Η δημοσιογράφος από τη Σαρδηνία, υπεύθυνη επικοινωνίας της παράταξης «Για μια Αλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα», έγινε θέμα στο διαδίκτυο αλλά και στα μέσα ενημέρωσης μετά την απόφασή της να δημοσιεύσει φωτογραφία της με μπικίνι και λεζάντα «Ψηφίστε Τσίπρα». Το θέμα θα μπορούσε να είναι κωμικοτραγικό, αποδεικνύει όμως το δράμα του επιπέδου της ενημέρωσης στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η ιταλική «Λίστα Τσίπρα» δεν είχε καμία πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης της Ιταλίας, ούτε καν μια χαραμάδα ελάχιστης προβολής. Το αποδεικνύει αυτό η καθιστική διαμαρτυρία εκατό και πλέον μελών της «Λίστας Τσίπρα» μπροστά από τα γραφεία της δημόσιας τηλεόρασης RAI στη Ρώμη, ώστε να ενημερώσουν το κοινό ότι αυτή έχει σχεδόν αποκλειστεί από τα δελτία ειδήσεων.

Η κίνηση της δημοσιογράφου είναι κατά βάθος σαρκαστική και βαθιά πολιτική διότι ξεγυμνώνει την κοινωνία της πληροφόρησης αποδεικνύοντας ότι ο σεξισμός υπερτερεί των αξιών και είναι η μόνη «αξία» στην οποία ομνύουν σχεδόν άπαντες: πολιτικοί – δημοσιογράφοι – κοινωνία.

Η ίδια μιλά στην «Εφ.Συν.» και εξηγεί τα κίνητρα της πράξης της, τον σάλο που προκάλεσε και τα αποτελέσματά της. Ξαφνικά η σιωπή περί τον Τσίπρα έσπασε, έστω μ' αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο. Γίνεται όμως φανερό ότι οι αριστερές ιδέες ενοχλούν μια Ευρώπη που έχει πλέον καθαρά νεοφιλελεύθερα χαρακτηριστικά, τόσο στην οικονομία όσο και στις κοινωνικές σχέσεις.

Οσοι είπαν ότι η δημοσιογράφος χρησιμοποίησε το μπερλουσκονικό μοντέλο κρίνουν αβίαστα, μια και η ίδια, όπως αναφέρουν πλέον τα μέσα ενημέρωσης, διαθέτει πολιτική ωριμότητα, αυτοσαρκασμό, ευρύνοια και βαθύ περιεχόμενο. Δεν είναι τυχαίο ότι συνάδελφοί της, φεμινίστριες, αλλά και πολιτικοί στάθηκαν αλληλέγγυοι στην πράξη αυτή απελπισίας και αυτοσαρκασμού. Με μια απλή κίνηση απέδειξε ποια είναι η κινητήρια δύναμη της ενημέρωσης, της ισονομίας, του μη αποκλεισμού. Ηταν ένα χαστούκι στον συντηρητισμό και τον πουριτανισμό μιας Ευρώπης της οποίας οι ηγέτες υποκρίνονται ασύστολα και τα μέσα ενημέρωσης υπηρετούν αυτήν την υποκρισία αποκλείοντας από το βήμα ό,τι τους ενοχλεί, ό,τι διαταράσσει το πολιτικό τους παιχνίδι και την επικυριαρχία του κατεστημένου. Η δημοσιογράφος πολύ κομψά αναφέρει ότι ανακάλυψε πως η Ιταλία είναι μια χώρα σεξιστική, αρρωστημένη. Αλλά δεν είναι μόνο η Ιταλία, είναι οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης, μαζί και η δική μας.

Εξάλλου, κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να παρουσιάζεται όπως επιθυμεί όταν έχει στα περιουσιακά του στοιχεία γερούς αξιακούς κώδικες και δεν εκμεταλλεύεται την κάθε παρουσία του.

Ετσι όμως συμβαίνει σε κοινωνίες που ζουν μέσα στην υποκρισία – πρέπει λ.χ. να πνιγούν μετανάστες για να διαπιστωθεί ότι υπάρχει μεγάλο έλλειμμα μεταναστευτικής πολιτικής. Σε μια κοινωνία όπου επικρατούν οι ανισότητες και η αδικία πρέπει να φτάσει ο κόμπος στο χτένι για να στραφεί η ματιά των αρμοδίων στα φλέγοντα θέματα, εν προκειμένω στον αποκλεισμό των θέσεων της «Λίστας Τσίπρα» από τα μέσα ενημέρωσης και τη δημοσιότητα. Το θέμα δεν είναι ελαφρύ, είναι σοβαρό και άκρως πολιτικό και, τέλος, αποκαλυπτικό.