Συγγρού 143, Ν. Σμύρνη. Ωρα έναρξης: 22.00. Γενική είσοδος: 12 € με κρασί /μπίρα.

[email protected]