Οι έξι υποψήφιοι για το βραβείο ΔΕΣΤΕ

Επελέγησαν καλλιτέχνες της νέας γενιάς, που χρησιμοποιούν βίντεο, φωτογραφία, ζωγραφική εγκαταστάσεις. Οποιος κι αν βραβευτεί τον Σεπτέμβριο, το σίγουρο είναι πως η έκθεση στο Κυκλαδικής (από τον Απρίλιο) θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα

Της Βασιλικής Τζεβελέκου

^[1]Aνακοινώθηκαν οι έξη υποψήφιοι για το Βραβείο ΔΕΣΤΕ. Ανεξάρτητα από ποιος θα το πάρει, είναι βέβαιο ότι θα χαρίσουν μια ενδιαφέρουσα ομαδική έκθεση πριν από τη βράβευση του Σεπτεμβρίου. Θα εγκαινιαστεί στις 24 Απριλίου στο Μέγαρο Σταθάτου του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης και έργα τους –καινούργια κυρίως- θα παρουσιάσουν οι: Μαρία Θεοδωράκη, Ηλίας Παπαηλιάκης, Μιχαήλ Πυργέλης, Κώστας Σαχπάζης, Αλέξανδρος Τζάννης και Μαρία Χριστοφίδου. Ηταν ομόφωνες αποφάσεις της Επιτροπής Επιλογής του Βραβείου ΔΕΣΤΕ 2013, η οποία απαρτίζεται από διαφορετικά κάθε φορά μέλη, όπως και η κριτική επιτροπή, που έχουν ενεργή σχέση με την ελληνική και διεθνή εικαστική πραγματικότητα.

Το Βραβείο ΔΕΣΤΕ, το ελληνικό Τέρνερ όπως το αποκαλούν, θεσμοθετήθηκε το 1999 από το Ιδρυμα του Δάκη Ιωάννου, για να στηρίζει και να προωθεί την σύγχρονη ελληνική τέχνη. Δίνεται κάθε δύο χρόνια σ΄ έναν καλλιτέχνη που ζει στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Μετράει 14 χρόνια (8η η φετινή διοργάνωση) κι έχει κερδίσει την εκτίμηση καλλιτεχνών και ειδικών.

Ανάμεσα στους 6 υποψηφίους -από τις 28 συνολικά προτάσεις- υπάρχουν ενδιαφέρουσες συγκλίσεις και διαφορές. Ανήκουν όλοι στη νέα γενιά, εκφράζονται με διαφορετικά μέσα: βίντεο, φωτογραφία, ζωγραφική, εγκαταστάσεις ενώ μεταξύ τους υπάρχουν «εκλεκτικές συγγένειες». Ο Η. Παπαηλιάκης (ο μεγαλύτερος όλων) σπούδαζε στην ΑΣΚΤ με τη Μαρία Θεοδωράκη, ο Κώστας Σαχπάζης δευτεροετής τότε στη Σχολή τον βοήθησε για το στήσιμο του Περιπτέρου στην Μπιενάλε της Βενετίας, ενώ ο Παπαηλιάκης προετοίμασε τον Α. Τζάννη για τις εξετάσεις του στην ΑΣΚΤ.

Η Μαρία Θεοδωράκη (1977) ζει τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο και εκφράζεται μέσα από φωτογραφία, βίντεο, γλυπτική, installation. Ο Ηλίας Παπαηλιάκης (1970), με αξιόλογη προσωπική διαδρομή, εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 49η μπιενάλε Βενετίας κι ασχολείται με την έννοια της εικόνας σήμερα, μέσα από τη ζωγραφική πράξη. Ο Μιχαήλ Πυργέλης (1976) ζει και εργάζεται στην Κολωνία. Με αρκετές εκθέσεις στο ενεργητικό του, δημιουργεί γλυπτά από μέλη παλιών αεροπλάνων, έχοντας ω; θεωρητικό υπόβαδρο την ανάγκη του ανθρώπου να πετάξει.

Ο Κώστας Σαχπάζης (1977) παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση το καλοκαίρι και κέρδισε τις εντυπώσεις. Τον Φεβρουάριο συμμετέχει στην ομαδική «Hell as Pavilion» στο Palais de Tokyo, και τον Ιούνιο έχει σόλο παρουσία με την γκαλερί του «Andreas Melas & Helena Papadopoulos» στη διεθνή φουάρ «Art Basel» στη Βασιλεία.

Ο Αλέξανδρος Τζάννης (1979) παρουσίασε πρόσφατα δουλειά του στο Μπέη Χαμάμ στη Θεσσαλονίκη και στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, ενώ έχουν προηγηθεί εκθέσεις στον «Künstlerhaus Bethanien» στο Βερολίνο, στο Μουσείο Μπενάκη κ.α. Η Μαριάννα Χριστοφίδου (1980), η νεότερη της «παρέας», από τη Λευκωσία ζει και εργάζεται στην Κολωνία. Εκπροσώπησε μαζί με άλλους καλλιτέχνες την Κύπρο στην 54η Μπιενάλε Βενετίας (2011). Στη δουλειά της χρησιμοποιεί εγκαταστάσεις, φιλμ και βίντεο. Εχει αποσπάσει διεθνείς υποτροφίες και διακρίσεις και πέρυσι έδειξε τα έργα της στην πρώτη ατομική της έκθεση στην Κύπρο.

[email protected]