Του Τάσου Παππά

«Δεν περίμενα ότΙ μια αντισυμβατική κίνησή μου θα προκαλούσε τόσα σχόλια» είπε ο Γ. Παπανδρέου στην παρουσίαση του βιβλίου της Μαριλένας Κοππά, όπου η συνύπαρξή του με τον Φ. Κουβέλη θορύβησε τη Χαρ. Τρικούπη.

Πράγματι, στο παρελθόν αρκετές φορές επέδειξε αντισυμβατική συμπεριφορά. Θυμίζουμε τη θέση του για τον διαχωρισμό των ναρκωτικών σε σκληρά και μαλακά και την άποψή του για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που αντιμετωπίστηκαν με χλευαστικά σχόλια από τα περισσότερα στελέχη, μηδέ του ιδρυτή-πατέρα του εξαιρουμένου. Ωστόσο, αυτός ο ευγενής άνθρωπος με τις αντισυμβατικές απόψεις και το μειλίχιο ύφος, που ακόμη κι όταν τον βρίζουν δεν θυμώνει, έχει αποδείξει ότι μπορεί να γίνει αδίστακτος και εκδικητικός:

• Το 1996 «άδειασε» τον προϊστάμενό του υπουργό Εξωτερικών Θεόδ. Πάγκαλο στέλνοντας επιστολή στον τότε πρωθυπουργό Κ. Σημίτη με την οποία ασκούσε στον Θεόδ. Πάγκαλο σκληρή κριτική για τους χειρισμούς του στην υπόθεση Οτσαλάν. Με τον Θεόδ. Πάγκαλο οι σχέσεις τους ήταν τεταμένες. Ο κ. Πάγκαλος τον είχε περιορίσει σε διακοσμητικό ρόλο στο υπουργείο, ενώ δεν μιλούσε καθόλου κολακευτικά για τον υφιστάμενό του όταν τον ρωτούσαν πώς θα έβλεπε τον Γιώργο για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ.

• Το 2008 δεν δίστασε να αποπέμψει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα τον Κ. Σημίτη. Ο κ. Παπανδρέου δεν είχε ξεχάσει ότι ο ευεργέτης του είχε υποστηρίξει στην εσωκομματική μάχη του 2007 τον Ευάγγ. Βενιζέλο και έδειχνε με κάθε τρόπο ότι είχε μετανιώσει που του είχε δώσει το χρίσμα για την αρχηγία το 2004.

Η σύγκρουση για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ με τον Ευάγγ. Βενιζέλο ήταν τραυματική και για τις δύο πλευρές. Ο κ. Βενιζέλος δεν χώνεψε ποτέ ότι έχασε τη μάχη, αν και είχε ξεκινήσει με ποσοστά της τάξεως του 80%, ενώ κάποιοι εκ των συνεργατών του είχαν κάνει λόγο για νοθεία στις εκλογικές διαδικασίες. Στο τσακ γλίτωσε τη διαγραφή ο κ. Βενιζέλος το 2007. Οταν ανακοίνωσε την πρόθεσή του να δημιουργήσει όμιλο προβληματισμού, ο κ. Παπανδρέου τού έστειλε τελεσίγραφο: Ή εγκαταλείπεις την ιδέα ή σε διώχνω. Ο Ευάγγ. Βενιζέλος αναδιπλώθηκε. Το χάσμα μεγάλωσε.

• Και ερχόμαστε στο 2011. Ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει στο υπουργικό συμβούλιο την απόφασή του να πάει σε δημοψήφισμα για το Μεσοπρόθεσμο. Ο κ. Βενιζέλος εκείνη τη στιγμή δεν διατυπώνει ένσταση. Το κάνει όμως αμέσως μετά την επιστροφή του από τις Κάνες και ύστερα από τον εκβιασμό του Σαρκοζί και της Μέρκελ.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο Γ. Παπανδρέου υποχρεώθηκε να παραιτηθεί, αλλά και πάλι δεν ξέχασε. Είναι πεπεισμένος ότι ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ συμμετείχε μαζί «με τα οργανωμένα συμφέροντα που έπαιξαν τα ρέστα τους» στην εκστρατεία εναντίον του που οδήγησε στην εκπαραθύρωσή του από την πρωθυπουργία και την προεδρία του κόμματος.

Από τότε κάνει οτιδήποτε για να δείξει τη δυσφορία του για τις επιλογές του κ. Βενιζέλου. Εξέφρασε την οργή του για τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στο σκαρίφημα Διεθνούς που εξήγγειλαν οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες, διαφώνησε ανοιχτά με την εμπλοκή του ΠΑΣΟΚ στην πρωτοβουλία των «58» και αρνήθηκε να συμμετάσχει στο εγχείρημα της «Ελιάς».

Ο Γ. Παπανδρέου παίζει στα σίγουρα. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι οριακή. Ο κ. Βενιζέλος δεν ξέρει πόσοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα ακολουθούσαν τον κ. Παπανδρέου στην έξοδο αν αποφάσιζε να τον διαγράψει. Ετσι, αυτός που σε άλλες συνθήκες δεν θα σήκωνε μύγα στο σπαθί του, καταπίνει σήμερα τη μία μετά την άλλη τις προκλήσεις Παπανδρέου. Αμάσητες. Το σκεπτικό-πρόσχημα; «Δεν μ’ ενοχλεί τίποτε. Εμείς κοιτάμε τον τόπο, την οικονομία, τους πολίτες». Η ψυχή του το ξέρει…