Θεσμοί για Τοπική Αυτοδιοίκηση

 

Η «Εφ.Συν.» μπορεί πολλά, όλα! Εχετε χρέος να αναλάβετε πρωτοβουλίες! Το χρωστάτε στην κοινωνία ολόκληρη! Βγείτε μπροστά! Εκμαιεύστε απλές δεσμεύσεις από όλους! Ναι ή όχι σε νέους θεσμούς κ. υποψήφιοι;

 

Οι εκλογές του Μαΐου του 2014 θα αναδείξουν -και- δημοτικούς άρχοντες, που θα άρχουν επί 5 χρόνια… 1.821 ημέρες: μια ζωή. Αν τώρα, πριν από τις εκλογές, συμφωνήσουν όλοι ενώπιον της «Εφ.Συν.» και των συνδημοτών τους πως ό,τι και αν γίνει, «με κάθε κυβέρνηση» θα καθιερώσουν θεσμούς πανελλαδικούς, όλοι μαζί (κι αν… δυσβάσταχτο αυτό μοιάζει για τους ελληνικούς εγωισμούς), έστω… ταυτόχρονα όλοι, τότε όλα θα αλλάξουν θεαματικά, ουσιαστικά και απλά -και χωρίς λεφτά! Η «Εφ.Συν.» και ο Νικόλας Βουλέλης και αυτόνομα ή σε μια πρόταση ή συνάντηση όλων των διευθυντών-εκδοτών ή ΕΣΗΕΑ, μπορεί να επιτύχουν δεκαπλάσια και θαυμασιότερα. Η Ενωσή μας προτείνει μόνον τα εξής απλά για θεσμοθέτηση, με τα οποία θα καταξιώνεται εσαεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση:

 

1ος Θεσμός: Ετήσια Πανελλήνια Γιορτή της Ελληνικής Γλώσσας. Κάθε βράδυ Πρωτοχρονιάς: 330 Τοπικές Γιορτές Γλώσσας των 330 δήμων, με τηλεοπτική σύνδεση όλων με το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης ή Αθηνών, όπου όλη η πολιτική και πνευματική ηγεσία της χώρας, μαθητές και φοιτητές. Μοναδική παγκόσμια προβολή. Αναντικατάστατη ευκαιρία ενότητας και… αυτογνωσίας όλων μας. Τιμή και ενδυνάμωση κάθε κοινότητας.

 

2ος Θεσμός: Ετήσια Πανελλήνια Γιορτή (Επώνυμη:) Ολων των δήμων! Μια γιορτή φιλοτιμίας: μαζί και αλληλεγγύης (μόνον με ευρώ!) Και φροντίδας για το περιβάλλον. Με πρώτους όλους τους δημάρχους και όλους τους ηγέτες κάθε επιπέδου. Κάθε 3ο Σαββατοκύριακο του Μάρτη.

 

Θα λάμψει από πάστρα κι ομορφιά όλη η Ελλάδα! Αφού όλοι θα πασχίζουμε να υψώσουμε κάθε πόλη και χωριό μας ξεχωριστά, γιατί θα ξέρουμε ότι όλοι ταυτόχρονα προσπαθούν. Εξοχές και πάρκα, παραλίες και πλατείες, ακόμα και αρχαιολογικοί χώροι με άλση από την Ακαδημία Πλάτωνος στην Αθήνα, ώς την Πλωτινούπολη μέσα στο Διδυμότειχο, θα αναδύονται πανέμορφοι, λουσμένοι στο φως! «Ολη η Ελλάς θ’ αποκτήσει ξανά τ’ αρχαία φυλλώματά της». Και θα συνδέεται παντοτινά κάθε κοινότητα με την κοινωνία ολάκερη και κάθε έγνοια για κάθε άνθρωπο με το περιβάλλον όλο!

 

3ος Θεσμός: Πανελλήνιο Δίκτυο των 330 δήμων για οδική ασφάλεια. Κάθε έτος, στο τρίτο δεκαήμερο του Γενάρη, ειδικό Δημοτικό Συμβούλιο, αποκλειστικά για δράσεις πρόληψης παντού. Και δύο μεγάλες φωτογραφίες σε κάθε δημαρχείο μέσα, δημάρχου και αντιδημάρχου, με ζώνη ασφαλείας και κράνος! Νομοτελειακή η ίδρυση του Εθνικού Οργανισμού Οδικής Ασφάλειας όπως προτείνει ομόφωνα η Βουλή.

 

4ο Θεσμός: Συμφωνία όλων να διεξάγεται, στο Διδυμότειχο πάντα, συμβολικά, ένας φιλικός-φιλαθλητικός αγώνας ποδοσφαίρου ΟΣΦΠ-ΠΑΟ ή ΠΑΟΚ-ΟΦΗ κ.ά. Και ένας αγώνας μπάσκετ των ίδιων ομάδων. Δεν είναι ουτοπία η εξάλειψη της βίας και της απίστευτης παρακμής στα γήπεδα.

 

5ος Θεσμός: Κέντρα Ελεύθερης Συνεργασίας Πολιτών-Οπλιτών (ΚΕΣΠΟ) όπου υπηρετούν οπλίτες: Στέκια συνάντησης που θα προσφέρουν πολλά: δημιουργίες, εφευρέσεις, κομπανίες, παρέες, επιχειρήσεις, αθλοπαιδιές, γιορτές, ανάταση όλων των δυνάμεων της κοινωνίας με τη συνεργασία δήμου και υπηρεσιών.

 

6ος Θεσμός: Ιδρυση (μόνον με υπογραφές!) χιλιάδων ενώσεων πολιτών σε όλη τη χώρα, με τη συνδρομή κάθε δήμου!

 

Πρωτοβουλία για συμμετοχική οικολογική δράση

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

 

Εμπαιγμός

 

Θα ήθελα να απευθύνω ένα απλό ερώτημα προς τους κυβερνώντες.

 

Μέχρι πότε θα τραβήξει αυτός ο εμπαιγμός; Μέχρι πότε θα ψεύδονται; Μέχρι πότε θα μας διαβεβαιώνουν ότι αυτά είναι τα τελευταία οικονομικά μέτρα που λαμβάνονται;

 

Ας το πουν ευθέως στον ελληνικό λαό. Οι περικοπές μισθών, συντάξεων, επικουρικών, οι αυξήσεις φόρων εισοδήματος -του ελάχιστου που απέμεινε στον δύσμοιρο αυτό λαό- τελειωμό δεν έχουν. Δεν αρκούν τα μέτρα που απαιτούνται για τη μέχρις εσχάτων εξαθλίωση του ελληνικού λαού, κρίνεται απαραίτητος και ο εμπαιγμός;

 

Ανέκαθεν η πολιτική -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- ήταν συνυφασμένη με την υποκρισία, το ψεύδος. Τώρα έχει φτάσει σε σημείο που αποδεικνύει κατά τρόπο αναμφισβήτητο την αλήθεια αυτή.

 

Πότε θα ανακάμψει η ελληνική οικονομία; Πότε οι Ελληνες θα δουν «άσπρη μέρα»; Οταν μεγάλο μέρος των αποφοίτων των Πανεπιστημίων μας αναζητούν την τύχη τους σε άλλες χώρες και πολλοί συνάνθρωποί μας καταλήγουν ρακένδυτοι, άστεγοι, άνεργοι; Ας σταματήσει λοιπόν επιτέλους αυτός ο εμπαιγμός με τα ατελείωτα ψεύδη περί ανάκαμψης, ανάπτυξης και λοιπών απραγματοποίητων ελπιδοφόρων υποσχέσεων.

 

Ανδρέας Χρ. Αλιμπράντης

Χαλάνδρι

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Στον Κωστή Παπαγιώργη

 

Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε

Της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι,

Σύγνεφο, καταχνιά, δεν επερνούσε

Τ’ ουρανού σε κανένα από τα μέρη

Και από ’κεί κινημένο αργοφυσούσε

Τόσο γλυκό στο πρόσωπο σ’ αέρι

Που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα:

Γλυκειά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα…

Διονύσιος Σολωμός

Δεν είναι που φοβόμαστε τον θάνατο. Αποστρεφόμαστε την ασχήμια της μαυρίλας του.

 

Δεν στέργουμε στην παντοτινή απουσία μας απ’ το γλυκοβάσανο της ζωής, κι από την τόση εμορφιά του φωτός της. Μας θλίβει η απουσία φίλων κι αγαπημένων κι ακόμα πιο πολύ μας θλίβει η απουσία ακριβών φίλων. Παρηγοριά μικρή η άσβεστη εικόνα της ανάμνησης των απόντων στη θύμησή μας.

 

Κωστή Παπαγιώργη, Διόνυσε Διανοητή, άφησες ανεξίτηλη τη μέθη σου για μάθηση, για γνώση, για δημιουργία, ομορφιά και ζωή, στη μνήμη μας.

 

Φύτεψες αμάραντη άμπελο ζωής μέσα της, με τα όμορφα γραπτά σου, να κόβουμε κι εμείς οι ταπεινοί μαθητές και φίλοι σου, κάνα τσαμπί κάπου κάπου.

 

Κώστας Μεσάρης

Ηθοποιός

 

[email protected]