Του Πέτρου Μανταίου

«Προεκλογικό “άνοιγμα” στους ξενοδόχους» έκανε, λέει, ο πρωθυπουργός («Εφ.Συν.» 2/5), στη γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων. Και καλά έκανε, λέω εκ των προτέρων. Καλά έκανε που υποσχέθηκε (φτάνει να τηρηθούν οι υποσχέσεις∙ η χώρα δεν έχει σ’ αυτό ούτε την έξωθεν ούτε την παλαιόθεν καλή μαρτυρία): επενδύσεις μέσω ΕΣΠΑ, αναπτυξιακή πολιτική, απλοποίηση διαδικασιών αδειοδότησης επιχειρήσεων και επενδύσεων.

Επίσης, καλά έκανε που, μετά το επιτυχές «άνοιγμα» στη ρωσική τουριστική αγορά το 2013, υποσχέθηκε ανάλογο «άνοιγμα», για το 2014, στην Κίνα. Ο τουριστικός τομέας ανεβαίνει, εν μέσω κρίσης, άρα πρέπει και να υποστηρίζεται συνεχώς και με όλα τα (νόμιμα!) μέσα. Στα προεκλογικά «ανοίγματα» είναι που διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις. Διότι πολλά από αυτά τα «ανοίγματα» προεκλογικών… πειρασμών μετεκλογικά μάς… έκλεισαν το σπίτι.

Αναφέρομαι, ενδεικτικά, σε μία από τις παραπάνω εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη συνέλευση των ξενοδόχων: στη «ρύθμιση εκκρεμών θεμάτων που αφορούν τον αιγιαλό». Οπως υπενθυμίζει το δημοσίευμα της «Εφ.Συν.»: «με νομοσχέδιο που ψηφίστηκε (30/4), δίνεται άφεση αμαρτιών σε όλους –φυσικά και σε ξενοδόχους– για κατασκευαστικά ατοπήματα σε παραλίες».

Εδώ ανακύπτει σοβαρό ερώτημα που και από τον επιγραφόμενο και από άλλους συναδέλφους, κυρίως όμως από ειδικούς του περιβάλλοντος, έχει διατυπωθεί επανειλημμένως: Ποιο είναι το τουριστικό «πακέτο» που μπορεί να προσφέρει η Ελλάδα στους επισκέπτες της και τι περιλαμβάνει; Ποιο νομίζουν –οι Ελληνες πολιτικοί και δη οι επικεφαλής κυβερνήσεων– ότι είναι το τουριστικό συγκριτικό πλεονέκτημα που διαθέτει η Ελλάδα έναντι άλλων χωρών με τουριστικούς προορισμούς; Μήπως τα «κατασκευαστικά ατοπήματα» σε παραλίες επενεργούν αρνητικά στον τουρισμό, για να τους «δίνεται άφεση αμαρτιών»; Επί τέλους, οι προεκλογικές περίοδοι και τα «ανοίγματά» τους δεν είναι παντός καιρού και όποιον πάρει ο χάρος. Ζημιώνεται η χώρα από «κατασκευαστικά ατοπήματα» σε παραλίες, που, μαζί με τις αρχαιότητες, είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει.