Του Λευτέρη Κουγιουμουτζή*

Εκλογές ενόψει και οι επαγγελματίες της πολιτικής έχουν δουλειές με φούντες. Ο αγώνας έχει ξεκινήσει και πρέπει να κερδηθεί πάση θυσία. Εδώ πια δεν παίζουμε, παρά μιλάμε για κοινωνική και οικονομική επιβίωση. Δεν είναι τα πράγματα όπως παλιά, που υπήρχε η πολυτέλεια της αγρανάπαυσης και της ανασύνταξης έπειτα από μια πρόσκαιρη ήττα. Ο αντίπαλος καραδοκεί, κι αυτή τη φορά είναι πραγματικός, με σάρκα και οστά· δεν αναμετριούνται πια με το πολιτικό τους alter ego.

Ρίχνονται στη μάχη με όλα τους τα όπλα. Ρέει αθρόα χρήμα αμφιβόλου προελεύσεως σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης· πότε για να εξαγοραστεί δημοσιότητα και προβολή, πότε για να εξασφαλιστεί σιωπή και ουδετερότητα. Οι τοπικοί καναλάρχες και τα κάθε λογής sites και blogs κάνουν χρυσές δουλειές. Τις εκλογές περιμένουν και αυτοί για να βγάλει κέρδος η επιχείρηση. Συνεντεύξεις, άρθρα, ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός χρόνος, ακόμα και τα παραπολιτικά σχόλια μπαίνουν στον τιμοκατάλογο. Η πολυφωνία και το λειτούργημα της αμερόληπτης ενημέρωσης, ας περιμένουνε για λίγο, οι καιροί είναι δύσκολοι.

Ψαρεύουν ψηφοφόρους σε θολά νερά. Ποδοσφαιριστές, μοντέλα, δημοφιλείς ραδιοφωνικοί παραγωγοί επιστρατεύονται συλλήβδην. Αλλωστε, όλοι μπορούν να προσφέρουν στην πόλη κι ας μην έχουν ιδέα για τα κοινά της, αρκεί να έχουν την απαραίτητη αναγνωρισιμότητα! Τηλεοπτικές περσόνες, παλιοί πολιτευτές, κατεστημένοι επαγγελματίες, μέλη επιφανών οικογενειών του κάθε τόπου, άνθρωποι με δίκτυο και μηχανισμό που εξυπηρετήθηκαν κι εξυπηρέτησαν παλιότερα, πρέπει να συμπεριληφθούν· έχουν κοινωνική ισχύ και είναι απαραίτητοι.

Παραγγέλνουν δημοσκοπήσεις, εκμισθώνουν επικοινωνιολόγους, μεθοδεύουν στημένα debate. Περνάνε ρουσφετολογικές διατάξεις πίσω από κλειστές πόρτες, εξυπηρετούν ημέτερους, τάζουν λαγούς με πετραχήλια, δέλεαρ σε δυνάμει υποψηφίους ή ψηφοφόρους. Ανακοινώνουν οικονομικά στοιχεία που εμφανίζουν αίφνης δήμους στιβαρούς και νοικοκυρεμένους σαν ελβετικά καντόνια, ανασκάπτουν δρόμους, πλακοστρώνουν πεζοδρόμια, εξωραΐζουν κάδους απορριμμάτων· όλα την ύστατη ώρα πριν από την κάλπη. Στρουθοκαμηλίζουν πολιτικά, φορώντας τον μανδύα του ακομμάτιστου, του «ανεξάρτητου». Το παλαιοκομματικό τους παρελθόν εξορίστηκε στη λήθη.

Συνδυασμοί απολιτίκ και lifestyle, συμμαχίες ετερόκλητων προθύμων με μοναδικό στόχο την ψηφοθηρία και την επιβίωση των κατά τόπους παρακλαδιών του κεντρικού κυβερνητικού συστήματος. Κι όσο για την ποιότητα της δημοκρατίας ή για τον πολιτικό μας πολιτισμό; Πιασάρικες ατάκες, θα συμπεριληφθούν και στο πρόγραμμα. Τα πάντα για να παγιδευτεί ο ψηφοφόρος. Κι από την άλλη, ο «εχθρός». Συνδυασμοί με ξεκάθαρη πολιτική τοποθέτηση και άποψη, με χαμηλό προφίλ, αποτελούμενοι από ανθρώπους που δεν βαρύνονται από τις πολιτικές της χρεοκοπίας παρά έχουν παρελθόν κοινωνικού ακτιβισμού και εθελοντικής ανιδιοτελούς προσφοράς. Που δεν κατέρχονται για οικονομική και κοινωνική καταξίωση αλλά για ένα αλλιώτικο αύριο. Συνδυασμοί δημιουργημένοι από τον μόχθο και τις κάθε λογής προσωπικές θυσίες των υποψηφίων και των μελών τους, χωρίς μιντιακές εξαρτήσεις και οικονομικούς ή κοινωνικούς πάτρωνες. Με ρομαντική και μαχητική διάθεση, με δίψα για αλλαγή σελίδας και χάραξη μιας άλλης ρότας.

Αγωνιούν να τους ανακαλύψουμε, θαμμένοι κατά κανόνα στις γωνίτσες των χειραγωγημένων ενημερωτικών site και στα μονόστηλα του τοπικού τύπου. Να μας κάνουν κοινωνούς και συμμέτοχους. Συνοδοιπόρους και όχι χειροκροτητές, συνδιαμορφωτές και όχι θεατές, κριτές και όχι κολαούζους. Εχουμε χρέος να τους αναζητήσουμε και να τους ενισχύσουμε. Κι αν, τώρα ή στο μέλλον, εντοπίσουμε παρατιμονιές, να τους επαναφέρουμε, απομονώνοντας όσους παρεισφρέουν για ίδια οφέλη. Με τη συμμετοχή μας και όχι με τη συνήθη μοιρολατρία και τον ωχαδερφισμό που μας διακρίνει.

Εχουμε κι εμείς ένα σπυρί ευθύνης. Ας σηκώσουμε το βάρος του σ’ αυτές τις εκλογές. Ας στείλουμε τους επαγγελματίες της πολιτικής στο ταμείο ανεργίας, ας πάρουμε επιτέλους το ρίσκο της αλλαγής, εγκαταλείποντας τον μονόδρομο της αποτυχίας. Από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή κι η αυτοδιοίκηση προσφέρεται. Γιατί, εντέλει, δεν είναι όλοι ίδιοι, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν με αγωνία για το αντίθετο οι επαγγελματίες της πολιτικής. Διαφορετικά θα έπρεπε να τρομάζουμε κάθε φορά που αντικρίζουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη.

………………………………………………………………………………………………………………..

* Μαθηματικός