Του Σπύρου Τσάμη

Η Ιβηρική Χερσόνησος φλέγεται, αφού σε πορτογαλικό έδαφος δύο Ισπανίδες σενιόρας θα χορέψουν στην κορυφή της Ευρώπης.

Ο Τάτα Μαρτίνο μάς απέδειξε και πάλι ότι η μποέμ ιδιοσυγκρασία του προηγείται και έπεται των… σημαντικών παιχνιδιών! Ναι, και πάλι το απέδειξε στην «Εφ.Συν.». Θυμίζουμε ότι πέρυσι, λίγες ώρες μετά την πολλά υποσχόμενη αλλά τελικά αποτυχημένη ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας των Καταλανών, είχατε διαβάσει εδώ όσα άκρως φιλόδοξα μας είχε πει… Οπως το… «τώρα με Νεϊμάρ, Μέσι, φαντάζεστε τι θα δείτε στο γήπεδο;», ή… «η φετινή Μπάρτσα θα είναι η ομάδα των ονείρων μας» και άλλες παρόμοιες κραυγαλέες προαναγγελίες για τον χαρισματικό θίασό του, που «επιτέλους!», όπως αναφώνησαν με την ίδια ή άλλες λέξεις αναρίθμητοι ζηλόφθονοι αντίπαλοί του, διέγραψε έναν δεκαετή χρυσοφόρο κύκλο!

Ο αντικαταστάτης του αδικοχαμένου Τίτο Βιλανόβα και προκάτοχος του Λούις Ενρίκε καλωσόρισε την τωρινή κρούση μας και ανταποκρίθηκε πρόθυμα, ενώ ετοίμαζε την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον τεχνικό διευθυντή και παλιό παίκτη των «μπλαουγκράνα», Αντονι Θουμπιθαρέτα, για να εξηγήσει τους λόγους της φετινής αποτυχίας.

Εγκάρδια καλωσόρισε την κλήση από την Ελλάδα γιατί, όπως είπε, «το δικό σου τηλεφώνημα “περπάτησε” όλη τη νότια Ευρώπη για να φτάσει εδώ, άρα αξίζει την αγάπη μου!».

Αλήθεια, η ίδια… αγάπη του, ποια σκέψη ανασύρει πρώτη, τώρα, λίγες στιγμές μετά την αποχώρησή του;

Χαμογέλασε… Και όταν παρατηρήσαμε την ψύχραιμη αντίδρασή του με κριτήριο τους σιωπηλούς απολυμένους συναδέλφους του λίγο μετά τη λήξη των συνεργασιών τους, τόνισε: «Αυτός είμαι! Ρεαλιστής και όχι ευθυνόφοβος… Εννοώ ότι έκανα κι εγώ λάθη. Οχι μόνο εγώ, γιατί είμαστε μια ομάδα συνεργατών μέσα κι έξω από το γήπεδο, αλλά και γιατί είναι αρχή μου και το λέω, πριν και μετά τη συνεργασία με όλες τις ομάδες που έχω δουλέψει: Εγώ, ο προπονητής είμαι υπεύθυνος για τα λάθη της ομάδας μου! Κύριος υπεύθυνος για τα δικά μου λάθη, που κοστίζουν όσο και για τα λάθη άλλων που βρίσκονται γύρω μου, στα γραφεία και στο γήπεδο! Είναι χρέος μου από την ιδιότητα του προπονητή, με ένστικτο και γρήγορα αντανακλαστικά, να διορθώνω ή να μετριάζω και τα δικά τους λάθη, όταν τα βλέπω ικανά να χαλάσουν την εικόνα της ομάδας… Βασικός υπεύθυνος της εικόνας είμαι εγώ! Πάνω μου, λοιπόν, η ευθύνη για τη φετινή κακή εικόνα της αγαπημένης Μπάρτσα».

Στην παρατήρηση ότι η περίοδος ήταν «περίπλοκη για τον ίδιο και την ομάδα απ’ τα πρώτα κιόλας παιχνίδια…», συμφώνησε. Αλλά απάντησε: «οι δυσκολίες, πόσο μάλλον οι σύνθετες δυσκολίες που έκαναν περίπλοκη τη συνεργασία, είναι… ευκαιρίες και όχι εμπόδια για τον προπονητή της Μπαρτσελόνα. Δεν μιλάω για άλλη ομάδα, αλλά για την Μπαρτσελόνα»!

Και συνέχισε: «Επανέρχομαι στις δικές μου ευθύνες»… Δεν περίμενε νέο δικό μας ερέθισμα για να πει αμέσως μετά, σχεδόν με τρυφερότητα: «Πού ξέρεις… Ισως ξαναγυρίσω μια μέρα στον πάγκο της Μπαρτσελόνα! Οχι. Δεν θα πω συνηθισμένες εκφράσεις, όπως “κάτι χρωστάω” και άλλα τέτοια. Αυτά είναι για μικρότερες ομάδες. Οχι πάντως για την Μπαρτσελόνα! Αυτή η ομάδα είναι ένας ολόκληρος κόσμος και όχι ένα οποιοδήποτε κλαμπ, άρα οφείλω να ξέρω τι και πώς να το εκφράσω».