Η στήλη σήμερα δίνει βήμα σε έναν Πειραιώτη, ο οποίος παρεμβαίνει με τον δικό του μεστό και συναισθηματικό λόγο στα δημοτικά πράγματα της πόλης του.

«Κύριοι, ο Πειραιάς δεν είναι μια ανοχύρωτη πόλη, ο Πειραιάς δεν έχει ανάγκη από όψιμους σωτήρες και οικονομικούς κολοσσούς οι οποίοι επαγγέλλονται τη σωτηρία του, αποκρύπτοντας εντέχνως -αλλά για πόσο ακόμα;- ανομολόγητους, κρυφούς, επιχειρηματικούς σκοπούς. Ο Πειραιάς δεν είναι φέουδο κανενός και πολύ περισσότερο δεν είναι περιουσιακό στοιχείο κανενός προέδρου, κανενός συμβούλου, κανενός παράγοντα της ομάδας της καρδιάς μας.

»Ολυμπιακός από τα γεννοφάσκια μου, δυστυχώς σήμερα θλίβομαι γιατί οι κύριοι Μώραλης, Μαρινάκης, Κόκκαλης και άλλοι “της τελευταίας στιγμής σωτήρες” με θεωρούν περιουσιακό στοιχείο της ομάδας και εν δυνάμει υποστηρικτή της δημοτικής τους κίνησης.

»Θυμάμαι ότι το μεγαλείο αυτής της ομάδας δεν οικοδομήθηκε μόνο στους αγωνιστικούς χώρους, οικοδομήθηκε στην κοινωνία και τους αγώνες της, στην ηρωική μορφή του εκτελεσμένου στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας Ν. Γούδα, στον πρόεδρο Γ. Ανδριανόπουλο όταν εξαναγκάστηκε σε παραίτηση το 1967 επειδή αρνήθηκε να εκτελέσει διαταγές της χούντας για αντικατάσταση μελών του διοικητικού συμβουλίου με στρατιωτικούς. Και κυρίως οικοδομήθηκε από τους λαϊκούς αγώνες της πειραιώτικης κοινωνίας, φτωχοί εργάτες, αριστεροί στην πλειοψηφία τους, αν ακούσετε ρεμπέτικα τραγούδια και διαβάσετε ιστορία, κάτι θα καταλάβετε εσείς και οι φίλοι σας.

»Κύριοι, ο Πειραιάς δεν είναι ο πρόεδρος και οι υπάλληλοί του, δεν είναι η Θύρα 7 και οι κατά δήλωσή τους Ολυμπιακοί, δυστυχώς για σας είναι όλοι εκείνοι που έχουμε μάθει να διαχωρίζουμε την πολιτική μας τοποθέτηση από τη φίλαθλη ιδιότητα. Ο Ολυμπιακός δεν είναι μια τεράστια ομπρέλα που χωράει από κάτω τον καθένα και θλίβομαι βαθιά όταν με θεωρείτε μέλος ενός περιοδεύοντος θιάσου πολιτικών, πολιτευτών, και κάθε είδους παραγόντων και παραγοντίσκων, οι οποίοι βολτάρουν στην πόλη ομνύοντας στο όνομα του προέδρου του Ολυμπιακού, έτοιμοι για ρεσάλτο την επομένη των εκλογών.

»Δεν είμαι αφελής: το λιμάνι σημαίνει χρήμα και στους καιρούς μας όποιος ελέγχει λιμάνια, ελέγχει και τη ροή του χρήματος, είτε ναυτιλιακού είτε επιχειρηματικού. Τα άλλα για θέσεις εργασίας και μείωση ανεργίας είναι για να γίνεται κουβέντα. Ως πολίτης και φίλαθλος του Ολυμπιακού αρνούμαι να συμμετάσχω σε ένα κακοστημένο παιχνίδι δήθεν σωτηρίας της πόλης, όταν είναι οφθαλμοφανές ότι ο Πειραιάς είναι το colpo grosso για τη δημιουργία ενός κόμματος επιχειρηματιών που θα κληθεί να σώσει τον τόπο απέναντι στο αδύναμο αστικό πολιτικό προσωπικό.

»Ομως θα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι φίλαθλοι δεν είναι μια άμορφη μάζα χειροκροτητών που προσκυνάνε τον Ηγέτη, είναι αρκούντως υποψιασμένοι για να αντιλαμβάνονται τις παγίδες, ακόμα και όταν αυτές καλύπτονται από τη σημαία του Θρύλου…

»Τελικά, μη μας θεωρείτε άβουλους και “φτωχούς στο πνεύμα”. Δυστυχώς για εσάς, και σκεφτόμαστε και ψηφίζουμε με καρδιά και πολιτική λογική. Φιλικά Α. Σ.».

Για την αντιγραφή Φώτης Παπούλιας