Με τροπολογία της τελευταίας στιγμής συμπληρώνεται ο προεκλογικός σχεδιασμός της συγκυβέρνησης. Πρώτα μαγείρεψε τις ημερομηνίες των εκλογών, έφερε τη σταυροδοσία στα ευρωψηφοδέλτια και επέτρεψε τη διεξαγωγή και τη δημοσιοποίηση ώς την τελευταία στιγμή των δημοσκοπήσεων (που ξέρουμε ποιοι μπορούν να… παραγγείλουν τις περισσότερες) και τώρα «απελευθερώνει» τις εμφανίσεις των υποψήφιων περιφερειαρχών και δημάρχων σε όσα μέσα ενημέρωσης μπορούν μέσα σε ένα μήνα να τους «φιλοξενήσουν».

Καταργεί, δηλαδή, τους περιορισμούς της παρουσίας των υποψήφιων δημάρχων και των περιφερειαρχών καθώς και τις προβλεπόμενες ποινές του νόμου Ραγκούση του 2010, ο οποίος, τυπικά έστω, έθετε ορισμένους δημοκρατικούς κανόνες ισηγορίας υπέρ των λιγότερο ισχυρών υποψηφίων. Στην ουσία, οι καναλάρχες, τα διευθυντικά στελέχη των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης και οι κυβερνητικοί και οικονομικοί φίλοι τους θα είναι εκείνοι που θα επιλέγουν τους υποψήφιους και όλοι μπορούμε να φανταστούμε πόσο «αμερόληπτη» θα είναι η διαδικασία.

Και όλα αυτά θα συμβούν γιατί, όπως λένε, υπό τις παρούσες συνθήκες ο λαός δεν προλαβαίνει να ενημερωθεί αρκετά για τις θέσεις των υποψηφίων για τις περιφέρειες και τους δήμους. Θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι με πέντε-έξι διατάξεις νόμου για το ανώτατο όριο δαπανών του κάθε υποψήφιου και τρία «πόθεν έσχες» μπορεί να αντιμετωπιστεί το ανεξάντλητο, από άποψη αφθονίας πόρων και ποικιλίας μέσων, επικοινωνιακό οπλοστάσιο των πολιτικών ή των αυτοδιοικητικών σχηματισμών που διαπλέκονται με τα συστήματα συμφερόντων της οικονομικής εξουσίας, της πολιτικής εξουσίας και της εξουσίας των ιδιοκτητών μέσων ενημέρωσης.

Πρόκειται για σκανδαλώδη νόθευση της εκλογικής διαδικασίας και το αναμενόμενο αποτέλεσμα -ποιοι τελικά θα είναι οι προβεβλημένοι υποψήφιοι, δηλαδή, οι αγαπημένοι των μεγάλων εθνικών και τοπικών μέσων- θα είναι εμφανώς αντίθετο με τη συνταγματική επιταγή. Αλλά κατόπιν εορτής, μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, ποιος θα κάτσει να σκεφτεί σοβαρά για τη δημοκρατία;

Από σήμερα επίσης εκπέμπει από την πάλαι ποτέ συχνότητα του «902» και ο ραδιοσταθμός του ομίλου των «Παραπολιτικών». Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι η «απελευθέρωση» των ραδιοφωνικών εμφανίσεων των δημάρχων είναι μια ακόμα ευνοϊκή σύμπτωση στη θαυμαστή πορεία του νέου αυτού συγκροτήματος μέσων ενημέρωσης.

Η τροπολογία που υπέγραψαν τρεις υπουργοί εντάσσεται στην απελπισμένη προσπάθεια των δύο συγκυβερνώντων κομμάτων να πετύχουν έναν «κορεσμό» στις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες, με τους υποψηφίους τους να επαναλαμβάνουν τα ίδια χιλιοειπωμένα παραμύθια για την επιτυχία της συγκυβέρνησης. Οι πολίτες, όμως, μπορούν πάντα να ξεχωρίζουν την ήρα από το σιτάρι. Τους έχουμε εμπιστοσύνη.