Ενας 50χρονος μαέστρος, που ελάχιστες φορές έχει διευθύνει ελληνικές ορχήστρες, αντικαθιστά τον πολύ επιτυχημένο Βασίλη Χριστόπουλο, που ποτέ δεν μάσησε τα λόγια του και είχε μεγάλα όνειρα για το σύνολο

*Την Πέμπτη στο Μέγαρο η ΚΟΑ, υπό τον Βασίλη Χριστόπουλο, παρουσιάζει έργα Μπραμς με σολίστ τη Ρωσίδα πιανίστα Αννα Βινίτσκαγια. Είναι η καλύτερη ευκαιρία να τον ευχαριστήσουμε εμπράκτως για όσα έκανε για την ορχήστρα. Στις 20.30.

Της Ματούλας Κουστένη

Είχε δεν είχε ο υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος, την έκανε την έκπληξη. Τόσο καιρό δεν έλεγε κουβέντα για την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, και το Σάββατο το μεσημέρι ανακοίνωσε την πρόσληψη του Στέφανου Τσιαλή, υποχρεώνοντάς μας να ψάχνουμε ποιος είναι αυτός ο αρχιμουσικός που θα διαδεχτεί τον πιο επιτυχημένο διευθυντή που είχε η ορχήστρα τα τελευταία χρόνια. Λοιπόν, στο τιμόνι της ΚΟΑ πια βρίσκεται ένας 50χρονος μαέστρος με καριέρα στις ορχήστρες της Γερμανίας.

Γεννημένος στην Ερμούπολη το 1964, ο Στ. Τσιαλής σπούδασε πιάνο στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης, μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και διεύθυνση ορχήστρας στην Ακαδημία Μουσικής της Βιέννης. Το 1996 κέρδισε υποτροφία από το Ιδρυμα Richard Wagner, ενώ ένα χρόνο πριν διηύθυνε τη γερμανική πρεμιέρα της όπερας «Μήδεια» του Μίκη Θεοδωράκη (γενικότερα θεωρείται ένας από τους σημαντικούς ερμηνευτές του Ελληνα συνθέτη). Από το 1997 έως το 2004 ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής της Ορχήστρας Δωματίου της Κεντρικής Γερμανίας, ενώ μεταξύ 2005 και 2009 εργάστηκε ως μόνιμος μαέστρος και αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής στο Κρατικό Θέατρο του Meiningen. Από το 2009 μέχρι πρόπερσι ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής και κύριος αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Θουριγγίας.

«Είναι μεγάλη μου τιμή και χαρά η ανάληψη της καλλιτεχνικής διεύθυνσης της ΚΟΑ», δήλωσε ο ίδιος. «Η προοπτική να προσφέρω στην πατρίδα μου μετά από πολλά έτη δραστηριότητας στο εξωτερικό, με γεμίζει με υπερηφάνεια και αίσθημα ευθύνης. Αναλαμβάνω την ορχήστρα σε πολύ καλό επίπεδο μετά το σημαντικό καλλιτεχνικό έργο του απερχόμενου διευθυντή. Ευελπιστώ ότι με την υποστήριξη του διοικητικού συμβουλίου, των συναδέλφων της ΚΟΑ -μουσικών και όλων των άλλων στελεχών- και των φίλων ακροατών, θα συμβάλω με νέες ιδέες στην περαιτέρω ανάδειξη της πρώτης ορχήστρας της χώρας». Το βιογραφικό του αναφέρει πως τον συνδέει μακροχρόνια συνεργασία με τις Κρατικές Ορχήστρες Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Οι μια-δυο φορές που έχει διευθύνει την καθεμία μάλλον δεν δικαιολογεί τέτοιους χαρακτηρισμούς. Εν πάση περιπτώσει, εκείνοι που ήρθαν ήδη σε μια πρώτη επαφή μαζί του μιλούν για έναν ευγενή άνθρωπο, ενώ κάποιοι θυμούνται πως το όνομά του είχε ακουστεί για την ΚΟΑ και πριν από τη θητεία Χριστόπουλου. Σήμερα, τα προβλήματα είναι σίγουρα περισσότερα: δεκάδες κενές θέσεις στην ορχήστρα, μουσικοί μουδιασμένοι από την απαξιωτική συμπεριφορά σε έναν εξαιρετικά επιτυχημένο διευθυντή, επιχορήγηση στο ναδίρ, τεταμένες σχέσεις με το Μέγαρο Μουσικής.

Πώς φτάσαμε εδώ; Η πρώτη μεγάλη σύγκρουση ήρθε πέρυσι τον Ιούνιο.Την επομένη της διακοπής λειτουργίας της ΕΡΤ, ο Βασίλης Χριστόπουλος, δείχνοντας τη συμπαράστασή του στο Τρίτο Πρόγραμμα και τα Μουσικά Σύνολα, ανέβηκε με την ΚΟΑ στην Αγ. Παρασκευή. Στον Θόδωρο Φορτσάκη (καθηγητής Νομικής, πρόεδρος του Δ.Σ. της ΚΟΑ και μετέπειτα πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ) δεν άρεσε καθόλου η κίνηση αυτή. Ο μόνος από το Δ.Σ. που στάθηκε στο πλευρό του τότε ήταν ο συνθέτης Γιώργος Κουμεντάκης. Ο κ. Φορτσάκης ίσως δεν μπορούσε να αντιληφθεί πως η κίνηση δεν ήταν μόνο συμβολική αλλά και ουσίας, καθώς η ΚΟΑ είχε πολύ στενούς δεσμούς με τη χορωδία της ΕΡΤ. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι φέτος χρειάστηκαν τέσσερις φορές για παραγωγές χορωδία και την αναζήτησαν στο εξωτερικό.

Εκτοτε, ήταν πολλά τα σημάδια που έδειχναν πως ο Βασίλης Χριστόπουλος ενοχλούσε:

*Του ζητήθηκε να παρουσιάσει η ΚΟΑ ορατόριο της Λίας Βίσση και αρνήθηκε. Να «προσέξει» μια βιολίστρια που θα λάμβανε μέρος σε ακρόαση, όμως δεν την επέλεξε.

* Παρά τις αλλεπάλληλες εκκλήσεις από μέρους του Β. Χριστόπουλου, ο υπουργός Πολιτισμού Π. Παναγιωτόπουλος τον συνάντησε μόνο μία φορά ένα απόγευμα, για μία ώρα και δεν δεσμεύτηκε για τίποτα.

*Ηταν τελειομανής κι ονειρευόταν μια ορχήστρα ευρωπαϊκού επιπέδου στην οποία δεν χωρούσαν ρουσφέτια και παλαιές πρακτικές.

*Είχε την τόλμη να «σηκώσει το χαλί» και να δείξει στον κόσμο τις πρακτικές του Μεγάρου το οποίο με το έτσι θέλω τους παρακρατούσε τα έσοδα από τις συναυλίες.

Θα έπρεπε, λοιπόν, να την περιμένουμε την αντικατάστασή του. Ειδικά όταν την περασμένη Πέμπτη μάς παρουσίασε τον απολογισμό της τριετίας του και στη συνέντευξη Τύπου δεν παραβρέθηκε ούτε ένας από το Δ.Σ. της ΚΟΑ…