→Επιμήκυνση στα 50 χρόνια, μειώσεις επιτοκίων και μετατροπή τους σε σταθερά, η ελληνική πρόταση για τη βιωσιμότητα του χρέους. Στο σημερινό Εurogroup θα τη θέσει επισήμως ο Γ. Στουρνάρας. Δανειστές και εταίροι, όμως, δεν θέλουν να ανοίξει αυτή η συζήτηση νωρίτερα από το φθινόπωρο

Του Κώστα Τσάβαλου

Το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης να ανοίξει η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του χρέους, στη βάση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί από τους εταίρους μας τον Νοέμβριο του 2012, θα θέσει σήμερα και επισήμως στη συνεδρίαση του συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης ο Γιάννης Στουρνάρας.

Με επικυρωμένα τα στοιχεία για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2013 από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat), την έξοδο στις αγορές και την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανά χείρας ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής σε γενικές γραμμές προχωράει, ο υπουργός Οικονομικών θα ζητήσει από τους Ευρωπαίους ομολόγους του να ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία για τη λήψη μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.

Διαφωνίες

Ομως μόνο απλό δεν είναι το θέμα της βιωσιμότητας του χρέους. Αντίθετα είναι δύσκολο και δυσεπίλυτο, καθώς ούτε οι ίδιοι οι δανειστές της χώρας (ευρωζώνη και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) δεν συμφωνούν μεταξύ τους στα… βασικά για τους τρόπους επίλυσης του προβλήματος. Το ΔΝΤ επιμένει ουσιαστικά ότι χωρίς «κούρεμα» των δανείων δεν διασφαλίζεται η βιωσιμότητά του, την ώρα που οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν θέλουν να ακούνε για νέο «κούρεμα». Αλλωστε η λύση του χρέους για τους Ευρωπαίους αποτελεί το ισχυρότερο «όπλο» τους για να κρατήσουν «αιχμάλωτη» των μνημονίων την Ελλάδα και να συνεχίσουν την πλήρη μετάλλαξη της οικονομίας της, προκειμένου να εξυπηρετηθούν απόλυτα τα στρατηγικά τους συμφέροντα.

Υπό αυτές τις συνθήκες, από την πλευρά των δανειστών δεν πρόκειται να ξεκινήσει η συζήτηση για το χρέος νωρίτερα από το φθινόπωρο και πριν από τη συγκρότηση της νέας διοίκησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι υπουργοί Οικονομικών θα δώσουν μεν πολιτική εντολή στο Euroworking Group να εξετάσει όλα τα σενάρια μείωσης του χρέους, όμως η συζήτηση θα εξελιχθεί ουσιαστικά με την επάνοδο της τρόικας στην Αθήνα στα τέλη του ερχόμενου Αυγούστου, οπότε θα τεθεί και το χρηματοδοτικό κενό της χώρας για την επόμενη διετία.

Στην κατεύθυνση να αποκτήσει η χώρα ουσιαστική πρόσβαση στις αγορές, να μη χρειαστεί νέα δανειακή σύμβαση και να εισέλθει η οικονομία σε έναν βιώσιμο αναπτυξιακό κύκλο, η ελληνική αντιπροσωπεία προσέρχεται στο Eurogroup με συγκεκριμένες προτάσεις για το χρέος: επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, μειώσεις επιτοκίων και μετατροπή τους από κυμαινόμενα σε σταθερά. Συγκεκριμένα προτείνει:

1. Επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής στα 50 χρόνια όλων των δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα από τα κράτη της ευρωζώνης και από τον EFSF συνολικού ύψους περίπου 193 δισ. ευρώ (περίπου 53 δισ. ευρώ έχουν χορηγηθεί από την ευρωζώνη και τα υπόλοιπα 140 από τον μηχανισμό στήριξης). Η μέση διάρκεια των δανείων από την ευρωζώνη είναι 17 χρόνια και από τον EFSF 30 χρόνια. Η ελάφρυνση για τον προϋπολογισμό από την επιμήκυνση υπολογίζεται σε 6 με 7 δισ. ευρώ τα επόμενα 20-30 χρόνια, καθώς θα περιοριστεί το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους.

2. Μείωση των επιτοκίου δανεισμού και μετατροπή του σε σταθερό πέριξ του 1% για τα 50 χρόνια αποπληρωμής των δανείων. Το όφελος για την ελληνικό Δημόσιο υπολογίζεται στα 25 δισ. ευρώ (περίπου στο 14% του σημερινού ΑΕΠ). Για τα δανεικά που έχει λάβει η Ελλάδα από την ευρωζώνη το επιτόκιο είναι κυμαινόμενο (Euribor +0,50%). Σύμφωνα με την εναλλακτική πρόταση, το επιτόκιο μετατρέπεται σε σταθερό για 15 χρόνια και επανεξετάζεται το θέμα μετά το πέρας της 15ετίας. Ζητείται επίσης περίοδος χάριτος για 10 ή 20 χρόνια στην καταβολή τόκων για τα δάνεια από την ευρωζώνη, όπως έχει γίνει και με τους τόκους των δανείων από τον μηχανισμό.

«Ελλάδα 2021»

Παράλληλα ο κ. Στουρνάρας θα παρουσιάσει στο συμβούλιο το σχέδιο για το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της οικονομίας με το κωδικό όνομα «Ελλάδα 2021». Το σχέδιο στηρίζεται σε εννέα τομείς αιχμής: τουρισμός, πρωτογενής παραγωγή-μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, έρευνα-τεχνολογία, ενέργεια, διαμετακομιστικό εμπόριο-μεταφορές, βιομηχανία μετάλλων-δομικών υλικών, βιομηχανία φαρμάκων, εμπορεύσιμες υπηρεσίες και ναυτιλία. Στο σχέδιο υπογραμμίζεται πως σημαντικοί πόροι θα κατευθύνονται στις επενδύσεις αντί της κατανάλωσης, η απασχόληση θα έχει αυξηθεί ουσιωδώς και μεγάλο μέρος του παραγόμενου προϊόντος θα εξάγεται, ενώ ταυτόχρονα θα υπάρχει σύγκλιση με τις χώρες της ευρωζώνης, η οποία όμως θα στηρίζεται σε υγιείς οικονομικές βάσεις.